Τον πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ιωάννη Σαρμά επέλεξε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως μεταβατικό πρωθυπουργό, στον οποίο πρόκειται στις 13:00 να αναθέσει εντολή σχηματισμού υπηρεσιακής κυβέρνησης που θα οδηγήσει την Ελλάδα στις κάλπες την 25η Ιουνίου.
Ο Ιωάννης Σαρμάς (Κως, 1957) είναι Έλληνας δικαστικός λειτουργός, Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου από τις 4 Νοεμβρίου 2019. Αναλαμβάνει ως Υπηρεσιακός Πρωθυπουργός για να οδηγηθεί η χώρα σε εκλογές, από την 24η Μαίου 2023.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Ιωάννης Σαρμάς ορίσθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2019 Πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου[3] με τετραετή μη ανανεώσιμη θητεία όπως ορίζεται στο Σύνταγμα[4].
Γεννήθηκε το 1957, σπούδασε νομικά στην Αθήνα (1975-1979) και στο Παρίσι (1980-1984).
Υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός στην Πολεμική Αεροπορία (1984-1986).
Δικαστικός λειτουργός από τον Ιανουάριο του 1987, αρχικά στο Συμβούλιο της Επικρατείας (1987-1993) και κατόπιν, με μετάταξη, στο Ελεγκτικό Συνέδριο (1993 μέχρι σήμερα).
Διετέλεσε δώδεκα έτη μέλος και πρόεδρος Τμήματος στο Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο (2002-2013).
Επανερχόμενος στην Αθήνα (2014) διεύθυνε ως Αντιπρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου τις εργασίες του ΙΙΙ Τμήματος του Δικαστηρίου (2014-2019).
Επίτιμος διδάκτορας της Σχολής Ανθρωπιστικών, Κοινωνικών και Οικονομικών Επιστημών του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας (Μάρτιος 2023).
Επίτιμος διδάκτορας του Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης της Σχολής Επιστημών Οικονομίας και Δημόσιας Διοίκησης του Παντείου Πανεπιστημίου (Νοέμβριος 2022).
Επίτιμος διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Μάιος 2022).
2014-2019
– Πρόεδρος του ΙΙΙου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου (αγωγές και προσφυγές συνταξιούχων στρατιωτικών). Παρέλαβε το Τμήμα στις 2.1.2014 με εκκρεμότητα άνω των 30.000 υποθέσεων, από τις οποίες περί τις 7.000 εκκρεμούσαν από το 2006 και περί τις 10.000 από το 2007. Σε αυτές προστέθηκαν και άλλες 6.000 περίπου στα μεσολαβήσαντα έτη. Κατηγοριοποιώντας και συνεκδικάζοντας τις όμοιες υποθέσεις, και χρησιμοποιώντας τη διαδικασία εν συμβουλίω και την “πιλοτική” δίκη, οι εκκρεμούσες δικογραφίες έχουν περιορισθεί σήμερα, σύμφωνα με τα στοιχεία της Γραμματείας, σε λιγότερες από 8.500.
– Πρόεδρος της νομοπαρασκευαστικής Επιτροπής για την εκπόνηση της Δικονομίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με εντατική εργασία, η Επιτροπή υπό την προεδρία του, εκπόνησε εντός 5 μηνών – όση προθεσμία είχε τάξει η σχετική υπουργική απόφαση – ένα πλήρες, ολοκληρωμένο σχέδιο. Πολλές τέτοιες προσπάθειες είχαν γίνει χωρίς αποτέλεσμα τα τελευταία 30 έτη. Η Δικονομία ψηφίστηκε με τον ν. 4700/2020.
– Πρόεδρος της Ομάδας εργασίας για την εκπόνηση του ελεγκτικού και διοικητικού Κανονισμού του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Η Ομάδα αυτή λειτούργησε από τον Σεπτέμβριο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2018, σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα, και εκπόνησε το σχέδιο Κανονισμού, που στη συνέχεια υιοθέτησε η Ολομέλεια του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με την εφαρμογή του Κανονισμού, το Συνέδριο μεταβλήθηκε σε έναν από τους πλέον σύγχρονους ελεγκτικούς θεσμούς
2002-2013
– Μέλος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Κατά τη 12ετή θητεία του, μεταξύ των άλλων, εισήχθη με πρωτοβουλία, εισήγηση και προσωπική του εργασία το κεφάλαιο “GETTING RESULTS” της Ετήσιας Έκθεσης του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, όπου το Συνέδριο προσεγγίζει την όλη ενωσιακή διαχείριση υπό το πρίσμα στόχων, μέσων και μετρήσιμων αποτελεσμάτων. Απόπειρες εισαγωγής ενός τέτοιου κεφαλαίου είχαν γίνει ανεπιτυχώς στο παρελθόν. Προηγουμένως, είχε οργανώσει και εκτελέσει τον έλεγχο για την Ειδική Έκθεση με τίτλο “GETTING RESULTS” σχετικά με τους Οργανισμούς της Ένωσης.
– Πρόεδρος Τμήματος του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Διοίκησε και πρόηδρευσε στο ΙVο (ενωσιακές Τράπεζες και Οργανισμοί, δαπάνες των Θεσμών) και το Ιο Τμήμα (αγροτικές δαπάνες) του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου. Τα Τμήματα, εκτός από τα Μέλη τους, συγκροτούνται και από πολυάριθμο ελεγκτικό και διοικητικό προσωπικό. Εξελέγην Πρόεδρος Τμήματος δύο φορές με την ψήφο των συναδέλφων του.
1996-2001
– Εισηγητής στις υποθέσεις προσυμβατικού ελεγχου. Κατά τις απαρχές της άσκησης από το Ελεγκτικό Συνέδριο του προσυμβατικού ελέγχου (1996-1999), που τότε ήταν προαιρετικός για τη Διοίκηση, αφορούσε μόνο τις δημόσιες προμήθειες και διεξήγετο από ad hoc κλιμάκια, ο Πρόεδρος κ. Απ. Μπότσος τον όριζε σχεδόν αποκλειστικά ως εισηγητή. Εισήχθη τότε με πρωτοβουλία του η μέθοδος και η προσέγγιση του ελέγχου αυτού, που, βασιζόμενη στην ιδέα “ούτε τροχοπέδη, ούτε άλλοθι”, οδήγησε στην αναζήτηση μόνον ουσιωδών πλημμελειών. Η επιτυχία του ελέγχου ήταν τέτοια που στη συνέχεια κατέστη υποχρεωτικός, επεκτάθηκε στα δημόσια έργα και τις υπηρεσίες και εν τέλει, το 2001, “συνταγματικοποιήθηκε”.
Επιστημονική παρουσία και κοινωνική προσφορά
– Δημοσιεύσεις, μεταξύ των άλλων, των εξής βιβλίων: “Η Ένωση δικαίου” Η νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εξελικτική και συνθετική μελέτη) Τα μεγάλα θέματα της Νομολογίας – τ. 2 (2022)[5], “Η δίκαιη ισορροπία – Η νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου” (2018)[6]. “Εμείς ο Λαός – Η συνταγματική νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου των Ηνωμένων Πολιτειών” (2016)[7]. “Καλύτερο Κράτος: η σπατάλη η διαφθορά και ο σύγχρονος δημοσιονομικός έλεγχος” (2006)[8], “Η συνταγματική και διοικητική νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας” (1990, 1994, 2003). The Fair Balance – Justice as an Equilibrium Setting Exercise (2015)[9]. Liberté d’expression et diffamation – Une étude de jurisprudence à partir des théories de la justice (δημοσίευση της διδακτορικής διατριβής, 2011)[10].
– Ομιλίες στις εξής, μεταξύ των άλλων, διεθνείς συναντήσεις: European Court of Human Rights (Seminar on the occasion of the inauguration of the new judicial year, Strasbourg, 2013)[11]; Université de Paris ΙΙΙ (Symposium on 60 years of the European Convention on Human Rights, Paris, 2010); London School of Economics (Conference on the debt crisis in Greece, London, 2010)[12]; International Federation of Accountants (IFAC), (Seminar on accounting and the financial crisis, Berlin, 2011)[13]; Conseil de l’Europe (La protection des droits sociaux en Europe, Chypre, 2017); Judicial Power Project (Web symposium on Constitutional Rights and Constitutional Design; Oxford; 2018)[14]. Διαθέσιμα στο διαδίκτυο τα περισσότερα[15].
– Διδασκαλία στην Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης, Μεθοδολογία του Δικαίου και Δημοσιονομικά (1989-1999) και στην Εθνική Σχολή Δικαστών την νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1997-2001).
