Η Ελλάδα βρίσκεται σε τριήμερο εθνικό πένθος για τον χαμό δύο πιλότων που επιχειρούσαν στις φωτιές. Οι πυρκαγιές όμως συνεχίζουν να καίνε τις προοπτικές της Ελλάδας.
Ο επιχειρηματικός οργασμός όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρξε παραγωγικός και οδήγησε στην αναμόρφωση του τοπίο σε μια σειρά από κλάδους, το νέο σκηνικό όμως δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί και για την εμπέδωσή του απαιτούνται ΤΩΡΑ επενδύσεις. Γι’ αυτό και ο “καύσωνας” στο Χρηματιστήριο. Οι επιχειρηματίες θέλουν να ρίξουν χρήμα, αλλά κανείς δεν σκοπεύει να επωμιστεί το ρίσκο μοναχός. Η ένταξη έργων στο Ταμείο Ανάκαμψης δημιουργεί ροές προς επιχειρήσεις, οι οποίες λόγω του status που απολαμβάνει η διαδικασία ενισχύουν την ελκυστικότητα των επιχειρήσεων. Αυτό όμως αποτελεί ώθηση και δεν διασφαλίζει τη βιωσιμότητα αν και ομολογουμένως την ενισχύει.
Οι φωτιές καίνε ξανά τον Τουρισμό
Κέρκυρα, Ρόδος και Εύβοια καίγονται φέτος, υποθηκεύοντας το μέλλον τους τουριστικά και ως αυτόνομα οικοσυστήματα για τα επόμενα αρκετά χρόνια. Η Ρόδος κηρύχθηκε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Η Εύβοια είχε όμως καεί ξανά και ακόμα δεν έχει συνέλθει. Η Αττική ένιωσε με τις πλημμύρες και τον ακραίο καύσωνα φέτος τον αντίκτυπο των πυρκαγιών του 2021. Οι επιπτώσεις είναι μεγάλες, τόσο σε οικονομικό, όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Μίνι κύματα εσωτερικής μετανάστευσης θα τροφοδοτήσουν πέσεις στην αγορά εργασίας σε άλλες περιοχές, ενώ η περιβαλλοντική ερημοποίηση και η κοινωνικο-οικονομική ερήμωση, θεωρείται ότι θα έχουν και γεωπολιτικές συνέπειες.
Καθώς οι τουρίστες αναχωρούν κατά χιλιάδες, η κυβέρνηση βρίσκεται μπροστά στην επιτακτική ανάγκη διαμόρφωσης νέου διαφοροποιημένου παραγωγικού μοντέλου με… άμεση ισχύ. Την προσεχή 4ετία την παρτίδα θα σώσουν τα δημόσια έργα και η ενέργεια. Αυτό όμως δεν αποτελεί λύση αλλά επανάληψη ενός σκηνικού βραχύβιας απόδοσης που αν δεν αξιοποιηθεί σωστά θα οδηγήσει σε μεγαλύτερα προβλήματα.
Η επικείμενη κρίση στον Τουρισμό στην Ελλάδα δεν είναι αποσπασματική, αλλά αποτελεί μια άλλη όψη της υπερεκμετάλλευσης κλάδων και περιοχών, ενώ “πονάει” κυρίως τις χώρες και περιοχές που επιμένουν στο παραγωγικό μοντέλο της “μονοκαλλιέργιας”. Κάτι αντίστοιχο συνέβη με τα εμπορικά ακίνητα, αγορά που απογείωσε το Real Estate αλλά τώρα η ΕΚΤ συστήνει στις τράπεζες ειδική μεταχείριση των χαρτοφυλακίων του κλάδου και monitoring των καταθέσεων. Η βιωσιμότητα απαιτεί διαφοροποίηση, αντιστάθμιση και συστήματα εγκαίρου προειδοποίησης. Πλέον η αδηφαγία διοικήσεων και επενδυτών έναντι έντονα προσοδοφόρων επενδύσεων, στο βαθμό της εκμετάλλευσης της διευρυμένης αυτής τάσης ανόδου των τιμών για την παραγωγή υπερκερδών, κατηγορείται ακόμα και για τον επίμονο πληθωρισμό, ενώ απέκτησε το δικό της όνομα… Greeflation.
Οι τραπεζική φράξια του ΣΥΡΙΖΑ
Έχει τέτοια, για όσους αναρωτιέστε. Εντάξει δεν είναι και πολύ high profile αλλά υφίσταται κα είναι και παραγωγική, απλά οι απόψεις της τυγχάνουν μεγαλύτερης αποδοχής εκτός ΣΥΡΙΖΑ, όπως ήταν φυσικό.
Ιεραρχικά, πρώτος τη τάξει είναι ο Θόδωρος Μητράκος, ο οποίος είναι γενικός διευθυντής στην Τράπεζα της Ελλάδος, ενώ έχει διατελέσει αντιπρόεδρος. Δεύτερος είναι ο Δημήτρης Λιάκος, πρώην υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργό επί Αλέξη Τσίπρα, οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού στον Γιάννη Σαρμά και Senior Management Advisor στη Eurobank. Ακολουθεί ο Βαγγέλης Πιλάλης, στέλεχος της Alpha Bank και πρώην επικεφαλής του Χρηματοοικονομικού Τομέα στον ΣΥΡΙΖΑ.
Στην τραπεζική “φράξια” υπάρχουν κι’ άλλοι, όπως ο πασρασκηνιακός Ζώης Πεπές, που είχε διατελέσει και σύμβουλος διοίκησης στην Εθνική Τράπεζα, όντας συνδικαλιστής. Ακόμα και η Κερασίνα Ραυτοπούλου. Ωστόσο, αυτά τα στελέχη δεν παίζουν τόσο…
Εμείς θα ασχοληθούμε με την άποψη του Βαγγέλη Πιλάλη που εντοπίσαμε στα κομματικά media και αναφέρεται στους λόγους της ήττας, προσφέρει τη στήριξή του στην Έφη Αχτσιόγλου και ασκεί κριτική, χωρίς να επιτίθεται όμως, στον Ευκλείδη Τσακαλώτο… Έχει σημασία να διαπιστώνουμε τις θέσεις σε πρώιμη φάση, όταν θέλουμε να ανιχνεύουμε τάσεις και να προσδιορίζουμε εξελίξεις…
Τα στοιχήματα του Εξάρχου
Κυρίαρχο θέμα στην εγχώρια αγορά, σχεδόν σε καθημερινή βάση, αποτελούν οι κινήσεις της τριανδρίας Μπάκου, Εξάρχου, Καϋμενάκη, με τα φώτα να εστιάζονται στον Αλέξανδρο Εξάρχου, ο οποίος έχει την ευθύνη της διαχείρισης των πολυσχιδών δραστηριοτήτων.
Ο ισχυρός άνδρας της Intrakat δεν έκρυψε ποτέ τις φιλοδοξίες του επενδυτικού σχήματος που εκπροσωπεί.
Επιδιώκει, με σοβαρές αξιώσεις, να σχηματίσει τον πέμπτο και πρώτο μη-συστημικό τραπεζικό πόλο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, μέσα από την εξυγίανση και συγχώνευση της Attica Bank και της Παγκρήτιας. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σύνθετο project, η υλοποίηση του οποίου διέρχεται μέσα από έναν δαιδαλώδη οδικό χάρτη, που πολλές φορές κρύβει ναρκοπέδια.
Η Attica Bank τρέχει
Η Ελένη Βρεττού έχει “πατήσει γκάζι” στην Attiac Bank επιτυγχάνοντας σε ένα χρόνο να κλείσει την πρώτη ανακεφαλαιοποίηση, να επιτύχει τα περισσότερα milestones του capital action plan και να αναδιαρθρώσει εν λειτουργία την τράπεζα, διαμορφώνοντας νέα διοικητική ομάδα και πιέζοντας για την εξυγίανση του προϋπολογισμού.
Σε αυτό το πλαίσιο προσφάτως ξεκίνησε τη διαδικασία για έξοδο από το καθεστώς αναβαλλόμενης φορολογίας, υποχρέωση που είχε αναλάβει στο πλαίσιο του Capital Action Plan, η οποία υλοποιείται σε συνάρτηση με την πρόσφατη ΑΜΚ.
Την ίδια στιγμή, η Ελένη Βρεττού προσλαμβάνει συμβούλους για την αποτίμηση της τράπεζας στο πλαίσιο της διαδικασίας συγχώνευσης με την Παγκρήτια, οι οποίοι τρέχουν -μεταξύ άλλων- και το du dilligence από το οποίο προκύπτουν τα ερωτηματικά για τον ρόλο και τις αποφάσεις της Ellington και της Ειρήνης Μαραγκουδάκη.
Η Παγκρήτια… αργεί
Η Παγκρήτια έχει “μπλέξει” με τη διαδικασία απορρόφησης της HSBC, η οποία διαρκεί περισσότερο απ΄ όσο είχε αρχικά προβλεφθεί. Οι χειρισμοί του CEO Αντώνη Βαρθολομαίου αποδεικνύονται συχνά κοντόφθαλμοι και συχνότερα αποσπασματικοί, υπονομεύοντας τη δυναμική που απαιτείται για την ολοκλήρωση τέτοιων projects.
Επιπλοκές που αναμένεται να εμφανιστούν σε δεύτερη φάση, πάντως, δεν αποκλείεται να οδηγήσουν σε διερεύνηση πράξεων και αποφάσεων της διοίκησης της Παγκρήτιας. Συγκριτικά πάντως, υπολείπεται της αφοσίωσης και αποτελεσματικότητας που παρατηρούνται σε άλλα braches που υπό σύσταση ομίλου.
Η αγορά παίζει τις προοπτικές της Intrakat
Στις Κατασκευές, αφού ξεκίνησε από την Ελλάκτωρ, εν τέλει αποχώρησε, πήρε τον έλεγχο της Intrakat από τον Σωκράτη Κόκκαλη, εξαγόρασε έναν, έναν παλαιούς μεγαλο-μετόχους και εν τέλει και τον Δημήτρη Κούτρα. Στο μεταξύ, εξαγόρασε την ΑΚΤΩΡ από την ΕΛΛΑΚΤΩΡ, καθώς οι Ολλανδοί της Reggenborgh θέλουν να μετεξελίξουν την εταιρία σε holding-επενδύσεων, όπως και ο Σωκράτης Κόκκαλης με την Intracom.
Η Intrakat πλέον έχει κάνει σημαντικά βήματα, στην κατεύθυνση επίτευξης των στόχων, αλλά παραμένει “work in progress”. Τις προοπτικές που απορρέουν από την απόκτηση της ΑΚΤΩΡ, τις προσδοκίες από τη διεκδίκηση μεγάλων έργων όπως η Αττική Οδός.
Αναφέραμε ήδη από χθες, η μετοχή της Intrakat ξεκόλλησε από τα επίπεδα του 1,5-2 ευρώ και πλέον κινείται πάνω από τα 3, με την κεφαλαιοποίηση να υπερβαίνει στο κλείσιμο της Τρίτης τα 500 εκατ. για πρώτη φορά. Η άνοδος μοιάζει μεγάλη, καθώς έχει διπλασιάσει αξία από τις πρώτες εκλογές, ωστόσο ήταν συσσωρευμένη, καθώς οι νέοι μέτοχοι την… “πατούσαν” μέχρι να ολοκληρωθεί το ξεσκαρτάρισμα των παλαιών, το οποίο έκλεισε με την αποχώρηση του Δημήτρη Κούτρα, που μπήκε στη Δομική Κρήτης.
Εξαγορές media και στο βάθος Χρηματιστήριο
Στα media το επενδυτικό σχήμα που εκπροσωπεί ο Αλέξαδρος Εξάρχου έχει κάνει αρκετές κινήσεις, εξαγοράζοντας κυρίως περιφερειακά κανάλια, όπως το Attica TV και το Action, αλλά εσχάτως μπήκαν δυναμικά στο Internet και τον Έντυπο Τύπο, εξαγοράζοντας δύο κορυφαία sites το Πρώτο Θέμα και το iEfimerida. Επισήμως τα deal παραμένουν υπό διαπραγμάτευση, αλλά άνθρωποι με γνώση του θέματος τα χαρακτηρίζουν done deals.
Όπως μαθαίνουμε, στόχος και εδώ είναι η διαμόρφωση υπεραξίας. Στα media όμως αυτό έχει αποδειχθεί εξαιρετικά δύσκολο. Καλά πληροφορημένες πηγές αναφέρουν ότι κριτήριο για τις εξαγορές είναι τα υψηλά λειτουργικά περιθώρια και οι ελεύθερες ταμειακές ροές. Οι εξαγορασθείσες εταιρίες διατηρούν την πλήρη αυτονομία τους, ενώ δεν επιδιώκεται ο συγχρονισμός η συντονισμός τους. επιτρέποντας έτσι τη διασφάλιση του συγκριτικού πλεονεκτήματος που απολαμβάνουν ήδη και η κεφαλαιποίσή του.
Επενδυτικά, στόχος είναι η ένταξη των media υπό κοινή ομπρέλα τύπου Holding, η οποία σε μεταγενέστερο στάδιο θα εισαχθεί στο χρηματιστήριο.