Επιμένει και κλιμακώνει την κριτική του στον Ταγίπ Ερντογάν ο Ecnomist, καθώς ο χρόνος για τις τουρκικές εκλογές μετράει αντίστροφα και η διεθνής κοινή γνώμη στρέφει την προσοχή της στις εξελίξεις στην Άγκυρα, θέλοντας έτσι να ενισχύσει την αντί-Ερντογάν δυναμική.
Auditor’s note: Ο Economist, ο Ερντογάν και τα ελληνικά σχέδια
Οι επισημάνεις του πολιτικού συντάκτη του Economist καθιστούν σαφές ότι γεωπολιτικό τοπίο και το γεωοικονομικό πλέγμα στην ανατολική Μεσόγειο είναι διαταραγμένα. Η οπτική του γωνία -συνήθως- αποτελεί απαύγασμα της κυρίαρχης θέσης που διαμορφώνεται στη Δύση. Όπερ σημαίνει ότι υπό τις παρούσες συνθήκες οι κυβερνητικές εξαγγελίες στην Ελλάδα, για εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων ανατολικά της Κρήτης είναι μάλλον ανεδαφικές, καθώς διεθνώς, η αρνητική στάση της Τουρκίας εκπέμπει απαγορευτικό για την προώθηση τέτοιων επενδύσεων.
Το μήνυμα που στέλνει ο Peet λαμβάνεται ταυτόχρονα από την πολιτική και επιχειρηματική ελίτ στην Ελλάδα και εξηγεί, σε μεγάλο βαθμό, την έως τώρα απρόθυμη στάση των ξέων εταιριών, απέναντι στις ελληνικές και κυπριακές πρωτοβουλίες.
Η στρατηγική επίδειξης σημαίας από ναυτικά άλλων χωρών για την ενίσχυση της σταθερότητας σε περιοχές όπου διεξάγονται έρευνες για υδρογονάνθρακες ήταν ένα μέτρο προσωρινής αντίκρουσης, δεν αποτελεί όμως βιώσιμη λύση μεσο=μακροπρόθεσμα. Όπερ σημαίνει ότι η Ελλάδα και η Κύπρος θα πρέπει είτε να βρουν λύση με τον Ταγίπ Ερντογάν, είτε να αναπτύξουν -αυτόνομα- ικανή αποτρεπτική ισχύ που να τους γίνεται αποδεκτή από το διεθνή παράγοντα ως ικανές. Ακόμα και με εξοπλιστικό πρόγραμμα μαμούθ που έχει ξεκινήσει η Ελλάδα, τέτοιες εγγυήσεις δεν θεωρούνται εφικτό να δοθούν, καθώς το ενδεχόμενο σύγκρουσης μεταξύ δύο συμμάχων στο NATO, εν μέσω γεωπολιτικών ανακατατάξεων δεν αποτελεί επιλογή.
Συνεπώς, αυτό που επισημαίνει ο Economist δεν διαφέρει από αυτό που έχει κατ επανάληψη δηλώσει ο Ταγίπ Ερντογάν: Δεν μπορεί η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί μόνη της πλουτοπαραγωγικέ πηγές στην ανατολική Μεσόγειο.
Το ερώτημα που ανακύπτει τώρα είναι σαφές: Ποιόν συνομιλητή θα ήθελε η Ελλάδα στην αντίπερα όχθη προκειμένου να καταλήξει σε συμφωνία για την εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο Αιγαίο; Η επιλογή να μην γίνουν εξορύξεις στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, βέβαια, παραμένει πάντα στο τραπέζι
«Μας ανησυχεί ιδιαίτερα ο δρόμος που έχει πάρει η Τουρκία, ιδίως ενόψει των εκλογών της 14ης Μαΐου», τόνισε ο πολιτικός συντάκτης του The Economist John Peet, στον απόηχο του πρόσφατου δημοσιεύματος του βρετανικού περιοδικού που μάλιστα προκάλεσε εκνευρισμό στην Άγκυρα.
«Εδώ και καιρό ο Ερντογάν κινείται σε μια απολυταρχική κατεύθυνση, προσπαθώντας να φυλακίσει πολιτικούς αντιπάλους, λογοκρίνοντας το ίντερνετ και εκφοβίζοντας δημοσιογράφους. Υπάρχει ο κίνδυνος να κινηθεί φέτος πιο ανοιχτά προς μια απολυταρχία ή δικτατορία, ανάλογα πώς θα την ονομάσει κανείς», εξήγησε ο John Peet, τονίζοντας ότι οι εξελίξεις στην Τουρκία δημιουργούν ζήτημα στην εξωτερική πολιτική της περιοχής.
«Μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ και γίνεται όλο και λιγότερο φιλική στη Δύση. Μάλιστα, στην περίπτωση της Ουκρανίας περισσότερο υποστηρίζει τη Ρωσία παρά τη Δύση», σημείωσε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας για τον Ταγίπ Ερντογάν πως «δείχνει να μην τον ενδιαφέρει μια επίλυση του Κυπριακού».
