Η συμφωνία μεταξύ Βερολίνου και Ουάσινγκτον σχετικά με την ανάπτυξη βαλλιστικών και πυραύλων κρουζ, σε συνδυασμό με την έναρξη του προγράμματος ELSA, σηματοδοτεί μια αλλαγή στην προηγουμένως επιφυλακτική στάση του ΝΑΤΟ σχετικά με τα συστήματα μακράς εμβέλειας που εκτοξεύονται από το έδαφος.
Παρόλο που οι τύποι των πυραύλων που ανακοίνωσαν οι ΗΠΑ και η Γερμανία ότι θα αρχίσουν να αναπτύσσονται από το 2026 ανήκουν στις ίδιες ευρείες κατηγορίες με εκείνες που αναπτύχθηκαν τη δεκαετία του 1980, οι πρώτοι προορίζονται να φέρουν συμβατικές, όχι πυρηνικές, κεφαλές.
Η Μόσχα έχει επανειλημμένα αρνηθεί ότι ο πύραυλος 9M729, ο οποίος διαθέτει συμβατικές και πυρηνικές εκδόσεις, παραβίασε τη Συνθήκη INF. Ο Novator 9M728 (RS-SSC-7 Southpaw), μια έκδοση της ίδιας οικογένειας πυραύλων με εμβέλεια 500 χλμ, έχει χρησιμοποιηθεί στην Ουκρανία, και η Μόσχα πιθανότατα έχει επίσης χρησιμοποιήσει τον πόλεμο για να δοκιμάσει τον 9M729 σε επιχειρησιακό περιβάλλον με σημαντικά μεγαλύτερη εμβέλεια.
Το μείζον ζήτημα ότι δίπλα από μια φλεγόμενη περιοχή στήνεται μπαρουταποθήκη… κι αυτό το πρόβλημα είναι αντίστροφο από το παιχνίδι με τα σπίρτα δίπλα σε μπαρουταποθήκη…