Κάτι πήγε πολύ στραβά στο IPO της Trade Estates, καθώς η εταιρία δυσκολεύτηκε να αντλήσει τα κεφάλαια που απαιτούνταν για την είσοδό της και οι underwriters χρειάστηκε να βάλουν πλάτη… και το χέρι στην τσέπη.
Μπορούν τα αρνητικά δημοσιεύματα από μια μερίδα του Τύπου να υπονομεύσουν την αξιοπιστία εταιρίας εντός από τους ισχυρότερους ομίλους στην αγορά; Μήπως δεν υπήρξε επαρκής κινητοποίηση της διοίκησης και των στελεχών για την προσέλκυση διεθνών κεφαλαίων και ισχυρών χαρτοφυλακίων, μήπως οι σύμβουλοι δεν κινητοποιήθηκαν όσο έπρεπε; Χάλασε το κλίμα τόσο πολύ και τόσο απότομα που ένα εμβληματικό, για το Real Estate και το Χ.Α IPO κατέληξε να χαροπαλεύει;
Στη διαδικασία αυτή χρειάστηκε να «βάλουν πλάτη» και οι τράπεζες, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες τοποθέτησαν 12 εκατ. ευρώ (μέσω αμοιβαίων κεφαλαίων) από τα συνολικά 56,6 εκατ. ευρώ που αντλήθηκαν. Μάλιστα υπήρχε τράπεζα που προσπάθησε να πείσει την χρηματιστηριακή της ΕΤΑΙΡΕΙΑ να βάλει λεφτά στην ΑΜΚ. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν έγινε.
Τα ακριβή γεγονότα τα γνωρίζουν ελάχιστοι. Ανεξαρτήτως του πορίσματος των ευθυνών, η διοίκηση της εταιρίας καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της, -to man up, regroup and get ahead of the curve-. Αναμφισβήτητα, η χαμηλή πτήση του IPO της Trade Estates εκλαμβάνεται και ως κρίση εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας τη διοίκησης και των μετόχων. Σίγουρο όμως είναι ότι -όπως λένε και στη Wall Street, there is a lot of blame to go around”, εμείς θα συμπληρώσουμε ότι η αγορά μπορεί να πειστεί, αρκεί αυτοί που θα το κάνουν να διαθέτουν αξιοπιστία.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες οι underwriters χρειάστηκε να βάλουν 12 εκατ. για να καλυφθεί το ελάχιστο όριο της ΑΜΚ. Αυτό σημαίνει ότι ήδη οι βασικοί μέτοχοι και στρατηγικοί επενδυτές χάνουν λεφτά και αυτό εκτιμάται ότι θα έχει επιπτώσεις στις σχέσεις τόσο των επενδυτών μεταξύ τους, όσο και με τη διοίκηση. Ακόμα και με τις καλύτερες των προθέσεων η δυσπιστία υφέρπει, ενώ δημοσιεύματα θα υποδαυλίζουν βαθύτερη κρίση.
Κεντρικός στόχος της διοίκησης και του βασικού μετόχου, πλέον, είναι να πείσουν. Σε δύσκολη θέση είναι και οι underwriters, καθώς έχουν βρεθεί με έξτρα φορτίο, λιγότερα μετρητά και περισσότερη πίεση στους ώμους τους. Το σκηνικό αυτό θα μπορούσε να εντείνει τις προσπάθειες για δημιουργική διέξοδο, αν όμως επικρατήσει ο πανικός, τότε οι προοπτικές δεν θα είναι καλές.
Η κατάσταση
Ο στόχος άντλησης 62 εκατ. ευρώ από το IPO δεν επιτεύχθηκε. Μαζί του όμως εκτροχιάζονται -ή έστω απειλούνται- και άλλα σχέδια. Εν αμφιβόλω τίθεται η πολιτική Green Shoe, οι βασικοί μέτοχοι θα στήριζαν τη μετοχή τον πρώτο μήνα απορροφώντας ενδεχόμενες πωλήσεις, με χρήση του κεφαλαιακού αποθέματος από την πώληση μετοχών, το οποίο υπολογιζόταν -στο μάξιμουμ της τιμής- στα 6 εκατ. .Η τιμή διάθεσης διαμορφώθηκε τελικά κάτω σκέλος του εύρους, στα 1,92 ευρώ ανά μετοχή και ως εκ τούτου το Green Shoe δεν ενεργοποιείται, εκτός αν ο βασικός μέτοχος σε ένδειξη πίστης, βούλησης και αξιοπιστίας δεσμευτεί να στηρίξει no matter what…
Σε μια πρώτη ανάλυση, όπως φάνηκε και από την εισαγωγή της Optima Bank, το επενδυτικό κλίμα έχει χαλάσει πολύ. Η αύξηση των επιτοκίων άλλαξε την τιμολόγηση του ρίσκου, διεθνώς και στην Ελλάδα, η ανάκτηση επενδυτικής βαθμίδας είχε προεξοφληθεί και η ΕΚΤ έχει χτυπήσει αρκετές φορές το καμπανάκι του κινδύνου για τα REITS και τις σχέσεις τους με τις τράπεζες, γεγονός που υπονόμευσε απριόρι τη δυναμική απήχηση τους σε πολλά χαρτοφυλάκια.
Την αγορά του Real Estate έχει στιγματίσει και η Dimand, το IPO της οποίας το 2022 αποτέλεσε επίσης μια δύσκολη υπόθεση και μετά το οποίο ακολούθησαν διοικητικές ανακατατάξεις, με τον COO Πάνο Παναγιωτίδη να αποχωρεί. Η Dimand, ένα χρόνο μετά το IPO βρίσκεται 24% χαμηλότερα, κόντρα στην αγορά που κινείται ανοδικά. Σκεπτικισμός συνεχίζει να επικρατεί και γύρω από τη Lamda Development, η οποία αναγκάστηκε να αλλάξει επενδυτική στρατηγική, να δαπανήσει κεφάλαια και να διευρύνει το χαρτοφυλάκιό της, καθώς το φιλόδοξο project του Ελληνικού κινείται εκτός χρονοδιαγραμμάτων και χρειάστηκε να αλλάξει ο δομικός του σχεδιασμός μετά την αποχώρηση Πειραιώς και Eurobank.
