Σε προκαταρκτικές συζητήσεις για εξαγορά της EFG International από την Julius Baer εισήλθε ο Σπύρος Λάτσης σύμφωνα με το Bloomberg, καθώς η αναζητά CEO που θα υλοποιήσει το πλάνο της μετεξέλιξης και το διοικητικό της συμβούλιο έχει κρίνει αναγκαία τη μεγέθυνση.
Η ελβετική ιδιωτική τράπεζα Julius Baer είχε διαπραματεύσεις με την EFG International, με βασικό μέτοχο την οικογένεια Λάτση, για ενδεχόμενη εξαγορά τους τελευταίους μήνες, αλλά οι συζητήσεις έχουν σταματήσει, δήλωσαν στο Reuters άτομα με γνώση του θέματος.
Η αποκάλυψη καταδεικνύει ότι είναι η πρώτη φορά που ο Σπύρος Λάτσης αντιμετώπισε έστω και διερευνητικά το ενδεχόμενο να πουλήσει την EFG, με τη συγκυρία να συμπίπτει με τον εξελίξει μετασχηματισμό του ελβετικού τραπεζικού συστήματος.
Οι δύο ελβετικές τράπεζες βρέθηκαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων όταν η Julius Baer απομάκρυνε τον διευθύνοντα σύμβουλό της Philipp Rickenbacher, μετά από ζημιές από δάνεια στην προβληματική εταιρία ακινήτων Signa.
Η Julius Baer θεώρησε τον διευθύνοντα σύμβουλο της EFG International Giorgio Pradelli ως δυνητικό επικεφαλής μιας νέας και πολύ μεγαλύτερης επενδυτικής τράπεζας.
Η πορεία της μετοχής της Julius Baer
Ωστόσο, οι δύο τράπεζες διέκοψαν τις συνομιλίες τους, χωρίς να είναι σαφής η αιτία του «ναυαγίου» στις διαπραγματεύσεις. Η Julius Baer βρίσκεται σε αναζήτηση CEO,, μια διαδικασία που πιθανότατα θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο, σημείωσαν οι ίδιοι κύκλοι.
Δεν είναι σαφές εάν ο Pradelli εξετάζεται ακόμη για την ανάληψη του πόστου στην Julius Baer, αναφέρουν οι ίδιες πηγές, ενώ οι εκπρόσωποι των δύο τραπεζών αρνήθηκαν να σχολιάσουν.
Η EFG International έχει κεφαλαιοποίηση περίπου 3,8 δισ. ελβετικά φράγκα (4,16 δισ. δολάρια) ενώ η Julius Baer αποτιμάται σε περίπου 11,5 δισ. φράγκα.
Η πορεία της μετοχής της EFG International
Σύμφωνα με αναλυτές της RBC, ενδεχόμενη συγχώνευση δεν βγάζει νόημα, από στρατηγική σκοπιά. Η Baer ξεδιπλώνει ένα ευρύ πρόγραμμα επενδύσεων και η πρόσθετη πρόκληση μιας ενσωμάτωσης της EFG θα εγείρει ερωτήματα, έγραψαν οι αναλυτές.
«Συμπεριλαμβανομένων των συνεργειών, υπολογίζουμε ότι μια συμφωνία θα μπορούσε να είναι ουδέτερη για τα κέρδη ανά μετοχή έως το 2026», αναφέρει σχετική έκθεση.
Πάντως, σε μια ενδεχόμενη συγχώνευση τα υπό διαχείριση κεφάλαια θα αυξάνονταν στα 500 δισ. δολάρια, δημιουργώντας έναν νέο επενδυτικό ευρωπαϊκό κολοσσό. Χώρες όπως η Γαλλία ευνοούν τη συγκέντρωση του τραπεζικού συστήματος με τη λογική της δημιουργίας αντίπαλου δέους προς τις αμερικανικές τράπεζες.
