Ως πρώτο θύμα της διελκυστίνδας των πρώην πρωθυπουργών Καραμανλή και Σαμαρά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη λογίζεται ο Μάριος Σαλμάς, ο οποίος μπορεί να διαγράφηκε μετά από μπαράζ δημόσιων δηλώσεων για υποθέσεις διαφθοράς στην κυβέρνηση, στην πραγματικότητα όμως στόχος ήταν να σταλεί μήνυμα ότι δεν υπάρχει χώρος για την οικοδόμηση εσωκομματικού πόλου.
Μηνύματα προς συγκεκριμένους αποδέκτες στέλνει με την απόφασή του να απομονώσει και να διαγράψει τον Μάριο Σαλμά από τη Νέα Δημοκρατία ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επ’ αφορμής δηλώσεων για σκανδαλώδεις μεθοδεύσεις σε κυλικεία στο υπουργείο Πολιτισμού και Εργασίας.
Με τη διαγραφή του Μάριου Σαλμά, όμως, το Μαξίμου επιχειρεί να στείλει μήνυμα στους 11 -που πλέον είναι 10- ότι η εσωκομματική αντιπολίτευση μπορεί να ασκείται μόνο… εσωκομματικά, ενώ παράλληλα επιχειρεί να ανακόψει τη δυναμική της “ομάδας των 11”, την οποία είχαν αρχίσει να βλέπουν με συμπάθεια αρκετοί, εσωκομματικά πάντα.
Το ζήτημα όμως δεν ήταν ο Μάριος Σαλμάς αλλά η διαμόρφωση πόλου εντός της Νέας Δημοκρατίας που αντιτάσσεται σε συγκεκριμένους σχεδιασμούς, οι οποίοι άπτονται της δυναμικής του Κωστή Χατζηδάκη και της δύναμης πυρός του Άδωνι Γεωργιάδη…
Πληροφορίες στα media ανέφεραν, ότι μέχρι τη διαγραφή Σαλμά οι 11 είχαν δεχθεί κρούσεις για διεύρυνση της ομάδας και των υπογραφών στις επερωτήσεις, αλλά θέλοντας να στείλουν μήνυμα είχαν επιλέξει να διατηρήσουν μικρό τον κύκλο.
Τα ονόματα των 11 ανταρτών που υπογράφουν την ερώτηση είναι: Φωτεινή Αραμπατζή, Γιώργος Βλάχος, Βασίλης Γιόγιακας, Θανάσης Δαβάκης, Νικήτας Κακλαμάνης, Άννα Καραμανλή, Θεόδωρος Καράογλου, Χρήστος Μπουκώρος, Μάριος Σαλμάς, Ευριπίδης Στυλιανίδης, Μάξιμος Χαρακόπουλος.
Η χαρτογράφηση των ομάδων
Με δεδομένο ότι ο Μάριος Σαλμάς συμμετείχε στην ομάδα των 11 και ότι αυτή αποτελούνταν από “σαμαρικούς” και “παλαιοκαραμανλικούς”, είναι προφανές ότι η διαγραφή Σαλμά αποτέλεσε επίδειξη πολιτικής ισχύος, αποφασιστικότητας και μακιαβελικής πολιτικής αρετής, καθώς στόχευσε έναν πόλο χτυπώντας έναν άνθρωπο. Το ερώτημα είναι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πετύχει να τρομάξει τους άλλους, ή αν θα θεωρηθεί ότι εξάντλησε νωρίς τα πυρομαχικά του, ένδειξη ότι είναι περισσότερο φοβισμένος παρά αποφασισμένος… Επίσης, μετά τη διαγραφή Σαλμά περιορίζονται οι δυνατότητες για άλλες αντίστοιχες κινήσεις, όχι γιατί δεν υπάρχει επαρκής πλειοψηφία, αλλά γιατί εντείνεται ο κίνδυνος κοινωνικής απονομιμοποίησης, γεγονός που θα τροφοδοτήσει φυγόκεντρες τάσεις και να ενισχύσει τη δυναμική αντισυστημικών κομμάτων…
Το παρασκήνιο της πρωτοβουλίας των 11
Για την καλύτερη κατανόηση του πλαισίου μέσα στο οποίο εκδηλώθηκαν οι πρωτοβουλίες των 11 στη Νέα Δημοκρατία, πρέπει να προσδιοριστεί ο στόχος, ο χρόνος και οι προπαρασκευαστικές ενέργειες. Σε -όχι πολύ παλαιότερο- δημοσίευμά του ο διευθυντής της “ΕΣΤΙΑΣ” Μανώλης Κοττάκης αναφερόταν σε σχέδιο για “φυγή” Μητσοτάκη στην Ευρώπη, το οποίο περιλαμβάνει την απονομή δακτυλιδιού διαδοχής στον Κωστή Χατζηδάκη, τον υπουργό Οικονομικών και πρώην υπουργό Εργασίας ο οποίος βρέθηκε -και με τις δύο ιδιότητες- στο στόχαστρο των 11.
Πριν την εκδήλωση της τελευταίας πρωτοβουλίας των 11 είχαν προηγηθεί ηχηρές παρεμβάσεις του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά και κοινό δείπνο των δύο στην Πύλο, με τη συμμετοχή εφοπλιστή.
Το σενάριο που πήγαν να κάψουν
Υπ’ αυτό το πρίσμα, το Μαξίμου διαπίστωσε σχέδιο υπονόμευσης του σχεδιασμού για διαδοχή mid-season στην πρωθυπουργία, στα πρότυπα Μπλέρ – Μπράουν στο εργατικό κόμμα στην Αγγλία, ώστε ο Κυριάκος Μητσοτάκης να φύγει “άχαστος” χωρίς να χρειαστεί να αμφισβητηθεί εν τη πράξει το όριο δύο τετραετιών που ατύπως έχει εμπεδωθεί για τις πρωθυπουργικές θητείες μεταπολιτευτικά. Σε αυτό το σενάριο, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα διαδεχθεί τον Αντόνιο Κόστα στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και ο Κωστής Χαταζηδάκης θα εκλεγεί πρωθυπουργός, από την Κ.Ο της Νέας Δημοκρατίας για τα εναπομένονται δύο χρόνια. Με τη μεταρρυθμιστική φήμη που τον συνοδεύει, ο Κωστής Χατζηδάκης θα προσπαθήσει να προωθήσει αντιδημοφιλείς μεταρρυθμίσεις, θα διαχειριστεί ένα ενδεχομένως νικηφόρο αλλά απογοητευτικό εκλογικό αποτέλεσμα και θα μπορέσει να βρει modus vivendi για συγκυβέρνηση, πιθανότητα με το ΠΑΣΟΚ.
Το σενάριο αυτό φαίνεται να αποδέχονται -σε μεγάλο βαθμό- αρκετοί επιχειρηματίες και ελίτ, οι οποίοι όμως δεν παύουν να έχουν και ανοιχτούς διαύλους με άλλους παίχτες, επιτρέποντας έτσι να ξεδιπλωθούν και άλλες εναλλακτικές… Το σίγουρο είναι ότι οι ελίτ έχουν αποφασίσει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αποτελεί πλέον τη βέλτιστη λύση αλλά έχει αρχίσει να αποκτά χαρακτηριστικά προβλήματος…
Κερδισμένη η Κεφαλογιάννη
Χρονικά, πάντως, το χτύπημα των 11 και η διαγραφή Σαλμά ευνοούν την Όλγα Κεφαλογιάννη, καθώς εκθρονίζουν μιντιακά το σκάνδαλο με την ανακαίνιση του γραφείου της και στρέφουν την προσοχή σε άλλες εσωκομματικές φράξιες στη ΝΔ. Ούτε και αυτό το σκάνδαλο πάντως βγήκε… τυχαία, καθώς η κ. Κεφαλογιάννη εντάσσεται στο πλαίσιο επιρροής της οικογένειας Βαρδινογιάννη, η οποία διαθέτει ερείσματα σε όλα τα μεγάλα κόμματα. Στον ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα, κοντά στην οικογένεια βρίσκεται ο βουλευτής και πρώην Α/ΓΕΕΘΑ Ευάγγελος Αποστολάκης, ο οποίος θεωρείται ότι “έχει το αφτί του Στέφανου Κασσελάκη. Έτσι, η εκδήλωση πληγμάτων κατά Κεφαλογιάννη και Κασσελάκη, δεν αποκλείεται να αποτελεί μήνυμα μιας άλλης σύγκρουσης, σε επιχειρηματικό επίπεδο, η οποία έχει προφανώς απολήξεις και στην πολιτική…
Εν κατακλείδι
Η επιτυχία ή αποτυχία της κίνησης Μητσοτάκη για τη διαγραφή Σαλμά θα κριθεί τελικά από την συνέχιση ή όχι της δράσης των 11, αλλά και από τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της: αν δηλαδή θα συνεχίσει να στρέφεται κατά Χατζηδάκη και Γεωργιάδη ή αν θα αμβλυνθεί η οξύτητα και θα επικεντρώσει σε ζητήματα καθημερινότητας, υποστηρίζοντας το κυβερνητικό έργο και λειτουργώντας τελικά ως βαλβίδα ασφαλείας για την ομαλή εκτόνωση της κοινωνικής έντασης.
