Ο ΣΥΡΙΖΑ οδηγείται σε καταστατικό συνέδριο, με τον Στέφανο Κασσελάκη να διεκδικεί έδρα στη Βουλή, τον Παύλο Πολάκη στο μεταίχμιο και το κόμμα κατακερματισμένο και παραδομένο σε προσωπικές ατζέντες και τους 87 να αποτελούν την μόνη επίφαση εσωκομματική αντιπολίτευση.
Ενώπιον των ευθυνών τους για την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί και για τις προοπτικές του ΣΥΡΙΖΑ θα τεθούν στο καταστατικό συνέδριο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς στο κόμμα δεν υπάρχει γραμμή, σύμπνοια και συνοχή, ούτε στα ελάχιστα.
Η στρατηγική του Στέφανου Κασσελάκη για τη διάσπαση των εσωτερικών ομάδων έχει αποδώσει καρπούς, καθώς δεν υπάρχουν πλέον ιδεολογικές τάσεις και ισχυρά μπλοκ στελεχών, αλλά αυτονομημένοι πυρήνες που αναζητούν ρόλους και επιδιώκουν την προώθηση ατομικών ατζεντών. Έτσι, η ισχυρότερη φωνή από το κόμμα είναι αυτή του προέδρου, ο οποίος έχει διαμορφώσει απευθείας σχέση με μέρος της κοινωνίας μέσω των social media, ενώ καθίσταται ο de facto κομματικός πόλος, υποβαθμίζοντας τον ρόλο και την επιρροή οργάνων και προσώπων.
Πως κόντυνε ο Τσίπρας
Κρίσιμη για τον κατακερματισμό ήταν η αποδυνάμωση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος στράφηκε επίσης στην εκπλήρωση της προσωπικής του ατζέντας, κινούμενος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, συμμετέχοντας σε διεργασίες, εκτός ΣΥΡΙΖΑ και με δικό του διακύβευμα. Ο πρώην πρωθυπουργός απέφυγε να τοποθετηθεί ευθαρσώς για τα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ, θεωρείται ότι στηρίζει την Όλγα Γεροβασίλη και διαπραγματεύεται στα παρασκήνια. Ο ίδιος δέχεται (ακόμη) βολές για την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ και την εκβιαστική αποχώρησή του από την προεδρία, χωρίς να οδηγήσει το κόμμα συντεταγμένα σε συνέδριο, που οδήγησε στην ανάδειξη του Στέφανου Κασσελάκη. Ταυτόχρονα, ο Στέφανος Κασσελάκης έχει δείξει σαφή απαξία απέναντί του, θέλοντας να διαχωρίσει την ηγεσία του και να περιορίσει την επιρροή του Αλέξη Τσίπρα. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το άστρο του “χαρισματικού” πρώην πρωθυπουργού έχει δύσει, τουλάχιστον στο εσωτερικό και στα παιχνίδια εξουσίας και δύσκολα θα μπορούσε να επιχειρήσει ένα come back, μιας και δημοσκοπικά η αποδοχή του βρίσκεται στην Άβυσσο.
Η απειλή Πολάκη
Ο Στέφανος Κασσελάκης, έπαιξε όμως και ένα ακόμη χαρτί, η έκβαση του οποίου είναι ακόμη αβέβαιη: Τη μισή διαγραφή του Παύλου Πολάκη, τον οποίο έθεσε εκτός Κ.Ο, αλλά διατήρησε στον ΣΥΡΙΖΑ. Η απόφαση αυτή δείχνει ότι ο Στέφανος Κασσελάκης θέλει να απευθυνθεί στο πολιτικό κέντρο, που δεν θέλει τον Παύλο Πολάκη, έχει όμως ανάγκη τη σκληροπυρηνική βάση και τους “πολακίστας” και την επιθετική προσέγγιση του κρητικού πολιτικού σε μια σειρά από ζητήματα. Παράλληλα, όμως ο Στέφανος Κασσελάκης θέλει την ευελιξία να θέτει και να συμψηφίζει θέματα, με δική του απόφαση, μετά από προσωπική διαπραγμάτευση και χωρίς να είναι αναγκασμένος να υπακούει σε άλλες ατζέντες.
Ο Παύλος Πολάκης, όμως, έχοντας από καιρό διαπιστώσει την αποσάρθρωση των μπλοκ στην κεντρική πολιτική σκηνή του ΣΥΡΙΖΑ, και καταγράφοντας σε κάθε ευκαιρία και δημόσια τις δυνάμεις του, βρίσκεται σε θέση που επιτρέπει να διαπραγματευτεί την επόμενή του μέρα. Ξέροντας όμως ότι ο Στέφανος Κασσελάκης δεν ορρωδεί προ ουδενός και ότι μπορεί να τον “ξηλεύσει” ανά πάσα στιγμή, είναι πιθανό να θέσει θέμα ηγεσίας στο Συνέδριο. Στόχος του δεν είναι να ανατρέχει τον Στέφανο Κασσελάκη αλλά να καταγράψει τις δικές του δυνάμεις και να εδραιώσει τη θέση του στη νέα κομματική γραφειοκρατία. Η απόφασή του όμως δεν είναι ειλημμένη και θα εξαρτηθεί από τις ισορροπίες στο επίπεδο των συνέδρων και τα μηνύματα που θα λάβει απ΄ όλη την Ελλάδα.
Ατομικές ατζέντες και… Attica Bank
Αυτό προσπάθησε να κάνει άλλωστε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύοντας την υπόθεση της συγχώνευσης Attica Bank και Παγκρήτιας. Το θέμα χειρίζονταν ο Νίκος Παππάς, ο οποίος όμως προωθεί παγίως δική του ατζέντα, Ο Στέφανος Κασσελάκης, όμως, σήκωσε το θέμα , επ αφορμής κατάθεσης του νόμου στη Βουλή, επιτέθηκε με ήδη γνωστά επιχειρήματα στην κυβέρνηση και υπαναχώρησε μετά την παρέμβαση Στουρνάρα. Στο μεταξύ το Documento, του Κώστα Βαξεβάνη, είχε βγει εκτός γραμμής Κασσελάκη, στηρίζοντας την λύση επιβίωσης της Attica Bank, επιδεικνύοντας ότι ακολουθεί την ατζέντα Παππά και πιθανώς και άλλη προσωπική ατζέντα του ιδιοκτήτη του. Τα όσα συνέβησαν στη συγκεκριμένη υπόθεση είναι ενδεικτικά backroom dealings της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Παράλληλα όμως επιβεβαίωσαν τον κατακερματισμό του κόμματος και εν τοις πράγμασι, απέναντι στην επιχειρηματική ελίτ. Πλέον, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι μόνο αδύναμος, αλλά και εργαλειοποιήσιμος…
Οι διαπραγματεύσεις Κασσελάκη
Απέναντι στο ενδεχόμενο ισχυροποίησης του Παύλου Πολάκη, Ο Στέφανος Κασσελάκης θα αναγκαστεί να διαπραγματευτεί με άλλους παράγοντες, εσωκομματικά, για τη διαμόρφωση ισορροπιών στο Συνέδριο. Υποψήφιοι για τέτοιες διαπραγματεύσεις είναι ο Νίκος Παππάς, η Όλγα Γεροβασίλη και ο Σωκράτης Φάμελλος.
Αυτό όμως δεν είναι το μόνο μέτωπο που έχει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ. Η παραίτηση του Όθωνα Ηλιόπουλου ανοίγει μια έδρα στη Βουλή, παράλληλα όμως και το ενδεχόμενο νέας, μίνι διάσπασης του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, τώρα, που η Νέα Αριστερά απέτυχε στις Ευρωεκλογές, το περιθώριο κάποιος βουλευτής να πάρει την έδρα και να αυτομολήσει είναι περιορισμένο… Παρ’ όλα αυτά, καθώς ο Στ. Κασσελάκης είναι ένατος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας, θα πρέπει να παραιτηθούν και όσοι προηγούνται: Πόπη Τσαπανίδου, Μιχάλης Καλογήρου, Τζένη Λειβαδάρου, Αθανάσιος Τσακρής και Ζωρζέττα Λάλη. Ζήτημα θεωρείται ότι υπάρχει, λόγω παλαιότερων δηλώσεων, με τη Ζωρζέτα Λάλη. Επίσης, η υπαναχώρηση Καλογήρου, Λειβαδάρου και Τσαπανίδου αποτελεί συμβιβασμό με τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος θα έχει και κόστος, για τον Στέφανο Κασσελάκη.
Ο ρόλος των 87
Παράλληλα, οι “87” ή “τσιπρικοί” προσπαθούν να διαμορφώσουν ένα γκρουπ, με χαλαρή σύνδεση και οριακές συγκλήσεις. Η ομάδα αυτή πιέζει να γίνει πιο αργά το συνέδριο, ώστε να έχει ξεκαθαρίσει η προεδρική εκκρεμότητα στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και να ξέρουν ποιον θα έχουν συνομιλητή για τον νέο προοδευτικό φορέα.
Το επιτελείο του κ. Κασσελάκη δεν είχε λόγο να τους δώσει αυτό το χρονικό περιθώριο και πρότεινε (και “πέρασε”) στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής (6 Ιουλίου) να γίνει το συνέδριο 3-6 Οκτωβρίου, ώστε να πιέσει τους “87” να αποκαλύψουν τις προθέσεις τους πριν κλείσει η προεδρική εκκρεμότητα στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Το πρόβλημα είναι ότι οι “87” δεν αντέδρασαν ούτε αμέσως, ούτε τις αμέσως επόμενες ημέρες. Το έκαναν πολύ αργότερα, στις 24 Ιουλίου, στην πρώτη συνεδρίαση της Κεντρικής Οργανωτικής Επιτροπής Συνεδρίου: ενώ το αντικείμενο ήταν τα διαδικαστικά της συνεδριακής διοργάνωσης, στελέχη των διαφωνούντων ζήτησαν μετάθεση του συνεδρίου χαρακτηρίζοντας “unfair” τη διεξαγωγή του πάνω στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.
Η πρόταση για μετάθεση δεν πέρασε, ενώ η ένταση οδήγησε στελέχη της ομάδας να αποχωρήσουν από τη συνεδρίαση (Όλγα Γεροβασίλη, Γιάννη Ραγκούση, Κώστα Ζαχαριάδη, Αλέκο Φλαμπουράρη, Κατερίνα Νοτοπούλου, Ελένη Συμεωνίδου και Ζωή Καρκούλια).
Εκβιασμοί και συνθέσεις
Σε αυτό το σημείο πολιτική γίνεται με διαρροές. Έτσι, οι 87 -στους οποίους μετέχουν αρκετοί ακόμη βουλευτές- αφήνουν να εννοηθεί ότι το ζήτημα προσδιορισμού του συνεδρίου είναι καταλυτικό και ότι επ αυτού απειλείται ολοκληρωτική ρήξη. Το χαρτί που παίζουν απέναντι στον Στέφανο Κασσελάκη είνασι η απώλεια του τίτλου της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το ίδιο χαρτί παίζουν κάποιοι και προς το ΠΑΣΟΚ και την ΝΕ.ΑΡ, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν δυναμική για την εκλογή προσώπου που θα μπορούσε να συνθέσει το κατακερματισμένο αυτό σκηνικό.
Κομβική ημερομηνία είναι η 6η Σεπτεμβρίου, οπότε και συνεδριάζει η Κεντρική Επιτροπή. Παρά τους εκατέρωθεν εκβιασμούς, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί σε αυτή τη φάση. Οι τόνοι όμως μπορούν να ανέβουν και τα πολιτικά εργαλεία αύξησης της πίεσης είναι πολλά…
Το στοίχημα για τον Στέφανο Κασσελάκη είναι αν θα μπορέσει να κάνει τους συμβιβασμούς που σώσουν και επιτρέψουν την ανασύνθεση του ΣΥΡΙΖΑ, ή αν θα διαλέξει εκείνους που θα τον διατηρήσουν σε τροχιά αποσύνθεσης στα εξ ων συνετέθη.
