Το Ισραήλ δεν σταματάει. Οι ανθρωπιστικές παύσεις δεν λειτουργούν ουσιαστικά, αλλά αντιθέτως έδωσαν στον Νετανιάχου χώρο και χρόνο για να ξεδιπλώσει μεγαλύτερη βιαιότητα.
Εκατοντάδες νεκροί καθημερινά, πάνω από 12.300 συνολικά και τα μισά παιδιά, εκατομμύρια εκτοπισμένοι, υποδομές καταστραμμένες και προοπτική της επόμενης ημέρας ναρκοθετημένη. Αυτά είναι τα αποτελέσματα του πολέμου του Ισραήλ κατά της Χαμάς. Στην πραγματικότητα όμως, το διακύβευμα για τον απαξιωμένο ακροδεξιό και οπορτουνιστή Νετανιάχου είναι διπλό: Η εξόντωση της Χαμάς και η πολιτική διάσωση του εαυτού του. Μετά το φιάσκο των υπηρεσιών πληροφοριών στις 7ης Οκτωβρίου, ο Νετανιάχου προσπαθεί να εξιλεωθεί, να αποδυναμώσει την αντιπολίτευση και να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ τζογάρει πάνω στα κοινωνικά αντανακλαστικά και στην έξαρση της εθνικιστικής και εκδικητικής διάθεσης των Ισραηλινών.
Ο Νετανιάχου καίει καθημερινά και αφειδώς το διεθνές πολιτικό και διπλωματικό κεφάλαιο του Ισραήλ, εξαντλώντας τα αποθέματα των υπηρεσιών πληροφοριών, περιορίζοντας το εύρος της υποστήριξης που λαμβάνει η χώρα. Ο ίδιος ευελπιστεί ότι σύντομα θα είναι σε θέση να διαπραγματευτεί από αρκετά ισχυρή θέση που θα του επιτρέψει να προσφέρει λύσεις που οι άλλοι θα σπεύσουν να αποδεχθούν, προκειμένου να βγουν από το τέλμα και το αδιέξοδο της τυφλής βίας. Μοχλός πίεσης θα είναι οι ίδιες οι επαπειλούμενες έκρυθμες γεωπολιτικά και γεωοικονομικά καταστάσεις που θα διαμορφωθούν από τη συνέχιση της της σύρραξης και τη δυναμική διάχυσής της.
Η επόμενη ημέρα από τα μάτια του Νετανιάχου
Ο βομβαρδισμός σχολείων, νοσοκομείων και κάθε υποδομής στη Γάζα αποτελεί -για τον Νετανιάχου- απόδειξη της βούλησης, της προσήλωσης και της αποτελεσματικότητας στο κυνήγι της Χαμάς, με στόχο να καταδείξει ότι η οδός της αποκλιμάκωσης περνά μέσα από τη διεθνή καταδίκη και απομόνωση παλαιστνιακής τζιχαντιστικής οργάνωσης. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ φαίνεται ότι εμφορείται από την πεποίθηση ότι, εν τέλει, θα καταφέρει να καταστήσει την εξόντωση της Χαμάς διεθνή στόχο, προκειμένου να λάβει ο ίδιος τα ανταλλάγματα που ζητά, σε όρους ελέγχου της Γάζας και πολιτικής του επιβίωσης.
Έτσι, ακόμη και τώρα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός αντιμετωπίζει τη διεθνή κατακραυγή για τον βομβαρδισμό σχολείου στη Γάζα, του νοσοκομείο και τη σφαγή αμάχων, ως αναγκαίες απώλειες για την επίτευξη του μείζονος στόχου, που συνοψίζεται στην συνενοχή και εμπλοκή της διεθνούς κοινότητας στο πογκρόμ κατά της Χαμάς και στην αναθεώρηση της λύσης των δύο κρατών.
Αντ’ αυτού, ο Νετανιάχου φαίνεται ότι είναι έχει προδιαμορφώσει λύση κηδεμονίας των Παλαιστινίων από άλλη χώρα ή κονσόρτσιουμ χωρών της περιοχής, με διμερή και διεθνή ανταλλάγματα, πειθαναγκάζοντας έτσι την παλαιστινιακή αρχή σε μια συμφωνία με εξωτερικά εχέγγυα που θα διασφαλίσει την λειτουργικότητα όχι όμως την αυτονομία. Πρόκειται για ένα καθεστώς αντίστοιχο με αυτό που είχε διαμορφωθεί στην Κύπρο πριν από τη Χούντα και την εισβολή της Τουρκίας.