Ο χαλκός είναι κρίσιμος για την παγκόσμια οικονομία, και η σημασία του μόνο αυξάνεται. Ιστορικά, ο χαλκός ήταν ζωτικής σημασίας για την κατασκευή, τα ηλεκτρικά δίκτυα και τις μεταφορές.
Σήμερα, όμως, είναι επίσης σε υψηλή ζήτηση καθώς ο κόσμος στρέφεται προς τις πράσινες τεχνολογίες και την ηλεκτροκίνηση των μεταφορών. Λόγω της υψηλής αγωγιμότητάς του, της αντοχής του και της ανθεκτικότητάς του στη διάβρωση, ο χαλκός χρησιμοποιείται σε ηλεκτρικά οχήματα, ηλιακούς συλλέκτες και ανεμογεννήτριες.
Οι κύριες περιοχές εξόρυξης χαλκού περιλαμβάνουν τη Λατινική Αμερική, ιδιαίτερα τη Χιλή, η οποία παράγει το ένα τέταρτο της παγκόσμιας προσφοράς. Άλλοι σημαντικοί παραγωγοί είναι η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το Περού, η Ινδονησία και η Κίνα. Ενώ η Χιλή που κυριαρχεί στην εξόρυξη χαλκού, επεξεργάζεται μόνο το 8% του παγκόσμιου συνόλου, από 12% το 2015, εξάγοντας περισσότερο από το μισό της συμπύκνωμα χαλκού της. Αυτό πηγαίνει κυρίως στην Κίνα, που ηγείται της βιομηχανίας επεξεργασίας χαλκού, ελέγχοντας περίπου το 60 τοις εκατό της παγκόσμιας παραγωγικής ικανότητας.
Αντίθετα, η Ευρώπη και οι Η.Π.Α. συνεισφέρουν έκαστη το 20% της παγκόσμιας παραγωγής, ενώ ακολουθούν η Αυστραλία και ο Καναδάς. Η Ευρώπη κατέχει το δεύτερο μεγαλύτερο μερίδιο στην αγορά επεξεργασίας, με 20%.
Γεωπολιτικά
Οι γεωπολιτικές προκλήσεις στην εξόρυξη χαλκού είναι σημαντικές, ειδικά στη Λατινική Αμερική και την Αφρική. Η Λατινική Αμερική αντιμετωπίζει αυξανόμενη κοινωνική και περιβαλλοντική αναταραχή, όπως απεργίες και διαδηλώσεις. Για παράδειγμα, οι διαδηλώσεις ανάγκασαν το κλείσιμο του ορυχείου Cobre Panama, ενώ διαδηλωτές από αυτόχθονες πληθυσμούς διατάραξαν την εξόρυξη στο Περού. Αυτά τα ζητήματα απειλούν τη σταθερότητα της προσφοράς χαλκού. Η κυριαρχία της Κίνας στην επεξεργασία χαλκού επίσης ενέχει κινδύνους, ειδικά κατά τη διάρκεια εμπορικών συγκρούσεων ή διαταραχών της αλυσίδας εφοδιασμού.
