Μάχη για τα διεθνή ερείσματα, τις προσβάσεις και τη ροή πληροφοριών δίνουν Τσίπρας και Ανδρουλάκης, καθώς η εκ βάθρων ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στο εσωτερικό αναγκάζει τους διεθνείς παράγοντες σε ανανέωση της πολιτικής ανθρωπογεωγραφίας, σε εκθέσεις που θα διακινηθούν ευρέως και θα καθορίσουν αντιλήψεις και δυναμικές και θα προσδιορίσουν το επίπεδο των επαφών σε επίπεδο κομμάτων και ηγετών.
Το πολιτικό προσωπικό και τα media στην Ελλάδα συνηθίζουν να αντιμετωπίζουν τα εκλογικά αποτελέσματα και το σκηνικό που αυτά διαμορφώνουν σε συνθήκες γυάλας, απομονωμένα δηλαδή από εξωγενείς και εξωχώριους παράγοντες που ασκούν επιρροή άλλοτε επιθετικά με τη μορφή lobbying και άλλοτε παθητικά, αναζητώντας διαύλους επικοινωνίας και στήνοντας νέους.
Μια σειρά ξένων εθνικών, υπερεθνικών και επιχειρηματικών παραγόντων παρακολουθούν τις εκλογές με ιδιαίτερη προσήλωση, αναζητώντας να σκιαγραφήσουν τάσεις και να σκιαγραφήσουν τη δυναμική των κομμάτων, τα κοινωνικά τους ερείσματα και την ανθρωπογεωγραφία τους. Δεν πρόκειται για ασκήσεις επί χάρτου, αλλά για επιχειρησιακούς σχεδιασμούς οι οποίοι επηρεάζουν την επόμενη ημέρα τόσο της χώρας όσο και των πολιτικών σχηματισμών και προσώπων. Νέες προσβάσεις δημιουργούνται, άλλοι δίαυλοι ατονούν και άλλοι κλείνουν ερμητικά.
Το πολιτικό σκηνικό στην Ελλάδα βρίσκεται ακριβώς σε αυτό το σημείο καμπής. Οι εκλογές δημιούργησαν ένα νέο πολιτικό τοπίο που πόρρω απέχει από το προγενέστερο και το οποίο εκτιμάται ότι θα διαφοροποιηθεί μεν, όχι ριζικά δε, στις δεύτερες εκλογές. Με τα δεδομένα αυτά, οι ανακατατάξεις εστιάζονται κυρίως στην αντιπολίτευση. Μπορεί η διάρθρωση να διατηρήθηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ να παραμένει το ισχυρότερο κόμμα, η απώλεια ισχύος όμως είναι τέτοια που δεν μπορεί να αγνοηθεί. Αντιθέτως, το ΠΑΣΟΚ ενισχύθηκε, όχι εκρηκτικά, αλλά σίγουρα τόσο ώστε να μπορεί να διεκδικήσει περισσότερο χώρο…
Το πεδίο της αντιπαράθεσης
Ενώ πολλοί εστιάζουν στο εσωτερικό, οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών μετά τα αποτελέσματα και την επομένη, απευθύνονταν κυρίως σε διεθνές ακροατήριο. Οι εκθέσεις των πρεσβειών με την πρώτη ανάλυση των αποτελεσμάτων και την αποτύπωση του προσωρινού status quo εστάλησαν από την Αθήνα σήμερα στα υπουργεία Εξωτερικών και τους άλλους οργανισμούς. Θα ακολουθήσουν και άλλες αναλύσεις και εκθέσεις και εν τέλει η νέα εικόνα θα ολοκληρωθεί μετά τον σχηματισμό νέας Βουλής και κυβέρνησης. Η τάση όμως, που αποτυπώνει τη δυναμική των κομμάτων έχει ήδη ξεκινήσει να αποτυπώνεται και αυτό είναι το μείζον τόσο για τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και το ΠΑΣΟΚ.
Τα κρυμμένα μηνύματα Τσίπρα – Ανδρουλάκη
Ο Αλέξης Τσίπρας, που είχε οικοδομήσει ένα ικανό δίκτυο διεθνώς, προσπαθεί να υπερασπιστεί τις επαφές και τις προσβάσεις του, όπως και τα στελέχη γύρω του. Σε αυτό το κοινό απευθυνόταν η δήλωση του ότι η «η αριστερά έρχεται από μακριά και πάει μακριά» και ότι είναι «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι και θα παραμείνει εδώ. Ως ο βασικός κορμός των προοδευτικών δυνάμεων και εκφραστής των λαϊκών και κοινωνικών συμφερόντων».
Ο Νίκος Ανδρουλάκης που διέθετε λόγω Ευρωβουλής διασυνδέσεις, αλλά αποκόπηκε από αρκετές λόγω Καϊλή, επιδιώκει να ανακτήσει το χαμένο έδαφος και να περιορίσει τα ερείσματα του Αλέξη Τσίπρα, ποζάροντας ως ο de facto επικεφαλής της αντιπολίτευσης. Αυτό εννοούσε όταν έλεγε ότι «είμαστε ο φυσικός αντίπαλος της Νέας Δημοκρατίας».
Η είδηση όμως προέρχεται από άλλο σημείο της ανακοίνωσης του Αλέξη Τσίπρα
«Στις χθεσινές εκλογές νίκησε η ΝΔ αλλά ταυτόχρονα ηττήθηκε η στρατηγική της απλής αναλογικής. Οι προοδευτικές δυνάμεις στις οποίες τείναμε το χέρι της συνεργασίας, καθόλη τη προεκλογική περίοδο, είχανε μέτωπο σχεδόν αποκλειστικά ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ».
Με τη διατύπωση αυτή ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ενημερώνει διεθνώς ότι η προσπάθεια σχηματισμού προοδευτικού πόλου με το ΠΑΣΟΚ θεωρείται κλινικά νεκρή και ότι πλέον δίδεται μάχη επιβίωσης, όπως αναφέρει λίγο πιο κάτω:
«Αλλά να προστατέψουμε τη πρωταγωνιστική παρουσία της Αριστεράς στη πολιτική ζωή του τόπου. Ως μια δύναμη ασυμβίβαστη. Που έρχεται από μακριά και θα πάει μακριά».
Ποια είναι τα μείζονα κέντρα
Είναι προφανές ότι η πρεσβεία των ΗΠΑ αποτελεί παράγοντα που θέτει τα standards, αυτό δεν σημαίνει ότι εταίροι και σύμμαχοι υιοθετούν το βιβλίο επαφών της, αλλά σίγουρα παίζει σημαίνοντα ρόλο. Η γερμανική πρεσβεία έχει παραδοσιακά δικό της roaster συνομιλητών, με τον εκάστοτε πρέσβη να παίζει καθοριστικό ρόλο στην προετοιμασία επισκέψεων εκατέρωθεν, ακόμα στους διαύλους με τα media. Η Γαλλική πρεσβεία διαθέτει εδραιωμένους διαύλους που εστιάζουν κυρίως στους τομείς εμπορικού ενδιαφέροντος και δευτερευόντως στα πολιτικά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν παρακολουθεί τις εξελίξεις στενά, δεν τις αναλύει και δεν ενημερώνει κράτος και επιχειρήσεις, με διαφορετικά πακέτα πληροφοριών.
Έντονο ενδιαφέρον διατηρούν και οι Βρετανοί, που ακόμα και όταν ήταν εντός ΕΕ, είχαν δικά τους δίκτυα ενημέρωσης και πληροφοριών σε όλο το πολιτικό φάσμα. Επικεντρώνουν βέβαια στην κυβέρνηση, αλλά δεν απομονώνουν την αντιπολίτευση.
Κινητικότητα σε αυτό το επίπεδο διατηρεί πάντα η τουρκική πρεσβεία. Η Βουλγάρικη έχει πάντα διαύλους, αλλά τα τελευταία χρόνια και λόγω εσωτερικών ανακτατάξεων αυτοί έχουν ατονίσει και σε πολλές περιπτώσεις έχουν καταρρεύσει.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον και διαρκή ροή πληροφοριών συντηρεί το Ισραήλ. Η πρεσβεία και τα δίκτυά της αποτελούν όμως έναν από τους μηχανισμούς που χρησιμοποιούν. Το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ και η Μοσάντ διατηρούν ανεξάρτητα δίκτυα, τόσο σε διπλωματικό, όσο και σε πολιτικό, διπλωματικό και στρατιωτικό επίπεδο.
