Παρέμβαση με χαρακτηριστικά επιλογής αντιπάλων πραγματοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας από το βήμα της Βουλής εγκαλώντας τη Δικαιοσύνη για το ναυάγιο της Πύλου, τις παρακολουθήσεις και τα Τέμπη, αφήνοντας έξυπνα εκτός το ζήτημα της Novartis, με την εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη να αποχωρεί από την αίθουσα…
Μέτωπο με την Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη άνοιξε ο Αλέξης Τσίπρας στην ομιλία του την ημερίδα «Ενδυναμώνοντας τη Δημοκρατία», που πραγματοποιείται στο ελληνικό Κοινοβούλιο.
Όταν ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρθηκε στο ναυάγιο της Πύλου, στις υποκλοπές και στην τραγωδία των Τεμπών, η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γεωργία Αδειλίνη αποχώρησε από την αίθουσα, γεγονός που έκανε τον Τσίπρα να προσθέσει επιτόπου στην ομιλία του ότι «η δικαστική εξουσία πρέπει να ακούει κιόλας».
Τόσο η επιλογή των θεμάτων αυτών, όσο και η απόφασή του Αλέξη Τσίπρα να σηκώσει το γάντι της αποχώρηση της κ. Αδειλίνη από την αίθουσα αποτελούν καλά υπολογισμένες κινήσεις που προσδίδουν γωνίες στον πολιτικό του λόγο, ο οποίος εσχάτως είχε αμβλυνθεί, σε μια προσπάθεια διεύρυνσης του πεδίου απήχησής του. Ωστόσο, μετά τις τελευταίες δημοσκοπήσεις που αποτυπώνουν την εξαιρετικά χαμηλή δημοτικότητά του, την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και την απουσία ισχυρής προσωπικότητας στην Αριστερά, ο Αλέξης Τσίπρας, φαίνεται ότι αποφάσισε να δοκιμάσει τα νερά…
«Η συζήτηση περί δημοκρατίας στην Ευρώπη και στη Δύση γενικότερα είναι σήμερα εξαιρετικά επίκαιρη. Και σε μεγάλο βαθμό είναι αλληλένδετη με την πορεία του Συμβουλίου της Ευρώπης και το γεωπολιτικό πλαίσιο στο οποίο εξελίχθηκε», τόνισε αρχικά.
Τα βασικά σημεία της ομιλίας του:
«Αποτελεί εξαιρετικά σημαντική στιγμή όχι μόνο για κάθε δημοκράτη Έλληνα και Ελληνίδα, αλλά και για την ιστορία του ίδιου του Συμβουλίου της Ευρώπης, ο αποκλεισμός της Ελλάδας από τον οργανισμό το 1969, όταν η δημοκρατία στη χώρα μας καταλύθηκε από επίορκους συνταγματάρχες.
Αυτή η τραγική στιγμή για την Ελλάδα ήταν ταυτόχρονα και μια σπουδαία στιγμή για το Συμβούλιο της Ευρώπης. Γιατί με τη πράξη του αυτή απέδειξε ότι δεν καθοδηγείται αποκλειστικά από γεωπολιτικά συμφέροντα, αλλά από τον υπέρτατο σκοπό της προάσπισης των δημοκρατικών αξιών και θεσμών στην Ευρώπη, παρά τις δύσκολες συνθήκες που δημιουργούσε για αυτές τις αξίες και θεσμούς ο ψυχρός πόλεμος.
Μια στάση που, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν τηρούσε με συνέπεια από την ένταξη της Ελλάδας στο Συμβούλιο μέχρι και τη χούντα, την περίοδο που οι παραβιάσεις του μετεμφυλιακού κράτους εις βάρος της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα μας υπήρξαν κατάφωρες και έστρωσαν το έδαφος για τη στρατιωτική δικτατορία που ακολούθησε.
Ευτυχώς, χάρη στον αγώνα που έδωσαν εκατοντάδες προοδευτικοί και δημοκρατικοί πολίτες, είχαμε την επιστροφή της δημοκρατίας. Και πράγματι αργότερα, το Συμβούλιο της Ευρώπης, μαζί με την ΕΟΚ, συνεισέφεραν ουσιαστικά στη μετέπειτα θωράκιση και στήριξη της δημοκρατίας στην Ελλάδα κατά τη μεταπολίτευση.
Στις μέρες μας, η δημοκρατία συνήθως δεν καταλύεται με πραξικοπήματα, όπως την περίοδο του ψυχρού πολέμου, ούτε βρίσκεται σε μια έστω ατελή διαδικασία ενίσχυσης, όπως τη μεταψυχροπολεμική περίοδο. Αμφισβητείται όμως και υπονομεύεται, με νέους τρόπους, σε ένα νέο πιο σύνθετο περιβάλλον πολλαπλών κρίσεων, συγκρούσεων και ανταγωνισμών. Οι συνθήκες της πολυκρίσης και της μετάβασης σε έναν πολυπολικό κόσμο αποτελούν για κάποιους ευκαιρία για περιστολή δικαιωμάτων και διεύρυνση ανισοτήτων.
Μπορούμε ευλόγως να ελπίζουμε πως οι θεσμοί του Συμβουλίου της Ευρώπης θα συμβάλουν και στην αποκατάσταση υποθέσεων που αποτελούν τις μεγαλύτερες μαύρες κηλίδες, τις ανοιχτές πληγές του κράτους Δικαίου στη πατρίδα μας και που άνοιξαν, δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια.
Αναφέρομαι όπως όλοι θα καταλάβατε, στο μεγάλο σκάνδαλο των μαζικών παράνομων τηλεφωνικών παρακολουθήσεων. Κυρίως όμως αναφέρομαι στις αδιανόητες για μια ευρωπαϊκή χώρα προσπάθειες παρακώλυσης των ερευνών της αρμόδιας ανεξάρτητης αρχής. Και στην αδυναμία των δικαστικών αρχών να εντοπίσουν τους υπευθύνους και να αποδώσουν δικαιοσύνη.
Ενώ αντίστοιχη ολιγωρία των αρχών εντοπίζεται τόσο στο δραματικό ναυάγιο της Πύλου, με τον πνιγμό εκατοντάδων προσφύγων και μεταναστών, ενώ βρίσκονταν επί 16 ώρες στην περιοχή έρευνας και διάσωσης της Ελλάδας.
Αλλά και στο σιδηροδρομικό έγκλημα των Τεμπών, με τον άδικο χαμό 57 συνανθρώπων μας.
Σήμερα -με τη συναίνεση όλων μας- η Ελλάδα είναι υπό επιτήρηση από την Κοινοβουλευτική Συνέλευση. Αν θέλουμε, λοιπόν, στο μέλλον να γιορτάζουμε με μεγαλύτερη περηφάνια επετείους σαν τη σημερινή, των 50 χρόνων από την επανακύρωση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου από τη χώρα μας, επιβάλλεται η εκτελεστική αλλά και η δικαστική της εξουσία να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Για να μπορούμε να μιλάμε πραγματικά για εμβάθυνση του Κράτους Δικαίου, για μια ισχυρή και όχι για μια πάσχουσα δημοκρατία».
Αρχηγός της …αντιπολίτευσης
Όταν, μετά την ομιλία του, η γραμματέας της Κ.Σ. του Συμβουλίου της Ευρώπης Δέσποινα Χατζηβασιλείου-Τσοβίλη του είπε «διαισθανθήκαμε ότι είστε αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ακούγοντας την ομιλία σας», ο κ. Τσίπρας απάντησε «παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο».
Λίγο αργότερα, σε δημοσιογραφικό σχόλιο «πρέπει να επιστρέψετε», απάντησε «ποτέ δεν έφυγα», ενώ όταν ρωτήθηκε για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, συνέστησε «ας πούμε κάτι πιο ευχάριστο».
Θέμα Novartis και άρσης προστασίας μαρτύρων έθεσε ο Μαρινάκης
«Δίπλα στη λέξη “θράσος” στο λεξικό θα έπρεπε να μπει η φωτογραφία του κ. Τσίπρα», υποστηρίζει σε ανακοίνωσή του ο Παύλος Μαρινάκης.
«Λίγες μόλις μέρες μετά την απόφαση-σταθμό της Ανεξάρτητης Ελληνικής Δικαιοσύνης να βγάλει τις κουκούλες από τους ψευδομάρτυρες της σκευωρίας της Novartis, ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να απολογηθεί για τη συντεταγμένη εκστρατεία κηλίδωσης των πολιτικών του αντιπάλων, στη σημερινή του ομιλία σε ημερίδα στη Βουλή κάνει έμμεσες υποδείξεις στη Δικαιοσύνη για εν εξελίξει, υπό διερεύνηση υποθέσεις.
Ταυτόχρονα, ο πρώην πρωθυπουργός, που είχε δύο υπουργούς οι οποίοι εκ των υστέρων καταδικάστηκαν αμετάκλητα από τη Δικαιοσύνη, εργαλειοποιώντας με ανεπίτρεπτο τρόπο το δραματικό ναυάγιο ανοιχτά της Πύλου, συκοφαντεί τη χώρα του και “εκδίδει πορίσματα” ως αυτόκλητος “δικαστής”, κάνοντας λόγο για “ολιγωρία των αρχών”.
Κύριε Τσίπρα, νυν και πρώην σύντροφοί του, κανείς δεν μπορεί να υπαγορεύσει στη Δικαιοσύνη τον τρόπο με τον οποίο θα επιτελεί τα καθήκοντά της και αυτό γιατί πλέον στην Ελλάδα δεν λειτουργούν παρα-υπουργεία Δικαιοσύνης, όπως κυνικά είχε παραδεχτεί ότι συνέβαινε επί των ημερών σας ο πρώην υπουργός της Κυβέρνησής σας κ. Κοντονής», καταλήγει.
