Άρθρο-παρέμβαση στο Euroactiv δημοσίευσε ο Βαγγέλης Μυτιληναίος, με στόχο να ευαισθητοποιήσει την Κομισιόν στα προβλήματα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας -και ιδιαίτερα σε αυτή των μη-σιδηρούχων μετάλλων- και να καταδείξει δημοσίως -πετώντας το μπαλάκι των ευθυνών- τις προοπτικές μιας νέας ενεργειακής κρίσης και τον κίνδυνο περαιτέρω συρρίκνωσης κρίσιμων για την ΕΕ βιομηχανικών κλάδων.
Ο CEO της Metlen και πρόεδρος της Eurometaux, Βαγγέλης Μυτιληναίος, ανεβάζει τους τόνους απέναντι στη νέα Κομισιόν, με άρθρο που υπογράφει και δημοσιεύεται στο Euronews. Σε μια προσπάθεια να θέσει εκ νέου τις προτεραιότητες για την ευρωπαϊκή βιομηχανία και να επισιτίσει την προσοχή στο ενεργειακό κόστος και τους κινδύνους της απραξίας, ενώ σκιαγραφεί ένα πλαίσιο δράσεων και ζητά άμεση ανταπόκριση.
Η νέα παρέμβαση του Βαγγέλη Μυτιληναίου στόχο έχει να καταδείξει στη νέα Κομισιόν την κρισιμότητα της κατάστασης και ανάγκη άμεσης αντίδρασης, ενώ προειδοποιεί ξεκάθαρα για κλείσιμο βιομηχανιών και απώλεια θέσεων εργασίας. Στο παρελθόν ο Βαγγέλης Μυτιληναίος έχει επιτεθεί σφόδρα στην Ούρσουλα φον Ντερ Λάιεν και την Κομισιόν, ενώ είχε ενεργά συμμετάσχει σε πιέσεις για τον διορισμό του Μάριο Ντράγκι ως νέου προέδρου της Επιτροπής.
Στο άρθρο του, ο Βαγγέλης Μυτιληναίος σκιαγραφεί τρεις άξονες και τρεις δράσεις, ειδικότερα:
- Άρση εμποδίων στις συμβάσεις PPA’s και την προώθηση της πρότασης για Green Poolis, την οποία έχει υιοθετήσει από την έκθεση Ντράγκι και και προωθεί και η ελληνική κυβέρνηση
- Ζητά διατήρηση αλλά και παρεμβάσεις στο σύστημα εκπομπών ρύπων
- Παρεμβάσεις για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, όπως μείωση φόρων, τελών και γραφειοκρατίας στην ενέργεια
Επίσης ζητά
- εξειδίκευση και ευρεία κάλυψη του CRMA, ενώ
- απλοποιημένους και προσβάσιμους μηχανισμούς χρηματοδότησης για να υποστηρίξουμε τις ευρωπαϊκές εταιρίες.
και υποστηρίζει την
- Εισαγωγή κατευθυντήριων γραμμών για κρατικές ενισχύσεις στις πρώτες ύλες, επικεντρωμένες τόσο στο OPEX όσο και στο CAPEX, συμπεριλαμβανομένης της κλιμάκωσης της παραγωγής κρίσιμων πρώτων υλών και της διευκόλυνσης της κατανάλωσης απανθρακοποιημένης ηλεκτρικής ενέργειας, βασιζόμενοι εν μέρει στο ειδικό κεφάλαιο του Προσωρινού Πλαισίου Κρίσης και Μετάβασης.
- Τη δημιουργία Εθνικού Ταμείου (Sovereign Fund) για τη μεταποίηση, με έμφαση στις πρώτες ύλες, ικανό να ανταγωνιστεί τους παγκόσμιους ανταγωνιστές μας.
- Τη δημιουργία μιας Τράπεζας Πρώτων Υλών, εμπνευσμένη από την Τράπεζα Υδρογόνου, που θα παρέχει περιορισμένης διάρκειας υποστήριξη βάσει αποτελεσμάτων, εφαρμοζόμενη τόσο στα λειτουργικά όσο και στα κεφαλαιουχικά κόστη στρατηγικών έργων.
Το άρθρο του Βαγγέλη Μυτιληναίου
Αντιμετωπίζοντας την Πρόκληση της Ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Βιομηχανίας
Η βιομηχανία μη σιδηρούχων μετάλλων αποτελεί τη ραχοκοκαλιά της ενεργειακής και ψηφιακής μετάβασης της Ευρώπης και τον κινητήρα της αυξημένης ανθεκτικότητάς της. Ωστόσο, απαιτούνται άμεσες δράσεις και υποστήριξη για να διασφαλιστεί ότι μπορεί να ευημερήσει εν μέσω εκρηκτικών τιμών ενέργειας και σκληρού παγκόσμιου ανταγωνισμού.
Η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή μόλις εγκρίθηκε στις Βρυξέλλες, και είναι ξεκάθαρο ότι στην κορυφή της ατζέντας της βρίσκεται η αντιμετώπιση των προκλήσεων ανταγωνιστικότητας στην ευρωπαϊκή οικονομία. Υπάρχουν αρκετοί Επίτροποι που θα επιφορτιστούν με αυτό το ζήτημα, ιδιαίτερα οι Εκτελεστικοί Αντιπρόεδροι Τερέζα Ριμπέρα και Στεφάν Σεζουρνέ, οι οποίοι θα υποστηριχθούν από τους Επιτρόπους Γιόργκενσεν και Ρόσγουολ για την Ενέργεια και την Ανταγωνιστική Κυκλική Οικονομία αντίστοιχα. Τι μπορούμε λοιπόν να περιμένουμε από αυτούς στις πρώτες 100 ημέρες και στον επόμενο χρόνο;
Η βιομηχανία μη σιδηρούχων μετάλλων είναι η ραχοκοκαλιά της ενεργειακής μετάβασης, της ψηφιακής μετάβασης και, όλο και πιο σημαντικά, της άμυνάς μας. Όπως επεσήμανε ο κ. Ντράγκι, θα χρειαστούμε μεγαλύτερη στρατηγική αυτονομία σε έναν κόσμο που γίνεται ολοένα και πιο ασταθής, όπου ο πόλεμος βρίσκεται στα σύνορα της Ευρώπης. Η βιομηχανία μας είναι ο κινητήρας που μπορεί να ενισχύσει την ανθεκτικότητά μας, αλλά χρειαζόμαστε στήριξη για να το επιτύχουμε.
Ως Διευθύνων Σύμβουλος μιας μεγάλης ευρωπαϊκής εταιρείας επεξεργασίας μη σιδηρούχων μετάλλων, καθώς και Πρόεδρος της Eurometaux (Ευρωπαϊκή Ένωση Μη Σιδηρούχων Μετάλλων), αναμένω σημαντικές ενέργειες από τη νέα Επιτροπή για να επαναφέρουμε τον κλάδο μας σε λειτουργία πριν να είναι πολύ αργά. Σήμερα, 15 εργοστάσια επεξεργασίας Αλουμινίου, Πυριτίου και Ψευδαργύρου παραμένουν κλειστά σε όλη την Ευρώπη. Αυτό είναι το αντίθετο από αυτό που χρειαζόμαστε, και ο χρόνος για την αναβίωσή τους εξαντλείται.
Πρέπει επειγόντως να αντιμετωπίσουμε το εκρηκτικό κόστος ενέργειας που καταστρέφει τις βιομηχανίες μας. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν έχει εντάξει την οικονομική ασφάλεια ως έναν από τους βασικούς πυλώνες του μελλοντικού Clean Industrial Deal. Δεν μπορούμε να έχουμε οικονομική ασφάλεια όταν η τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος και του φυσικού αερίου είναι τέσσερις φορές υψηλότερη από αυτή που πληρώνουν οι ανταγωνιστές μας. Εν τω μεταξύ, οι επιδοτήσεις τρίτων χωρών έχουν επιδεινώσει την κατάσταση. Είναι πλέον τρεις φορές πιο κεφαλαιοβόρο να δημιουργήσεις ένα νέο διυλιστήριο υλικών μπαταριών στην Ευρώπη σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές μας, ενώ τα λειτουργικά κόστη είναι έως και 50% υψηλότερα.
Χρειαζόμαστε αποφασιστική δράση για τη μείωση του κόστους ενέργειας και τη δημιουργία ισότιμου ανταγωνιστικού πεδίου. Η αποτυχία να το κάνουμε αυτό θα οδηγήσει σε περαιτέρω απώλειες κρίσιμων βιομηχανιών και θα αποδυναμώσει τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης, με επιπτώσεις σε ολόκληρες αλυσίδες αξίας. Είναι ώρα να δράσουμε πριν να είναι πολύ αργά. Αυτές είναι τρεις ενέργειες που μπορούν και πρέπει να γίνουν για την αντιμετώπιση της κρίσης τιμών ενέργειας:
- Πρέπει να αφαιρέσουμε τα εμπόδια στις συμφωνίες αγοράς ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές (PPAs) και στην υιοθέτησή τους από βιομηχανίες υψηλής κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, επιτρέποντας στοχευμένα μέτρα στήριξης για την αντιστοίχιση των μεταβλητών προφίλ παραγωγής ηλιακής και αιολικής ενέργειας με το προφίλ κατανάλωσης βάσης της παραγωγής μετάλλων. Αυτή είναι μια ξεκάθαρη και κοινή απαίτηση από τον ενεργειακό τομέα και τη βιομηχανία, όπως αντικατοπτρίζεται στις πρόσφατες συστάσεις του Antwerp Dialogue για τη Βιομηχανική Ηλεκτροδότηση και Ανταγωνιστικότητα. Η προώθηση σχημάτων ‘Green Pooling’, όπως αυτό που προτείνει η ελληνική κυβέρνηση, και περιλαμβάνεται στην Έκθεση Ντράγκι, θα αποτελέσει αναμφίβολα μέρος της λύσης.
- Πρέπει να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε το σύστημα αντιστάθμισης έμμεσων κόστους του Συστήματος Εμπορίας Εκπομπών πέραν του 2030, παρέχοντας επενδυτική ασφάλεια μέσω της μερικής αντιστάθμισης των επιπτώσεων του ETS στο κόστος ηλεκτρικής ενέργειας για τη βιομηχανία, ακόμη και όταν καταναλώνει απανθρακοποιημένη ηλεκτρική ενέργεια.
- Πρέπει να περιορίσουμε τους φόρους, τα τέλη και όλα τα άλλα ρυθμιστικά κόστη ενέργειας για βιομηχανίες υψηλής κατανάλωσης και να διασφαλίσουμε ότι αθροιστικά δεν υπερβαίνουν ένα ποσοστό της Ακαθάριστης Προστιθέμενης Αξίας της βιομηχανίας.
Η αντιμετώπιση αυτών των ζητημάτων θα αποτελούσε έναν καλό τρόπο για να προσφέρουμε οικονομική ασφάλεια στους ευρωπαίους παραγωγούς μη σιδηρούχων μετάλλων και στις κοινότητες που υποστηρίζουν οι εγκαταστάσεις μας.
Οι τιμές ενέργειας είναι κορυφαία ανησυχία, αλλά βλέπουμε επίσης την επείγουσα ανάγκη να υλοποιηθεί και να αποδώσει ο Νόμος για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (CRMA). Η Eurometaux εκτιμά ότι ο κλάδος μας χρειάζεται 10 νέα ορυχεία, 15 νέες εγκαταστάσεις επεξεργασίας και 15 νέες εγκαταστάσεις ανακύκλωσης στην Ευρώπη έως το 2030, αν θέλουμε να πετύχουμε τους στόχους του CRMA. Προφανώς, πρέπει επίσης να επαναλειτουργήσουμε και τα 15 κλειστά ή περιορισμένα εργοστάσια.
Αυτό απαιτεί επίσης χρηματοδότηση, και χρειαζόμαστε απλοποιημένους και προσβάσιμους μηχανισμούς χρηματοδότησης για να υποστηρίξουμε τις ευρωπαϊκές εταιρίες. Πιστεύω ότι πρέπει να:
- Εισάγουμε κατευθυντήριες γραμμές κρατικών ενισχύσεων για τις πρώτες ύλες, επικεντρωμένες τόσο στο OPEX όσο και στο CAPEX, συμπεριλαμβανομένης της κλιμάκωσης της παραγωγής κρίσιμων πρώτων υλών και της διευκόλυνσης της κατανάλωσης απανθρακοποιημένης ηλεκτρικής ενέργειας, βασιζόμενοι εν μέρει στο ειδικό κεφάλαιο του Προσωρινού Πλαισίου Κρίσης και Μετάβασης.
- Δημιουργήσουμε ένα Ταμείο Κυριαρχίας για τη μεταποίηση, με έμφαση στις πρώτες ύλες, ικανό να ανταγωνιστεί τους παγκόσμιους ανταγωνιστές μας.
- Δημιουργήσουμε μια Τράπεζα Πρώτων Υλών, εμπνευσμένη από την Τράπεζα Υδρογόνου, που θα παρέχει περιορισμένης διάρκειας υποστήριξη βάσει αποτελεσμάτων, εφαρμοζόμενη τόσο στα λειτουργικά όσο και στα κεφαλαιουχικά κόστη στρατηγικών έργων.
Αυτές οι ενέργειες θα δώσουν ουσιαστικό περιεχόμενο στον CRMA, που σήμερα παρέχει μόνο μια επιβράβευση χωρίς πραγματική στήριξη για την υλοποίησή του!
Πρέπει επίσης να μειώσουμε τη συσσώρευση νέων ρυθμιστικών κόστους στην Ευρώπη. Η επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εξετάσει πού το κύμα υιοθετημένων πολιτικών θα επιβάλει αδικαιολόγητα νέα κόστη στις βιομηχανίες της και να λάβει λογικά διορθωτικά μέτρα. Ελπίζω ότι το πακέτο omnibus θα ξεκινήσει αυτή τη διαδικασία και θα μειώσει το βάρος των αναφορών για τις ευρωπαϊκές εταιρείες, το οποίο έχει αρχίσει να γίνεται συντριπτικό και να αποσπά πόρους από τη βελτίωση της απόδοσης των εταιρειών.
Στην αρχή αυτού του πολιτικού κύκλου, παραμένω αισιόδοξος ότι η πραγματική αλλαγή είναι μπροστά μας. Οι εκθέσεις Λέτα και Ντράγκι επαναπροσδιόρισαν τη συζήτηση για τη βιομηχανική ανταγωνιστικότητα, προχωρώντας μας από τους Νόμους για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες και τις Βιομηχανίες Μηδενικού Άνθρακα. Ο πολυδιαφημισμένος Clean Industrial Deal είναι υπό διαμόρφωση, υπό την ευθύνη του Εκτελεστικού Αντιπροέδρου Σεζουρνέ, με το περιεχόμενό του να μην έχει ακόμη αποκαλυφθεί αλλά να αναμένεται εντός των επόμενων 100 ημερών. Δεν πρέπει να είναι μια επικοινωνιακή καμπάνια, αλλά ένα συγκεκριμένο σχέδιο δράσης, με πιεστικά ορόσημα και μετρήσιμους δείκτες απόδοσης.
Το Clean Industrial Deal πρέπει να είναι καταλύτης για την ευρωπαϊκή βιομηχανική ανταγωνιστικότητα, εστιάζοντας σε πρακτικά και άμεσα μέτρα για τη μείωση του κόστους παραγωγής και την απλοποίηση των κανονισμών, κάνοντας την Ευρώπη πιο ελκυστικό προορισμό για επιχειρήσεις. Ας αξιοποιήσουμε τη δυναμική και ας οδηγήσουμε αυτή την αλλαγή. Οτιδήποτε λιγότερο θα αποτελούσε προδοσία για τις εταιρείες και τους εργαζόμενους που, μέσω του έργου τους, επιδιώκουν να εξασφαλίσουν στρατηγική αυτονομία και οικονομική ασφάλεια για τους Ευρωπαίους κάθε μέρα.
