Ενώ στην Ευρωζώνη ο πληθωρισμός υποχωρεί και άπαντες αναμένουν τη μείωση επιτοκίων από την ΕΚΤ, στην Ελλάδα καλπάζει, με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να αναγκάζεται “πετάξει τη μπάλα στην εξέδρα” ή πιο κυριολεκτικά στην Κομισιόν.
Την προηγούμενη εβδομάδα σε μείζον ζήτημα αναδείχθηκε η επιστολή που έστειλε ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ζητώντας ευρωπαϊκή παρέμβαση για τη χαλιναγώγηση των πολυεθνικών. Αλήθεια, θα μπορούσε να παρέμβει η Κομισιόν;
Η αλήθεια είναι ότι η Κομισιόν θα μπορούσε να παρέμβει μέσω της DG Comp εφόσον διαπίστωνε πρακτικές καρτέλ, αλλά για κάτι θα έπρεπε να έχουν κινηθεί οι διαδικασίες σε χαμηλότερο επίπεδο, να έχουν υπάρξει έρευνες από τις ελεγκτικές αρχές σε πολλές χώρες και να υπάρχουν στοιχεία που παρέχουν ενδείξεις για τέτοιες πρακτικές. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν υπάρχουν τέτοια στοιχεία. Οι πολυεθνικές είναι αλήθεια ότι τιμολογούν πολύ ακριβότερα τα προσόντα τους στην Ελλάδα, έναντι άλλων χωρών, αλλά αυτό δεν αποτελεί απόδειξη, ούτε καν ένδειξη καταχρηστικών πρακτικών.
Όταν τα προϊόντα παράγονται σε άλλες χώρες και στην Ελλάδα φτάνει ένα μικρό μέρος τους, το ανά μονάδα κόστος μεταφοράς αυξάνεται. Κι αυτό είναι μια μόνο αιτιολογία του φαινομένου των συγκριτικά αυξημένων τιμών. Ακόμα και να υπάρχουν σαφείς ενδείξεις για τεχνητή αύξηση τιμών και greedflation στην Ελλάδα, αυτές δεν έχουν αναδειχθεί από την κυβέρνηση σε θεσμικό επίπεδο. Οι αρχές ανταγωνισμού δεν έχουν κοινοποιήσει ευρήματα στην DG Comp και δεν έχουν ζητήσει παράλληλες έρευνες από άλλες ευρωπαϊκές και εθνικές αρχές και έτσι… αποδεικνύεται ότι ουδείς ασχολείται ουσιαστικά με την ακρίβεια.
Οι κινήσεις της Ελλάδας
Αυτό επιβεβαιώνει ότι η κίνηση του Έλληνα πρωθυπουργού είναι περισσότερο επικοινωνιακή, λιγότερο πολιτική και εντελώς… εξωθεσμική, καθώς ενόψει Ευρωεκλογών προσπαθεί να μοιραστεί το βάρος του προβλήματος της ακρίβειας, το οποίο πλήττει τη δημοτικότητα της κυβέρνησής του.
Η ελληνική κυβέρνηση έχει προσπαθήσει με υψηλών τόνων κατασταλτικές πρωτοβουλίες να “συνετίσει” τις πολυεθνικές ώστε να περιορίσουν την τάση αύξησης των τιμών, στην πραγματικότητα όμως σε θέματα ουσίας έχει κάνει ελάχιστα για την ολιστική αντιμετώπισης της ακρίβειας.
Οι αυξήσεις προέρχονται από εμπεδωμένη αύξηση του κόστους στα logistics, τις πρώτες ύλες και το μικρό μέγεθος της αγοράς. Η Ελλάδα θα μπορούσε να επωφεληθεί από την διαμόρφωση συνθηκών για συνδυαστικές επενδύσεις στην ελαφριά βιομηχανία και τα logistics. Αυτό σημαίνει εγγυήσεις απρόσκοπτης λειτουργίας και ποιότητας υποδομών.
Οι εικόνες όμως τα Τέμπη είναι ζωντανές. Η έλλειψη ικανών σιδηροδρομικών μεταφορών επίσης, λόγω της διατήρησης μιας κοινής γραμμής για εμπορεύματα και επιβάτες δρα επίσης ανασταλτικά. Μετά τα Τέμπη η Κομισιόν απένταξε από το Ταμείο Ανάκαμψης και τα ΕΣΠΑ σιδηροδρομικά έργα 1,3 δισ., καθώς η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία βρήκε σοβαρές ενδείξεις διαφθοράς στις έρευνες για την εκτέλεση συγκεκριμένων συμβάσεων. Σε αυτά προστίθενται οι εικόνες από την πλημμυρισμένη Εθνική Οδό, τις καταστροφές στις σιδηροδρομικές γραμμές από τις βροχοπτώσεις, η παγωμένη Αττική Οδός και η έλλειψη οργανωμένου σχεδίου διαμόρφωσης μεταφορικών υποδομών και συνδέσεων.
