Περίπου οι μισές χώρες του κόσμου, που παράγουν περίπου το 80% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, έχουν δεσμευτεί να επιτύχουν την κλιματική ουδετερότητα αυτόν τον αιώνα, πολλές έως το 2050 ή το 2060.
Αλλά πόσο καλή είναι η ποιότητα των σχεδίων αυτών των χωρών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, συμπεριλαμβανομένων των πτυχών διαφάνειας σχετικά με το πώς σκοπεύουν να επιτύχουν τους στόχους τους;
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Climate Action Tracker, μόνο το 7% των παγκόσμιων εκπομπών προέρχεται από χώρες με αποδεκτά σχέδια, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Κολομβία, η Χιλή και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 21% των εκπομπών βρίσκεται επί του παρόντος σε χώρες με σχέδια που χαρακτηρίζονται μόνο ως μέσης ποιότητας. Σε αυτό περιλαμβάνονται εκπομπές από μεγάλες οικονομίες όπως ο Καναδάς, οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, η Νότια Κορέα και η Νιγηρία. Σχεδόν το 50% των εκπομπών είναι υπό σχέδια που θεωρούνται ανεπαρκή, συμπεριλαμβανομένων μεγάλων ρυπαντών, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ιαπωνία, η Ρωσία, η Αυστραλία και η Σαουδική Αραβία.
Για ένα άλλο 7% των εκπομπών από χώρες με στόχους καθαρών μηδενικών εκπομπών, οι ερευνητές εντόπισαν ανεπαρκή δεδομένα για να αξιολογήσουν την ποιότητα των προβλέψεων. Σε αυτό περιλαμβάνονται οι εκπομπές από το Μαρόκο, το οποίο πρόσφατα δεσμεύτηκε να επιτύχει καθαρό μηδέν έως το τέλος του αιώνα (ή νωρίτερα), καθώς και από την Αιθιοπία (2050), τη Βραζιλία (2050) και την Ινδονησία (2060).
Ένα παγκόσμιο μερίδιο εκπομπών 5% εντοπίστηκε ως μη δεσμευμένο σε στόχο καθαρών μηδενικών εκπομπών. Αυτό ισχύει για το Μεξικό, τη Νορβηγία, την Αίγυπτο, το Ιράν και τις Φιλιππίνες.
You will find more infographics at Statista
