Με νέα ηχηρή αλλά λιγότερο αιχμηρή παρέμβαση για τα εθνικά θέματα επανέρχεται στο προσκήνιο ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, θέτοντας εκ νέου κόκκινες γραμμές και προσφέροντας αζήτητη συμβουλή στον Κυριάκο Μητσοτάκη, του οποίου το πολιτικό κεφάλαιο έχει πλέον υποστεί μεγάλη φθορά…
Ο Κώστας Καραμανλής, μιλώντας σε εκδήλωση για την 80η Επέτειο Απελευθέρωσης της Καρπάθου, στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, επιχείρησε να χαράξει νέες κόκκινες γραμμές, τις οποίες παρουσίασε ως “συμβουλές για τη βελτίωση της εθνικής στρατηγικής”, αφού ξεκαθάρισε ότι “δεν αμφισβητεί τον πατριωτισμό και τις αγαθές προθέσεις κανενός”….
Άφησε όμως σαφείς αιχμές για «επιτήδειους τρίτους που για δικούς τους λόγους ευνοούν μια εφ’ όλης της ύλης ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση, που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις αβάσιμες αξιώσεις της Τουρκίας. Με απώτερο στόχο έναν συμβιβασμό διανομής του Αιγαίου»…
Μεταξύ άλλων, ευθυγραμμίστηκε με τις κατά καιρούς δηλώσεις του Νίκου Κοτζιά για κλείσιμο των κόλπων και χάραξη ευθείων γραμμών βάσης, θέμα που έχει από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανατεθεί σε διεθνή νομικά γραφεία αλλά δεν έχει ανακοινωθεί η έκβασή του.
Μεταξύ άλλων, ο Κώστας Καραμανλής άφησε αιχμές για απριόρι παραχωρήσεις και εκπτώσεις, έλλειψη σαφήνειας για το διαπραγματευτικό πλαίσιο και ηθελημένη υποβάθμιση των κινδύνων από την επίμονή εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.
Επίσης, αναφέρθηκε στη λύση του Κυπριακού, τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης και άφησε να εννοηθεί ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν αξιοποιεί όλα τα διπλωματικά της όπλα όπως θα έπρεπε…
Πολιτικά, η παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή έρχεται μετά τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά και ενόψει της επίσκεψης του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Άγκυρα. Υπ’ αυτό το πρίσμα, η παρέμβασή του καταδεικνύει ότι δεν “φημώνεται”, ότι διατηρεί την παρέμβαση και την επιρροή του και ότι το σύστημα γύρω από τον Κυριάκο Μητσοτάκη βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο.
Η παρέμβαση του Κώστα Καραμανλή
«Η Ελλάδα σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί, με πρόσχημα την καλή θέληση και την ανάγκη ειρήνης και συνεργασίας, να κάνει εκπτώσεις που θα διευκολύνουν την Τουρκία στην υλοποίηση του οράματος για έλεγχο του μισού Αιγαίου και ηγεμονία στην Ανατολική Μεσόγειο. Γιατί το καθετί που κερδίζει η Τουρκία θα αποτελεί κεκτημένο προς τη μακροπρόθεσμη πραγματοποίηση αυτού του οράματος, όχι αντίτιμο για την εξασφάλιση της ειρήνης». Αυτό τόνισε ο Κώστας Καραμανλής, μιλώντας σε εκδήλωση για την 80η Επέτειο Απελευθέρωσης της Καρπάθου, στο Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής.
Ο πρώην πρωθυπουργός χαρακτήρισε τις διεκδικήσεις της Άγκυρας «αυθαίρετες και ανυπόστατες. Όσο καλή διάθεση και αν έχει η Ελλάδα για διάλογο και ειρήνη με την Τουρκία, όσο και αν κάποιοι προσπαθούν να βρίσκουν κάποιο δίκιο στην Τουρκία εκεί που δεν υπάρχει, προκειμένου να φανούν δίκαιες και λογικές οι παραχωρήσεις, η αλήθεια είναι αυτή», ανέφερε.
Όπως είπε, «πρέπει να εξαντλήσουμε την όποια ευκαιρία παρουσιαστεί για επίλυση της διαφοράς μας για την οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Θα πρέπει, όμως, όταν προσερχόμαστε στο όποιο διάλογο με την Τουρκία, να είμαστε πρώτα από όλα εμείς ξεκάθαροι ως προς το τι συζητάμε και ποια πράγματα μπορούμε να διαπραγματευτούμε. Και να το κάνουμε μετά ξεκάθαρο τόσο στην Τουρκία όσο και σε εταίρους και συμμάχους».
Ο κ. Καραμανλής σημείωσε ότι δεν αμφισβητεί τον πατριωτισμό και τις αγαθές προθέσεις κανενός, «θεωρώ όμως χρήσιμες τις επισημάνσεις που στοχεύουν στην βελτιστοποίηση της εθνικής μας στρατηγικής, ειδικά όταν προέρχονται από όσους έχουν χειριστεί τα θέματα αυτά από θέσεις ευθύνης. Σε τελική ανάλυση κοινή είναι η αγωνία και η έγνοια για την υπεράσπιση των εθνικών μας δικαίων».
Επισήμανε δε ότι «δεν είναι λάθος να υπάρχουν δίαυλοι διαλόγου με την Τουρκία. Λάθος θα ήταν αν γίνεται εσφαλμένη ανάγνωση των προθέσεών της. Η Τουρκία κινείται συστηματικά και διαχρονικά στην κατεύθυνση του αναθεωρητισμού και της διασφάλισης ηγεμονικής θέσης. Εάν το επετύγχανε αυτό, η Ελλάδα θα υποβιβαζόταν σε χώρα υποτελή και εξαρτώμενη από αυτήν».
Ηχηρός μάρτυρας των προθέσεων της Τουρκίας, σύμφωνα με τον κ. Καραμανλή, «είναι το Τουρκο–Λιβυκό Μνημόνιο. Παρόλο που έχει καταδικαστεί από όλη τη διεθνή κοινότητα για αυτήν την εξόφθαλμη παρανομία της, εξακολουθεί να κάνει πως δεν καταλαβαίνει. Όμως είναι ακριβώς αυτό που διεκδικεί και για το υπόλοιπό Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο. Να αγνοηθούν τα ελληνικά νησιά και εκεί και να μοιραστεί ο θαλάσσιος χώρος σαν να μην υπάρχουν».
Όχι σε εκπτώσεις και συνολική διαπραγμάτευση
Το μόνο πράγμα, τόνισε ο πρώην πρωθυπουργός, «για το οποίο το Διεθνές Δίκαιο μας καλεί να διαπραγματευτούμε με την Τουρκία είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας. Για τίποτα άλλο. Και να διαπραγματευτούμε με βάση τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου και τίποτα άλλο… Κανείς Έλληνας δεν διανοείται ότι, προκειμένου να ικανοποιηθεί η Τουρκία και να οδηγηθεί σε διαπραγμάτευση, θα κάναμε από μόνοι μας εκπτώσεις στην αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων μας. Η συμφωνία δεν είναι αυτοσκοπός. Η συμφωνία πρέπει να διασφαλίζει την ασφάλεια και τα συμφέροντά μας σε όλο τον ελλαδικό χώρο. Ούτε διασφαλίζεται η ειρήνη και η σταθερότητα με υποχωρήσεις. Αντιθέτως ενθαρρύνεται η επιθετικότητα και η βουλιμία της άλλης πλευράς».
Ο κ. Καραμανλής υπογράμμισε ότι «η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια είναι ένα μονομερές και αναφαίρετο δικαίωμά μας, κατοχυρωμένο από το Διεθνές Δίκαιο, που δεν υπόκειται σε διαπραγμάτευση με την Τουρκία. Οποιαδήποτε διευθέτηση θα πρέπει να διασφαλίζει αυτό το δικαίωμα. Και, σε κάθε περίπτωση, οποιαδήποτε οριοθέτηση είτε προσφυγή στη Χάγη θα πρέπει να διασφαλίζει ότι αυτό το δικαίωμα θα ληφθεί υπόψη και δεν θα οδηγηθούμε σε μια οριοθέτηση που θα ακυρώνει τη δυνατότητα μελλοντικής επέκτασης εκ μέρους της Ελλάδας…. Σε μια διαπραγμάτευση, είναι καίριες οι προπαρασκευαστικές ενέργειες που κάνεις, ώστε να μεγιστοποιήσεις τα κέρδη σου. Αλλά και τα μηνύματα που περνάς προς την άλλη πλευρά και προς τη διεθνή κοινότητα».
Παράλληλα, διεμήνυσε ότι «δεν μπορεί να γίνεται λόγος περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών ή περί μερικής αποστρατιωτικοποίησης… Οτιδήποτε και να επικαλείται η Τουρκία, υπέρτερο όλων είναι το δικαίωμα κάθε κράτους στην άμυνα με βάση τον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ, καθώς και με βάση το Διεθνές Δίκαιο, γραπτό και εθιμικό. Πόσο μάλλον έναντι μιας χώρας που έχει εισβάλει στην Κύπρο και επί 50 χρόνια κατέχει το 37% του εδάφους της, απειλεί τη χώρα μας με πόλεμο με το casus belli, αλλά και με πολλές άλλες ευκαιρίες, διεκδικεί νησιά μας πολλές φορές και με πολεμική ρητορική και έχει σταθμεύσει απέναντι από τα νησιά μας τη λεγόμενη Στρατιά του Αιγαίου, με το μεγαλύτερο αποβατικό στόλο στην Ευρώπη. Συγχρόνως, η Ελλάδα είναι υπόχρεη και έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διασφαλίζει την υπεράσπιση και την ακεραιότητα των νοτιοανατολικών συνόρων της Ένωσης».
Χαρακτήρισε δε «αδιανόητη την εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στην Τουρκία σε περιοχές που βρίσκονται δυτικά των Ελληνικών νησιών του Ανατολικού Αιγαίου».
Οι γραμμές σε Θράκη και Κυπριακό
Για τη μειονότητα στη Θράκη, ο κ. Καραμανλής είπε: «Η Τουρκία επιχειρεί συνεχώς να επιτύχει την αναγνώριση της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης ως τουρκικής, με απώτερους μάλιστα σκοπούς. Πλέον προσπαθεί σιγά σιγά να δημιουργήσει και άλλο ζήτημα. Θέτει θέμα «ομογενών» της στα Δωδεκάνησα. Η Συνθήκη της Λωζάνης είναι ξεκάθαρη και αναφέρεται σε μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Μουσουλμανική μειονότητα, η οποία αποτελείται από τρεις εθνοτικές ομάδες, εξίσου σημαντικές. Το μέλος της κάθε μιας απ’ αυτές μπορεί να επικαλείται την εθνοτική του καταγωγή, τουρκογενή, πομακική ή ρομά, στο πλαίσιο του ατομικού αυτοπροσδιορισμού. Αλλά δεν μπορεί κανείς εκ του πονηρού να συγχέει Συνθήκες που αφορούν τα σύνολα, όπως η Συνθήκη της Λωζάνης, με Συνθήκες και πρόνοιες που αφορούν τα άτομα και τα ατομικά δικαιώματα».
Όσον αφορά το Κυπριακό, σημείωσε: «Καίρια προτεραιότητα είναι πάντα ο Κυπριακός Ελληνισμός. Όχι μόνο γιατί είναι αναπόσπαστο τμήμα του Έθνους. Αλλά και διότι το τόξο που σχηματίζουν τα δύο κράτη μας αποτελεί ένα μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα που αναβαθμίζει με τον πιο κατακόρυφο τρόπο τη γεωπολιτική σημασία του Ελληνισμού. Αυτό ακριβώς φοβάται η Τουρκία και αυτό ακριβώς προσπαθεί να ακυρώσει. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι ο Ελληνισμός αποτελεί τα νοτιοανατολικά σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι το προπύργιό της σε μια πολύ κρίσιμη περιοχή. Γι αυτό και η λύση του Κυπριακού μάς αφορά άμεσα και θα πρέπει να γίνει με τρόπο που να είναι σύμφωνος με τις αποφάσεις των οργάνων των Ηνωμένων Εθνών, αλλά και που να συνάδει με το κοινοτικό κεκτημένο. Και σίγουρα με τρόπο που να είναι λειτουργικός και βιώσιμος και όχι να καθιστά το Κυπριακό κράτος όμηρο της Τουρκίας».
Ο πρώην πρωθυπουργός τόνισε την ανάγκη «να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις και δεν μπορούμε να περιμένουμε τίποτα από κανέναν. Όμως, είναι παρ’ όλα αυτά σημαντικό να οικοδομούμε και ισχυρές συμμαχίες, στη βάση διμερών ή πολυμερών συμφωνιών, που αναβαθμίζουν τη θέση μας στην περιοχή. Ταυτόχρονα, θα πρέπει να εργαζόμαστε αδιάλειπτα για την ανάδειξη των προβλημάτων με την Τουρκία ως Ευρω-τουρκικών και όχι αμιγώς ελληνοτουρκικών».
Έκανε λόγο για «επιτήδειους τρίτους που για δικούς τους λόγους ευνοούν μια εφ’ όλης της ύλης ελληνοτουρκική διαπραγμάτευση, που θα συμπεριλαμβάνει όλες τις αβάσιμες αξιώσεις της Τουρκίας. Με απώτερο στόχο έναν συμβιβασμό διανομής του Αιγαίου με βάση, όχι αποκλειστικά το Διεθνές Δίκαιο, αλλά επί της ουσίας αυτές τις ίδιες τις αξιώσεις της Τουρκίας. Με άλλα λόγια να γίνει αντικείμενο διαλόγου ή παραπομπής στο Διεθνές Δικαστήριο η Ελληνική κυριαρχία επί νήσων ή βραχονησίδων κατά την καινοφανή θεωρία των λεγόμενων «γκρίζων ζωνών». Κανένα κράτος που σέβεται στοιχειωδώς τον εαυτό του δεν διανοείται να θέσει υπό δικαστική κρίση την εθνική του κυριαρχία και την εδαφική του ακεραιότητα».
Αναφέρθηκε δε στον Αντώνη Σαμαρά και την κυβέρνησή του: «Είναι χρέος ιστορικής ακρίβειας να υπογραμμισθεί ότι ήταν η κυβέρνηση Σαμαρά, τον Ιανουάριο του 2015, που απέκλεισε οριστικά και αμετάκλητα τέτοιο ενδεχόμενο με δήλωση προς τον ΟΗΕ ότι η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει την υποχρεωτική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου, δηλαδή το δικαίωμα μονομερούς προσφυγής σε αυτό, για θέματα εδαφικής κυριαρχίας, συμπεριλαμβανομένων των χωρικών υδάτων, όπως και για θέματα εθνικής ασφάλειας».
Ο κ. Καραμανλής προτείνει «να καταθέσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό της χώρας, συμμορφούμενοι με την αντίστοιχη κοινοτική οδηγία. Είμαστε υποχρεωμένοι να το κάνουμε αυτό και είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποτυπωθούν τα δικαιώματά μας με τη σφραγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο πλαίσιο αυτό, μπορεί επίσης κάλλιστα να ενταχθεί η ενεργοποίηση της ανακήρυξης της ΑΟΖ με βάση τη μέση γραμμή, κατά τον Ν. 4001/2011 και τους όρους και τις προϋποθέσεις του Διεθνούς Δικαίου της θάλασσας. Είναι απολύτως σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και δεν εμποδίζει την όποια διαπραγμάτευση. Ο Χάρτης της Σεβίλλης που απεικονίζει ακριβώς την ΑΟΖ που δικαιούται η Ελλάδα χρησιμοποιείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πρέπει να τον αξιοποιούμε. Πρέπει να προχωρήσει το κλείσιμο των κόλπων και η χάραξη ευθειών γραμμών βάσης που θα επεκτείνουν το χώρο που δικαιούται η Ελλάδα. Και ένα ακόμη πολύ βασικό. Οφείλουμε να διαφυλάξουμε και να ενισχύσουμε την οικονομική δραστηριότητα σε κάθε νησί και βραχονησίδα».
