Η άνοδος της θερμοκρασίας και η απόψυξη του θαλάσσιου πάγου θα μπορούσαν σύντομα να επιτρέψουν την επέκταση των θαλάσσιων διαδρομών μέσω της περιοχής της Αρκτικής σε ορισμένες περιόδους του έτους.
Οι πολικές δυνάμεις που επιδιώκουν να επωφεληθούν όχι μόνο από τις βραχυπρόθεσμες ναυτιλιακές λωρίδες αλλά και τους φυσικούς πόρους που υπάρχουν εκεί, προσβλέπουν σε αυτόν τον γεωπολιτικά στρατηγικό χώρο, με τη Ρωσία και επίσης την Κίνα, η οποία είναι μέρος του Αρκτικού Συμβουλίου και ένα αυτοπροσδιοριζόμενο «σχεδόν Αρκτική κράτος», έχοντας γίνει δύο από τους πιο εξέχοντες παίκτες στην περιοχή.
Επί του παρόντος, η κύρια ναυτιλιακή διαδρομή μεταξύ Ασίας και Ευρώπης περνά από την Κίνα στο Ρότερνταμ μέσω της Διώρυγας του Σουέζ.
Όμως, τα προβλήματα της διαδρομής αποκαλύφθηκαν το 2021, όταν το πλοίο Ever Given απέκλεισε τη διέλευση, διακόπτοντας την κυκλοφορία για 7 ημέρες. Καθώς η διεθνής κοινότητα αναγκάστηκε να αναζητήσει διεξόδους, η αρκτική οδός επανήλθε στο προσκήνιο. Μια νέα διαδρομή μέσω της Αρκτικής θα μπορούσε να εξοικονομήσει χρόνο για τη μεταφορά εμπορευμάτων.
Το 2018, το Πεκίνο κυκλοφόρησε μια λευκή βίβλο σχετικά με το πώς η Κίνα θα μπορούσε να επεκτείνει την πρωτοβουλία Belt and Road στην περιοχή της Αρκτικής, προτείνοντας ότι οι παράγοντες της αρκτικής θα μπορούσαν να συνεργαστούν για τη συνδεσιμότητα και την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της εξερεύνησης και εκμετάλλευσης πόρων όπως το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τα ορυκτά, καθώς και για την επιστημονική έρευνα για τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην περιοχή.
Σύμφωνα με την Deutsche Welle, οι Ηνωμένες Πολιτείες ανησυχούν για το τι σημαίνει αυτό, ενώ η Ρωσία καλοβλέπει την πρωτοβουλία, καθώς θα ενισχύσει το γεωπολιτικό και γεωοικονομικό της αποτύπωμα.
Όπως το παρακάτω διάγραμμα, τέσσερις κύριες θαλάσσιες διαδρομές έχουν εντοπιστεί για να διασχίσουν την Αρκτική: το Βορειοδυτικό Πέρασμα (NWP), η Βόρεια Θαλάσσια Οδός (NSR), η Διαπολική Θαλάσσια Διαδρομή (TSR) και η Διαδρομή της Αρκτικής Γέφυρας (ABR).
Ο βόρειος θαλάσσιος δρόμος συνδέει τις ασιατικές και ευρωπαϊκές οικονομίες και βρίσκεται κυρίως κατά μήκος των ακτών της Ρωσίας. Σύμφωνα με το Silk Road Briefing, μεγάλο μέρος του αρχικού Polar Silk Road θα επικεντρωθεί στο NSR, καθώς θα μπορούσε να μειώσει τον χρόνο και το κόστος της αποστολής αγαθών μεταξύ Ευρώπης και Ασίας έως και 35%.
Στην άλλη πλευρά του βόρειου πόλου, το NWP συνδέει τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό μέσω του καναδικού αρχιπελάγους. Ενώ και τα δύο έχουν μειωμένη κάλυψη πάγου τα τελευταία χρόνια, εξακολουθούν να μην μπορούν να χρησιμοποιηθούν σταθερά για εμπορική ναυτιλία, καθώς χρειάζονται παγοθραυστικά ακόμη και τους καλοκαιρινούς μήνες.
Ο περιβαλλοντικός αντίκτυπος
Οι άλλες δύο διαδρομές που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στο μέλλον είναι η Arctic Bridge Route, η οποία συνδέει το λιμάνι Churchill στον Καναδά με το λιμάνι Narvik στη Νορβηγία και το λιμάνι Murmansk στη Ρωσία, καθώς και η Transpolar Sea Route, η οποία θα συνδέει την Βερίγγειο στενό με τον Ατλαντικό Ωκεανό κοντά στο Μούρμανσκ. Σύμφωνα με το Climate Change Post,
σε ένα σενάριο υψηλού επιπέδου κλιματικής αλλαγής, αυτές οι δύο διαδρομές θα μπορούσαν να είναι ανοιχτές για τη ναυτιλία μέχρι τη δεκαετία του 2070.
Από περιβαλλοντική άποψη, παρά το γεγονός ότι τα πλοία καλύπτουν δυνητικά λιγότερα ναυτικά μίλια, η ύπαρξη περισσότερων σκαφών που διασχίζουν την Αρκτική όπου η θερμοκρασία ανεβαίνει ήδη ταχύτερα, θα επιδεινώσει περαιτέρω το λιώσιμο των πάγων. Περισσότερα πλοία θα οδηγούσαν επίσης σε περισσότερη ρύπανση μέσω εκπομπών καθώς και αυξημένη πιθανότητα πετρελαιοκηλίδων.
You will find more infographics at Statista
