Δυστοπικό σκηνικό που καταδεικνύει υπόγειες προσπάθειες για αγνοηση της νομοθεσίας της ΕΕ για το δικαίωμα στη λήθη όσων θεραπεύτηκαν από καρκίνο, ήτοι τη δυνατότητα των ανθρώπων αυτών να ασφαλίζονται χωρίς τα απλησίαστα premiums… που χρεώνουν οι ασφαλιστικές.
Νωχελικότητα, διαφορία ή… μεθόδευση; Τί συμβαίνει άραγε και η κυβέρνηση δεν έχει προβεί μέχρι σήμερα σε καμία πρωτοβουλία για την εναρμόνηση της εθνικής νομοθεσίας με την Ευρωπαϊκή στο ζήτημα της εισαγωγής του δικαιώματος στη λήθη για τους επιβιώσαντες από καρκίνο δέκα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας τους;
Μέχρι σήμερα ούτε η κυβέρνηση, ούτε η Ένωση Ασφαλιστικών Εταιριών δεν έχουν απαντήσει πειστικά στην καθυστέρηση εναρμόνισης της νομοθεσίας και στις συνέπειες που αυτό έχει για τους ανθρώπους που αν και επιβίωσαν, εν τούτοις πολιτεία και ασφαλιστικές θα συνεχίσουν να στους συμπεριφέροντα ως ετοιμοθάνατους.
Τί συμβαίνει στην Ελλάδα και στην Ευρώπη
Ειδικότερα, μέχρι τον Μάρτιο 2024 η Ελλάδα και κράτη μέλη της ΕΕ καλούνται να δημιουργήσουν τον κώδικα δεοντολογίας σχετικά με το δικαίωμα στην λήθη, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι εξελίξεις στη θεραπεία του καρκίνου αντικατοπτρίζονται στις επιχειρηματικές πρακτικές των παροχών χρηματοοικονομικών υπηρεσιών – ήτοι στις ασφαλιστικές-. Μέχρι σήμερα όμως, η Ελλάδα δεν έχει κάνει βήμα
Το αργότερο έως το 2025, σύμφωνα με την Ενωση Επαγγελματιών Ασφαλιστών Ελλάδος όλα τα κράτη μέλη θα πρέπει να εγγυηθούν το δικαίωμα στη λήθη σε ασθενείς που έχουν επιβιώσει από καρκίνο (10 χρόνια μετά το τέλος της θεραπείας τους και έως και πέντε χρόνια μετά το τέλος της θεραπείας για ασθενείς των οποίων η διάγνωση έγινε πριν από την ηλικία των 18 ετών) και ότι το δικαίωμα αυτό θα πρέπει να ενσωματωθεί στη σχετική νομοθεσία της ΕΕ.
Ωστόσο, αρκετά κράτη μέλη της Ε.Ε έχουν ήδη θεσπίσει το δικαίωμα στη λήθη για όσους επιζούν από καρκίνο χώρες όπως το Βέλγιο, η Γαλλία, η Ολλανδία ,Πορτογαλία, Ρουμανία και η Ιταλία έχουν επί του παρόντος εφαρμόσει σχετική νομοθεσία, ενώ στο Λουξεμβούργο το Υπουργείο Υγείας και οι ασφαλιστικές εταιρείες συμφώνησαν σε μια σύμβαση για την υποστήριξη της πρόσβασης σε ασφάλειες για άτομα με ιστορικό καρκίνου.
Επί του παρόντος για την δημιουργία του κώδικα δεοντολογίας, είναι σε εξέλιξη η συλλογή στοιχείων από τον τομέα των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών, από Ασφαλιστικές Εταιρείες, Τράπεζες, Εποπτικές αρχές, εκπροσώπους ασθενών κ.λπ.
Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα, δεν υπάρχει νομοθετικό πλαίσιο, ώστε οι επιβιώσαντες από καρκίνο να επιστρέφουν με ίσους όρους στην οικονομική δραστηριότητα με τους Ασφαλιστικούς φορείς και χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες. Κατ’ επέκταση οι ασφαλιστικές δεν δύνανται να σχεδιάσουν προσαρμοσμένα συμβόλαια υγείας που θα παρέχουν κάλυψη έναντι του αντίστοιχου ασφαλίστρου. Σύμφωνα με την ΕΕΑΕ η δημιουργία ενός νομοθετικού πλαισίου μπορεί να συμπαρασύρει στην ασφάλιση και άλλες ευπαθείς ομάδες που θεωρούνται ήδη αποκλεισμένοι.
Τα ιδιωτικά ασφαλιστήρια υγείας είναι πανάκριβα ακόμα και για του υγιείς – μεγάλο ποσοστό ακυρώσεων
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να ειπωθεί ότι τα ιδιωτικά ασφαλιστήρια υγείας είναι πανάκριβα ακόμα και για τους υγιείς. Ανά χρόνο παίρνουν υπέρογκες αυξήσεις με το 2022 να καταγράφουν 10-15% αύξηση. Πριν τον πληθωρισμό οι ασφαλιστικές πραγματοποιούσαν αυξήσεις από 5% μέχρι 8% επικαλούμενοι τον ιατρικό πληθωρισμό που κυμαίνονται στο 2-3%, τελευταία επικαλούνται τον πληθωρισμό. Το 2022 το ποσοστό των ακυρώσεων στα ετησίως ανανεούμενα ασφαλιστήρια υγείας ήταν πολύ μεγάλο.
Από τον ποσοστιαίο επιμερισμό του αθροίσματος των ασφαλισμένων των ‘ακυρωθέντων’ συμβολαίων, οι ατομικές ασφαλίσεις διεκδικούν το μεγαλύτερο μερίδιο επί του συνόλου των ‘ακυρωθέντων’ ασφαλισμένων, αυξημένο κατά 11 μονάδες το 2022, αντιστοιχώντας στο 70%, με το υπόλοιπο 30% να προέρχεται από τις ομαδικές ασφαλίσεις.
