Σοβαρούς κινδύνους να τροφοδοτήσει πολυεπίπεδη σύγκρουση και απαξίωση της ιδιωτικής ασφάλισης στην Ελλάδα ενέχει ενδεχόμενη προσπάθεια της κυβέρνησης να προωθήσει την ύποχρεωτική ασφάλιση επιχειρήσεων πριν ωριμάσει το πλαίσιο και ληφθούν οι απαραίτητες πρόνοιες.
Σε κόντρα κράτους – ιδιωτικής ασφάλισης, επιχειρήσεων και κοινωνίας μπορεί να εξελιφθεί το εγχείρημα για την υποχρεωτική ασφάλιση επιχειρήσεων, αν η κυβέρνηση, πριν νομοθετήσει την υποχρεωτικότητα, δεν διεξάγει μελέτη σκοπιμότητας και αν το υπουργείο ανάπτυξης και τα κέντρα πιστοποίησης και επιθεώρησης δεν κάνουν αμερόληπτα την δουλειά τους.
Αντιμετάθεση ευθυνών
Το κράτος θα μεταφέρει τις ευθύνες στην ιδιωτική ασφάλιση. Οι ασφαλιστικές τώρα, αν γίνει ατύχημα δεν θα αποζημιώσουν πλήρως, λόγω του ότι η επιχείρηση που προκλήθηκε ατύχημα δεν τηρούσε τους κανόνες ασφαλείας. Καθώς στην Ελλάδα υπάρχει άγνοια με τους αρχές της Ασφάλισης, οι επιχειρήσεις και η κοινωνία θα τα βάλουν με τις ασφαλιστικές που δεν αποζημιώνουν. Και αυτό γιατί από έναρξη της ισχύος του νόμου δεν επιβλήθηκε τάξη. Το δυστύχημα στο λούνα παρκ μαρτυρά πολλά για το πώς δίνονται τα πιστοποιητικά ασφαλείας που η ίδια η νομοθεσία επιβάλλει για να λειτουργήσει μία επιχείρηση.
Ανυπολόγιστα οφέλη θα αποκόμιζαν οι επιχειρήσεις και η κοινωνία στην Ελλάδα από τα μέτρα που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός περί υποχρεωτικής ασφάλισης επιχειρήσεων, αν τα μέτρα αυτά δεν ήταν πρόχειρα γραμμένα για να προκαλέσουν θετικές εντυπώσεις. Στελέχη από την ασφαλιστική αγορά εφιστούν την προσοχή των αρμοδίων φορέων τόσο του κράτους όσο και της ασφαλιστικών που θα συμμετέχουν στις συζητήσεις περί υποχρεωτικότητα για τα προβλήματα που θα προκληθούν από μία πρόχειρη νομοθεσία και από την έλλειψη σωστού σχεδιασμού.
Στελέχη από την αγορά ιδιωτικής ασφάλισης προτείνουν την ίδρυση αλληλοασφαλιστικού οργανισμού
Τονίζουν στο Crisis Monitor ότι πριν κάθε ενέργεια και απόφαση θα πρέπει να γίνει μία μελέτη σκοπιμότητας και εν συνεχεία αφού περάσει στην νομοθεσία η υποχρεωτικότητα των επιχειρήσεων με τζίρο άνω των 500.000 ευρώ να ασφαλίζονται να ιδρυθεί ένας αλληλοασφαλιστικός οργανισμός με την συμμετοχή του κράτους. Το κράτος τονίζουν θα πρέπει να αποζημιώνει πέραν κάποιων ανωτάτων ποσών όπως αποζημιώνουν οι αντασφαλιστές τους ασφαλιστές βάσει των συμβάσεων excess of loss ή υπερβάλλουσα ζημιά.
Οι ίδιοι υπογραμμίζουν πως ιι ασφαλιστικές δεν θα ασφαλίσουν επιχειρήσεις που δεν είναι ασφαλίσιμες επειδή το κράτος το ζητά. Παραθέτουν δε, παραδείγματα επιχειρήσεων και μάλιστα στο Νομό Αττικής που λειτουργούν με την χρήση εύφλεκτων υλικών χωρίς αυτές οι επιχειρήσεις να πληρούν τις προϋποθέσεις του νόμου, ωστόσο διαθέτουν πιστοποιητικά πυρασφάλειας!.
Διευκρινίζουν πως αν το κράτος δεν εξασφαλίσει κατ’ ελάχιστον αξιόπιστες υποδομές, η θεσμός της ιδιωτικής ασφάλισης θα απολέσει το κύρος του γιατί θα είναι αναπόφευκτες οι κόντρες μεταξύ κράτους και κοινωνίας.
Verisk, Moodys: Οι ζημιές στην Ευρώπη περιορίστηκαν επειδή τα κράτη έκαναν έργα και οι κυβερνήσεις συνεργάστηκαν.
Οι ίδιοι φέρνουν παραδείγματα από τις πρόσφατες καταστροφές στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη τονίζοντας πως αν δεν είχαν γίνει έργα υποδομών τα δύο – τρία τελευταία χρόνια οι ασφαλισμένες ζημιές σε Γερμανία, Αυστρία, Ουγγαρία, Ρουμανία Πολωνία θα ήταν τουλάχιστον διπλάσιες.
Οι οίκοι αξιολόγησης Verisk και Moody’s τόνισαν σχετικά σε αναλύσεις τους πως τα έργα υποδομών στην Ευρώπη που έγιναν εν όψει μεγάλου κινδύνου για πλημμύρες απέτρεψαν την υπερχείλιση των υδάτων στα μεγάλα ποτάμια της, Δούναβη, τον Ελβα και τον Οντερ εκτρέποντας τα νερά σε φράγματα και αναχώματα που είχαν ανεγερθεί πρόσφατα.
