Συνθήκες που ευνοούν την αύξηση του country risk διαμορφώνονται στην Ελλάδα, καθώς αν και το τοπίο παραμένει θολό, οι φωτιές που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο δεκάδων ανθρώπων, προκαλούν κοινωνική ένταση, ενώ ενώ ο χειρισμός του θέματος από τα media και οι διαστάσεις που λαμβάνει στα social media υποδαυλίζουν δυναμική μετεξέλιξης σε αναταραχή, η οποία μπορεί -με τη σειρά της- να υποσκάψει την πολιτική σταθερότητα.
Ο πρωθυπουργός στις δηλώσεις του κατά τη διάρκεια της νύχτας έκανε λόγο για “ασύμμετρο φαινόμενο”, ενώ αρνήθηκε να απαντήσει σε ερωτήσεις για ενδεχόμενη προσπάθεια αποσταθεροποίησης της χώρας, αν και νωρίτερα ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, ο αρμόδιος υπουργός Νίκος Τόσκας και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχαν αφήσει υπονοούμενα για τα κίνητρα και τη χρονική σύμπτωση των πυρκαγιών στην Αττική.
Οι παράλληλες κρίσεις που επηρεάζουν κάθετα και οριζόντια κοινωνία και πολιτικό περιβάλλον, εγείρουν πλέον εύλογα ερωτηματικά, για ενδεχόμενες σκοπιμότητες, οι οποίες από τη στιγμή που δεν αποκλείστηκαν από τον πρωθυπουργό, εξετάζονται και διερευνώνται με σπουδή.
Στην μικρο-γεωπολιτική σκακιέρα, οι φωτιές που περικύκλωσαν από το πρωί της Δευτέρας 23 Ιουλίου την Αττική και έχουν στοιχίσει τη ζωή σε δεκάδες ανθρώπους, ανεβάζουν την ένταση και την κοινωνική δυσαρέσκεια, ιδιαίτερα στην κεντρική και Νότια Ελλάδα.
Η πολυεπίπεδη κριτική προς τον κρατικό μηχανισμό και την κυβέρνηση θεωρείται βέβαιη, ή ακόμα και επιβεβλημένη, καθώς το ζοφερό σκηνικό περιορίζει τα περιθώρια πολιτικής συνεννόησης, υπό το φόβο απώλειας κοινωνικού ερείσματος. Αντίστοιχες περιστάσεις καταγράφηκαν και στο Σκοπιανό με την αντιπολίτευση να ακολουθεί τοπικές κοινωνίες παρέχοντας πολιτική κάλυψη ακόμα και σε εκρήξεις βίας.
Το ενδεχόμενο πτώσης της κυβέρνησης, αν και δεν είναι υψηλό, δεν μπορεί να αγνοηθεί. Μια τέτοια εξέλιξη σε αυτή τη φάση, θα καθιστούσε την επόμενη δέσμια πολιτικών και γεωστρατηγικών υποχρεώσεων και θα καθυστερούσε, κατά πάσα πιθανότητα, την έξοδο της χώρας από το Μνημόνιο. Με τον τρόπο αυτό απελευθερώνονται, ιδιαίτερα επικίνδυνες δυναμικές, επιβάλλεται νέα πολιτική ατζέντα, ενώ κόμματα και πολιτικό προσωπικό σύρονται σε συζήτηση επί καμμένης γης και πτωμάτων, περιορίζοντας τα περιθώρια συνεννόησης και σύγκλισης.
Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι όμως το σενάριο η αναταραχή να λειτουργήσει αποσυσπειρωτικά καθώς εν θερμώ ψήφος με ανοιχτά τα εθνικά θέματα, είναι πολύ πιθανό να βρει διέξοδο στην ακροδεξιά, ανατρέποντας πολιτικές ισορροπίες και εξαναγκάζοντας κυβερνήσεις τύπου Αυστρίας, που θα οδηγήσουν σε de facto απομόνωση την Ελλάδα..
Μνήμες 2007-2008
Το τοπίο προσομοιάζει ολοένα και εντονότερα προς αυτό του 2007-2008, όταν η κοινωνική ένταση στην Αθήνα έφτασε σε σημείο έκρηξης, επ αφομής της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ενώ είχαν προηγηθεί οι φωτιές του 2007-2008 που είχαν διαλύσει την ελληνική ύπαιθρο αναγκάζοντας την κυβέρνηση, τότε, να κηρύξει όλους τους νομούς της χώρας σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Τότε, παράλληλα με τις κρίσεις σε κοινωνικό επίπεδο, σε εξέλιξη βρίσκονταν διαπραγματεύσεις για τη δημιουργία σταθμού LNG στην Αλεξανδρούπολη και για την αναδιαμόρφωση του ενεργειακού μείγματος της χώρας, ενώ μετά τις φωτιές ακολούθησε το “veto” για το Σκοπιανό κατά τη σύνοδο του NATO στη Βαρσοβία.
Ομοιότητες με τις πυρκαγιές του 2007 εντοπίζουν σε επιχειρησιακό επίπεδο και τα στελέχη της πυροσβεστικής υπηρεσίας (ισχυροί άνεμοι, πυκνή βλάστηση) ωστόσο, σημειώνουν, σύμφωνα με την Καθημερινή, ότι μέχρι τις 15 Ιουλίου υπήρχαν ισχυρές βροχοπτώσεις στην Αττική και επομένως τα επίπεδα υγρασίας ήταν υψηλά και δεν υπήρχαν συνθήκες ξηρασίας όπως στο παρελθόν.
Σήμερα, αν και τα γεγονότα δεν συνδέονται με κάποιο εμφανή τρόπο, η Συμφωνία για το Σκοπιανό έχει προηγηθεί των πυρκαγιών, ενώ ανοιχτό είναι το ζήτημα του σταθμού LNG στην Αλεξανδρούπολη και η διαδικασία επανακαθορισμού του ενεργειακού μείγματος της χώρας. Ταυτόχρονα σε εξέλιξη βρίσκεται η αντιπαράθεση με τη Ρωσία για τη δράση πρακτόρων της Μόσχας επί ελληνικού εδάφους, ενώ το 2007 ευθύνες αποδόθηκαν -αντιστοίχως- στη CIA.