Την πλήρη αντιστροφή του δόγματος Παναγιωτόπουλου -και συμφωνιών του Μεγάρου Μαξίμου- σηματοδοτεί ο Νίκος Δένδιας, καθώς επιχειρεί να ανατάξει την ΕΑΒ, να την ενισχύσει και να προσελκύσει παραγωγικό αντικείμενο, πρώτα για την συντήρηση και αναβάθμιση πτητικών μέσων της Π.Α και ακολούθως και άλλους πελάτες.
Νέο δόγμα στην ελληνική αμυντική βιομηχανία επιχειρεί να εμφυσήσει ο υπουργός Άμυνας, καθώς στο πλαίσιο αναδιάταξης της Εθνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας, προωθεί μοντέλο ενίσχυσης του ρόλου της ως εργοστάσιο βάσης και λειτουργικού παραγωγικού πυλώνα για την Πολεμική Αεροπορία.
Ο Νίκος Δένδιας έχει ανοίξει ήδη -στο πλαίσιο του στρατηγικού διαλόγου με τις ΗΠΑ- και στη διαπραγμάτευση για τα εξοπλιστικά, το ζήτημα εκτέλεσης ευρείας κλίμακας εργασιών στην ΕΑΒ για την αναβάθμιση του υλικού της Π.Α και σε δεύτερη φάση της Αεροπορίας Στρατού. Σε αυτό το πλαίσιο περιλαμβάνεται η επισκευή και ανάταξη του στόλου μεταγωγικών αεροσκαφών της Π.Α. Βέβαια, σε αυτό, προτεραιότητα παίρνει η συμφωνία με την ιταλική Leonardo για τα C-27 και θα ακολουθήσουν τα C-130 B&H. Παράλληλα η ΠΑ έχει ήδη εμπλακεί σε συζητήσεις -μετά από δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη- για την απόκτηση και νέων C-130J Hercules. Πρέπει να σημειωθεί ότι το C-27 χρησιμοποιεί τους κινητήρες και τα υποσυστήματα του C-130J και συνεπώς μπορούν -σε δεύτερη φάση.
Η ΕΑΒ επίσης “τρέχει” την αναβάθμιση των F-16 σε Viper, ενώ παράλληλα έχει γραμμή παραγωγής και για ανταλλακτικά των C-130 για λογαριασμό της Lockheed Martin.
Η νέα διοίκηση της ΕΑΒ υπό τον Αλέξανδρο Διακόπουλο βρίσκεται σε τροχιά αναδιάταξης των συμβάσεων συντήρησης με εξωτερικούς παίχτες, αναιρώντας αυτή με την ισραηλινή εταιρία για τα C-130, καθώς δεν διαθέτει -μεταξύ άλλων- και τα απαραίτητα πιστοποιητικά.
Σε συνέντευξή του στην Καθημερινή, ο νέος επικεφαλής της ΕΑΒ αναφέρει μεταξύ άλλων ότι “η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να επαφίεται στην «καλοσύνη των ξένων» σε ό,τι αφορά και την άμυνα”.
Η ΕΑΒ, σημειώνει, πρέπει και σκοπεύει να εμπλακεί ενεργά στην ανάπτυξη νέων τεχνολογιών διττής χρήσης, νέων οπλικών συστημάτων, τηλεπικοινωνιών, ηλεκτρονικού πολέμου, drones και anti-drones, loitering munitions και μικροδορυφόρων. Ο κ. Διακόπουλος υπογραμμίζει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια καθυστέρησης για την ανασυγκρότηση της ΕΑΒ, ενώ αναφερόμενος στις παθογένειες της επιχείρησης, υπενθύμισε ότι σε 50 χρόνια έχουν γίνει αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου 40 φορές, ακόμη και σε θεωρητικά καλές εποχές.
Ως μείζον πρόβλημα αναδεικνύει την καθυστέρηση των χρόνων παράδοσης όλων των σημαντικών έργων, περιλαμβανομένης της παράδοσης των F-16 Viper που, όπως λέει, προχωράει «συγκριτικά καλύτερα». Τέλος, ο κ. Διακόπουλος μιλάει για το κουαρτέτο της νέας διοίκησης της ΕΑΒ που έχει αναλάβει το έργο της εξυγίανσης και ανάταξης της επιχείρησης.
Νέα διοικητική δομή
Όπως δηλώνει ο Αλέξανδρος Διακόπουλος, η διοίκηση της ΕΑΒ δεν θα γίνεται από έναν διευθύνοντα σύμβουλο που «όλα τα σφάζει και όλα τα μαχαιρώνει», αλλά από μια εκτελεστική επιτροπή. Αυτή συνίσταται, εκτός από μένα, από τον Δημήτρη Σκαλαίο, έμπειρο στέλεχος της αγοράς με μεγάλη εμπειρία σε θέματα όπως η εταιρική αναδιάρθρωση και η οικονομική διαχείριση, και τον αντιπτέραρχο (ε.α.) Γιώργο Καραδήμα, που γνωρίζει την ΕΑΒ σε βάθος, «από μέσα και από έξω» και θα αναλάβει τη λειτουργία των εργοστασίων και την παραγωγή.
Η ΕΑΒ κάτω από το υπουργείο Άμυνας
Ο κ. Διακόπουλος επισημαίνει ως σημείο καμπής την μεταφορά της πολιτικής αρμοδιότητας της ΕΑΒ από το υπουργείο Οικονομικών στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Σημειώνει μάλιστα ότι μοντέλο τού να ανήκει η ΕΑΒ εν προκειμένω στο υπουργείο Οικονομικών αλλά να λειτουργεί επ’ ωφελεία του υπουργείου Αμυνας ήταν εγγενώς αντιφατικό και διαχρονικά δεν λειτουργούσε.
Η ΕΑΒ σε λιγότερο από 50 χρόνια λειτουργίας έχει κάνει πάνω από 40 αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου, κάτι που δείχνει πως «έμπαινε μέσα» ακόμη και τις εποχές που θεωρητικά πήγαινε καλά… Ολες αυτές οι αλλαγές συνιστούν πρωτίστως μια αλλαγή νοοτροπίας και καταδεικνύουν πως ο πρωθυπουργός κατ’ αρχάς, οι υπουργοί Αμυνας και Οικονομικών και η κυβέρνηση γενικότερα είναι αποφασισμένοι να ανατάξουν την αμυντική βιομηχανία και να την αναδημιουργήσουν, πάνω σε υγιείς βάσεις.
Μεγάλες καθυστερήσεις στα project
Υπάρχουν βέβαια και λόγοι ανησυχίας. Η ΕΑΒ έχει μείνει πίσω στους χρόνους παράδοσης σε όλα τα μείζονα έργα που έχει αναλάβει, με πλέον εμβληματικό τα μεταγωγικά C-130, μεταφορική ραχοκοκαλιά της Πολεμικής Αεροπορίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι καθυστερήσεις υπάρχουν ακόμη και στην παράδοση των Viper-16, που πάντως πηγαίνει συγκριτικά καλύτερα. Η εμβαλωματική λύση της χρήσης εργολάβων που αναλαμβάνουν μέρος του έργου είναι πιθανόν αναγκαία σε αυτή τη φάση, είναι όμως ταυτόχρονα μια λύση που όχι μόνο δεν επιλύει το πρόβλημα, αλλά το επιτείνει και ίσως το διαιωνίζει. Αυτή είναι μια αντίφαση – μία παραδοξότητα που, είναι μεν εξαιρετικά δύσκολο, αλλά πρέπει να επιλυθεί. Η ΕΑΒ πρέπει μεσο-μακροπρόθεσμα να στηριχθεί στα δικά της πόδια.
Το νέο δόγμα για την ΕΑΒ
Η ΕΑΒ πρέπει και σκοπεύει να εμπλακεί ενεργά. Νέες τεχνολογίες διττής χρήσης, νέα οπλικά συστήματα, τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρονικός πόλεμος, drones και anti-drones, loitering munitions, μικροδορυφόροι και Διάστημα. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε αεροδιαστημική εταιρεία. «Sky is the limit» κυριολεκτικά! Προσμένουμε, επίσης, τη νέα Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την αμυντική βιομηχανία και θέλουμε να εμπλακούμε σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από το European Defense Fund (EDF) αλλά και με το Defence Innovation Accelerator for the North Atlantic (DIANA) του ΝΑΤΟ.
