Την επί τα βελτίω αναθεώρηση των προβλέψεων για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας ανακοίνωσε το ΔΝΤ στο πλαίσιο του World Economic Outlook, καθώς πολλές μεγάλες οικονομίες αποδεικνύονται πιο ανθεκτικές από τις προβλέψεις.
Η ανθεκτικότητα της οικονομίας των ΗΠΑ και άλλων μεγάλων οικονομιών, καθώς και τα μέτρα στήριξης στην Κίνα οδήγησαν τους αναλυτές του ΔΝΤ να αναθεωρήσουν υψηλότερα τις προβλέψεις τους για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας του 2024-25, στο WEO του Ιανουαρίου, κατά 0,2% εν συγκρίσει με την προηγούμενη έκθεση.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το WEO του Ιανουαρίου, η παγκόσμια ανάπτυξη προβλέπεται να επιταχυνθεί στο 3,1% το 2024 και 3,2% το 2025, υψηλότερα κατά 0,2 ποσοστιαίες μονάδες υψηλότερη του Οκτωβρίου 2023.
Υψηλότερα… αλλά κάτω από τις γραμμές
Ωστόσο, η πρόβλεψη για το 2024-2025 είναι κάτω από τον ιστορικό (2000-2019) μέσο όρο του 3,8%, με αυξημένα επιτόκια πολιτικής κεντρικής τράπεζας για την καταπολέμηση του πληθωρισμού, απόσυρση της δημοσιονομικής στήριξης εν μέσω υψηλού χρέους που επιβαρύνει την οικονομική δραστηριότητα και χαμηλή υποκείμενη παραγωγικότητα ανάπτυξη. Ο πληθωρισμός μειώνεται ταχύτερα από το αναμενόμενο στις περισσότερες περιοχές, εν μέσω εκτόνωσης ζητημάτων από την πλευρά της προσφοράς και περιοριστικής νομισματικής πολιτικής. Ο παγκόσμιος μετρικός πληθωρισμός αναμένεται να μειωθεί στο 5,8% το 2024 και στο 4,4% το 2025, με την πρόβλεψη για το 2025 να αναθεωρείται προς τα κάτω.
Οι κίνδυνοι
Με τον αποπληθωρισμό και τη σταθερή ανάπτυξη, η πιθανότητα σκληρής προσγείωσης έχει υποχωρήσει και οι κίνδυνοι για την παγκόσμια ανάπτυξη είναι σε γενικές γραμμές ισορροπημένοι.
Ανοδικά, ο ταχύτερος αποπληθωρισμός θα μπορούσε να οδηγήσει σε περαιτέρω χαλάρωση των χρηματοοικονομικών συνθηκών. Χαλαρότερη δημοσιονομική πολιτική από ό,τι χρειάζεται και από ό,τι υποτίθεται στις προβολές θα μπορούσε να συνεπάγεται προσωρινά υψηλότερη ανάπτυξη, αλλά με τον κίνδυνο μιας πιο δαπανηρής προσαρμογής αργότερα. Η ισχυρότερη δυναμική των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων θα μπορούσε να ενισχύσει την παραγωγικότητα με θετικές διασταυρούμενες
διαρροές συνόρων.
Από την άλλη πλευρά, οι νέες εκρήξεις των τιμών των εμπορευμάτων από γεωπολιτικούς κλυδωνισμούς –συμπεριλαμβανομένων των συνεχιζόμενων επιθέσεων στην Ερυθρά Θάλασσα–– και οι διαταραχές του εφοδιασμού ή ο πιο επίμονος υποκείμενος πληθωρισμός θα μπορούσαν να παρατείνουν τις σφιχτές νομισματικές συνθήκες. Βαθαίνουν τα δεινά στον τομέα των ακινήτων στην Κίνα ή, αλλού,
Μια ανατρεπτική στροφή σε αυξήσεις φόρων και περικοπές δαπανών θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει απογοητεύσεις για την ανάπτυξη.
Οι προκλήσεις για τους κεντρικούς τραπεζίτες
Η βραχυπρόθεσμη πρόκληση των υπευθύνων χάραξης πολιτικής είναι να διαχειριστούν με επιτυχία την τελική κάθοδο του πληθωρισμού στον στόχο, τη βαθμονόμηση της νομισματικής πολιτικής ως απάντηση στην υποκείμενη δυναμική του πληθωρισμού και —όπου οι πιέσεις στους μισθούς και τις τιμές σαφώς εξαφανίζονται— προσαρμογή σε μια λιγότερο περιοριστική στάση.
Ταυτόχρονα, σε πολλές περιπτώσεις, με τον πληθωρισμό να μειώνεται και τις οικονομίες να μπορούν να απορροφήσουν καλύτερα τις επιπτώσεις της δημοσιονομικής σύσφιξης, απαιτείται νέα εστίαση στη δημοσιονομική εξυγίανση για την ανοικοδόμηση της δημοσιονομικής ικανότητας για την αντιμετώπιση μελλοντικών κραδασμών, την αύξηση των εσόδων για νέες προτεραιότητες δαπανών και τον περιορισμό της αύξησης του δημόσιου χρέους.
Οι στοχευμένες και προσεκτικά διαδοχικές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις θα ενίσχυαν την αύξηση της παραγωγικότητας και τη βιωσιμότητα του χρέους και θα επιτάχυναν τη σύγκλιση προς υψηλότερα επίπεδα εισοδήματος. Απαιτείται πιο αποτελεσματικός πολυμερής συντονισμός, μεταξύ άλλων, για την επίλυση του χρέους, για την αποφυγή δυσχερειών για το χρέος και τη δημιουργία χώρου για τις απαραίτητες επενδύσεις, καθώς και για τον μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
