Μήνυμα στον πρωθυπουργό της Γαλλίας Μισέλ Μπαρνιέ ότι το πολιτικό ρίσκο δεν καλύπτεται από την πολιτική παρέμβασης της ΕΚΤ στις αγορές, έστειλε το μέλος του διοικητικού συμβουλίου Γιοακίμ Νάγκελ.
Η ΕΚΤ θα αφήσει δυνητικά ακάλυπτη τη Γαλλία εάν η δυναμική εκτόξευσης του κόστους δανεισμού στις αγορές ομολόγων διατηρηθεί ή ενταθεί, καθώς σύμφωνα με τον Γιοακίμ Νάγκελ η ΕΚΤ δεν θα παρέμβει να σταθεροποιήσει τις αγορές για να αντιμετωπιστεί το πολιτικό ρίσκο.
Η παρέμβαση του Γιοακίμ Νάγκελ έρχεται μετά την εκτόξευση της απόδοσης των γαλλικών ομολόγων και των spreads, με αποτέλεσμα η Γαλλία να αντιμετωπίζει υψηλότερα επιτόκια από την Ελλάδα. Οι αγορές αντιδρούν στους δημοσιονομικά επικίνδυνους συμβιβασμούς που επιχειρεί να κάνει ο Μισέλ Μπαρνιέ προκειμένου να περάσει τον προϋπολογισμό του 2025 από στη Βουλή, στην οποία η κυβέρνησή του δεν έχει την πλειοψηφία αλλά κυβερνά με ψήφο ανοχής.
Στην πραγματικότητα, οι δηλώσεις Νάγκελ περιορίζουν τα περιθώρια ευελιξίας του Μπαρνιέ, ο οποίος διαπραγματεύεται παροχές που ζητά η ακροδεξιά προκειμένου να ψηφίσει τον προϋπολογισμό.
Ο Νάγκελ, ερωτηθείς για την απότομη αύξηση του κόστους δανεισμού της Γαλλίας, που σχετίζεται με την αβεβαιότητα σχετικά με τον προϋπολογισμό του επόμενου έτους, ο πρόεδρος της Bundesbank είπε σε εκδήλωση στη Φρανκφούρτη πως «ό,τι κάνουμε στο Διοικητικό Συμβούλιο έχει επίκεντρο τη νομισματική πολιτική».
«Ό,τι συμβαίνει με μεμονωμένα κρατικά ομόλογα», πρόσθεσε, «αντανακλά το τι μπορεί να συμβαίνει πολιτικά στη χώρα τη δεδομένη στιγμή», είπε. «Όμως οι πολιτικοί κίνδυνοι, οι οποίοι μπορεί στη συνέχεια να αντικατοπτρίζονται σε υψηλότερα ασφάλιστρα κινδύνου στις χρηματοπιστωτικές αγορές, δεν θα δικαιολογούσαν το συμπέρασμα ότι υπάρχουν διαταραχές στη μετάδοση της νομισματικής πολιτικής».
Η ΕΚΤ δημιούργησε ένα πρόγραμμα έκτακτης αγοράς ομολόγων το 2022, βάσει του οποίου μπορεί να αγοράσει κρατικούς τίτλους εάν κρίνει ότι η μετάδοση της πολιτικής της απειλείται από αδικαιολόγητη και ατιθάσευτη δυναμική της αγοράς. Μια χώρα θα πρέπει να πληροί ορισμένες απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένης της δημοσιονομικής βιωσιμότητας, για να είναι επιλέξιμη.
Ωστόσο, «δεν είναι καθήκον νομισματικής πολιτικής η διάσωση μεμονωμένων χωρών», είπε ο Nάγκελ. «Υπάρχουν αρκετά άλλα διαθέσιμα όργανα».