Από τότε που ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέλαβε την εξουσία, η Τουρκία έχει δείξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την Αφρική από οποιοδήποτε άλλη χώρα.
Η Άγκυρα έχει επεκτείνει επιθετικά την επιρροή της σε όλη την ήπειρο στους τομείς της ασφάλειας, της οικονομίας, του πολιτισμού και της πολιτικής. Όταν ο Ερντογάν έγινε πρωθυπουργός το 2003, η Τουρκία είχε 11 πρεσβείες στην Αφρική. Αναγνωρίζοντας την ανεκμετάλλευτη δυναμική της αγοράς, ο Ερντογάν έθεσε ως προτεραιότητα την επέκταση των σχέσεων πέρα από τους παραδοσιακούς εταίρους της Βόρειας Αφρικής. Σήμερα, η Τουρκία έχει 44 πρεσβείες σε ολόκληρη την ήπειρο, και η Turkish Airlines εξυπηρετεί τους περισσότερους προορισμούς στην Αφρική.
Η στρατηγική ήπιας ισχύος της Τουρκίας περιλαμβάνει την κατασκευή τζαμιών σε χώρες όπως η Γκάνα, το Μάλι και η Σομαλία· την ίδρυση τουρκικών σχολείων, νοσοκομείων και πολιτιστικών κέντρων μέσω οργανισμών όπως η Τουρκική Υπηρεσία Συνεργασίας και Συντονισμού (TIKA) ή το Ινστιτούτο Γιουνούς Εμρέ· και την προσφορά υποτροφιών και προγραμμάτων ανώτερης εκπαίδευσης, για παράδειγμα μέσω του Ιδρύματος Μααρίφ της Τουρκίας. Αυτές οι προσπάθειες έχουν αποδώσει καρπούς.
Το εμπόριο της Τουρκίας με την Αφρική έφτασε τα 32 δισ. δολάρια πέρυσι, σημειώνοντας αύξηση 50% την τελευταία δεκαετία. Οι τουρκικές εταιρίες έχουν εξασφαλίσει σημαντικές θέσεις σε τομείς όπως οι κατασκευές και η ενέργεια. Πρόσφατα, η Τουρκία υπέγραψε συμφωνία για τη θαλάσσια ασφάλεια με τη Σομαλία, παραχωρώντας στην Άγκυρα δικαιώματα για την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου στα ύδατα της Σομαλίας.
Η παρουσία της Τουρκίας στον τομέα της ασφάλειας στην Αφρική έχει επίσης αυξηθεί σημαντικά. Τα τουρκικά drones και τα ελαφρά όπλα είναι πλέον κοινά στους αφρικανικούς στρατούς, και ιδιωτικές εταιρείες ασφαλείας δραστηριοποιούνται σε εμπόλεμες ζώνες, παρόμοια με την ομάδα Βάγκνερ της Ρωσίας. Η Άγκυρα σκοπεύει να επεκταθεί περαιτέρω, συμπεριλαμβανομένων τομέων όπως η εξόρυξη.
Η έγκαιρη αναγνώριση της δυναμικής της Αφρικής από την Τουρκία την έχει καθιερώσει ως σημαντικό εταίρο στην ήπειρο. Άλλες δυνάμεις της Μέσης Ανατολής, όπως η Σαουδική Αραβία, το Ιράν και τα ΗΑΕ, τώρα επιδιώκουν να ακολουθήσουν το τουρκικό μοντέλο, αλλά θα δυσκολευτούν να ανταγωνιστούν την καθιερωμένη παρουσία και τη συνεχιζόμενη επέκταση της Άγκυρας.