Το συγκριτικό πλεονέκτημα που δίνει στον ίδιο και στο ΠΑΣΟΚ η σαρωτική επικράτησή του στις εσωκομματικές εκλογές καλείται να εκμεταλλευτεί ο Νίκος Ανδρουλάκης, σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη καμπή για την Ελλάδα και για τον χώρο της κεντροαριστεράς.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης επανεξελέγη στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ, το πεδίο ευθύνης του όμως, σε αυτή τη φάση είναι προνομιακό, καθώς με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κατάσταση αποσύνθεσης, διαθέτει το πλεονέκτημα της σταθερότητας και της ανανέωσης της εντολής του.
Αφού σάρωσε τον Χάρη Δούκα και μέσα στην Αθήνα, ο Νίκος Ανδρουλάκης, είναι σαφές ότι ελέγχει τον μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ σε βαθμό που υπερβαίνει το 80% πανελλαδικά. Αυτό που καλείται τώρα να κάνει είναι να αναλάβει πρωτοβουλίες όχι μόνο εσωκομματικά, αλλά και συνολικά, για την αναδιάταξη της κεντροαριστεράς.
Ήδη κυκλοφορούν φήμες για αξιοποίηση των Γερουλάνου και Διαμαντοπούλου σε νέους ρόλους, ενόψει του Συνερδρίου, ενώ εκτιμάται ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης θα αναλάβει πρωτοβουλίες για την ανανέωση και ανασύνθεση των οργάνων καθώς και για τη διαμόρφωση ατζέντας διακυβέρνησης.
Παρά τις διάφορες εσωκομματικές ίντριγκες για τα κίνητρα της υποψηφιότητας της Άννας Διαμαντοπούλου, τους ελιτισμούς του Χάρη Δούκα και η απρόσμενα καλή επίδοση του Παύλου Γερουλάνου, δεν υπήρξαν ιδιαίτερες διαπροσωπικές εντάσεις. Πρόκειται για συνθήκη που ευνοεί την επανεκκίνηση, ενώ το γεγονός ότι ο Χάρης Δούκας, που τερμάτισε δεύτερος, είναι αναγκασμένος να επιστρέψει στον Δήμο, αποτελεί λύτρωση για τον Νίκο Ανδρουλάκη, ο οποίος έχει έναν λιγότερο παράγοντα στην εξίσωση των πολιτικών ισορροπιών.
Αν και το εσωτερικό σκηνικό στο ΠΑΣΟΚ χρίζει ανασύνθεσης, εν τούτοις το ζητούμενο είναι η αρχιτεκτονική που θα επιλεγεί και αν οι παρεμβάσεις θα είναι δομικές και φιλόδοξες με στόχο να δώσουν δυνατότητα έκφρασης και ζύμωσης σε μεγαλύτερο τμήμα της κοινωνίας. Καθοριστικό ρόλο για τη διαμόρφωση της επόμενης ημέρας στο ΠΑΣΟΚ θα παίξει η ανάκτηση ερεισμάτων στο συνδικαλιστικό κίνημα, καθώς υπάρχουν ανεκμετάλλευτες και ανέκφραστες δυνάμεις.
Με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε αποσύνθεση, συνδικαλιστικές οργανώσεις και μεμονωμένα άτομα με ισχυρές κοινωνικές ρίζες, έχουν βρεθεί σε αδιέξοδο και θα αναζητούσαν πολιτικές αναφορές. Η επανασύνδεση όμως του ΠΑΣΟΚ με το συνδικαλιστικό κίνημα είναι ζήτημα πολιτικής αρχιτεκτονικής και όχι ευκαιριακών και συγκυριακών συμπτώσεων.
