Το ελληνικό δημόσιο (ΤΧΣ) έχει ένα μόνο σοβαρό λόγο για να πανηγυρίζει. Είναι η επιστροφή των τραπεζών στην κανονικότητα μετά από 15 χρόνια (είναι μέσα και η περίοδος του 2008 μετά την κρίση της Lehman).
Η λογιστική ζημιά των 42 δισ. ευρώ που υπολόγισε το ΚΕΠΕ αφ’ ενός δεν είναι 42 δισ. γιατί και οι τραπεζικές μετοχές αυξήθηκαν μετά το αρχικό dilution του 99% και αφ’ ετέρου γιατί δεν υπολογίστηκε η προσαρμογή (amortization) σε τρέχουσες καθαρές αξίες. Πόσο δηλαδή διαμορφώθηκε η κεφαλαιακή ζημιά σταδιακά κατά την διάρκεια των τελευταίων 10 ετών. Σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς φτάνει τα 32-35 δισ. ευρώ και όχι τα 42 δισ. Ευρώ.
Το “κόστος ευκαιρίας” για την ελληνική οικονομία
Όμως το πιο σημαντικό είναι το “κόστος ευκαιρίας” που πλήρωσε το ελληνικό κράτος (ΤΧΣ) προκειμένου να κρατήσει όρθιο το τραπεζικό σύστημα και σε δεύτερη φάση την ελληνική οικονομία. Εάν το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, κατέρρε το 2012 (όταν ξεκίνησε η πρώτη φάση των ανακεφαλαιοποιήσεων) τότε υπολογίζεται ότι θα κατέρρεε και το οικονομικό σύστημα με το ΑΕΠ να υποχωρεί πάνω από 60% από τα επίπεδα εκείνης της εποχής. Σταδιακά οι απώλειες θα ξεπερνούσαν σε όρους ΑΕΠ τα 140 δισ. Ευρώ ενώ η Ελλάδα μπορούσε να πεταχθεί από την Ευρωζώνη με τραγικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία που έμοιαζε να μην γνωρίζει τι επρόκειτο να συμβεί στο δημοψήφισμα του 2015.
Οι πανηγυρισμοί του ΤΧΣ και της κυβέρνησης
Σε ότι αφορά του πανηγυρισμούς της κυβέρνησης και του ΤΧΣ για την αποεπένδυση του Κράτους και την υπερκάλυψη κατά 8 φορές στο placement της Εθνικής είναι μία έμμεση ομολογία ότι η τιμή είχε μπει χαμηλά. Όπως μας είπε κάποιο στέλεχος της αγοράς, “είναι σαν να πουλά κάποιος ένα μεγάλης αξίας ακίνητο σε χαμηλή τιμή και να πανηγυρίζει γιατί είχε πολλές προτάσεις”. Κάνοντας τον συλλογισμό αντίστροφα, αν οι ελληνικές τράπεζες ήταν τόσο περιζήτητες όσο δηλώνουν οι πάντες , γιατί δεν έβαλαν υψηλότερα τον πήχη των αποτιμήσεων.
Tα μερίσματα, η έλλειψη ποιοτικού ελέγχου κεφαλαίων και ο “ηθικός κίνδυνος” (moral hazard)
Στο θέμα της αποκρατικοποίησης των ελληνικών τραπεζών υπάρχει και το μείζον ζήτημα του «ηθικού» κινδύνου‘ σε ότι αφορά τα μερίσματα.
Το ελληνικό δημόσιο ανέχθηκε τα προβλήματα των ελληνικών τραπεζών και χρηματοδότησε την στήριξη τους για 15 περίπου χρόνια (ας μην ξεχνάμε ότι υπήρξαν κινήσεις στήριξης και από την περίοδο της κρίσης της Lehman) και δεν πήρε ούτε 1 ευρώ μέρισμα, την ίδια στιγμή που τα κερδοσκοπικά ξένα funds που μπήκαν με τις αποεπενδύσεις του ΤΧΣ (ούτε καν ποιοτικός έλεγχος κεφαλαίων έγινε αλλά αυτό είναι άλλο ζήτημα) θα πάρουν μέρισμα χρήσης 2023 από την επόμενη χρονιά.
