Το ζήτημα της μεταρρύθμισης στη Δικαιοσύνη, η οποία φαίνεται να έχει παραπεμφθεί στις… καλένδες αναδεικνύει με άρθρο του ο διευθυντής της Καθημερινής, Αλέξης Παπαχελάς, θέτοντας αφενός ως προαπαιτούμενο την ανάγκη συνεννόησης κυβέρνησης – αντιπολίτευσης.
Κυβέρνηση που θα “σπάσει αυγά” αναφέρει ο Αλέξης Παπαχελάς ότι θα χρειαζόταν να βγάλουν οι επικείμενες κάλπες, ενώ ο ίδιος κάνει λόγο για ευρεία κοινοβουλευτική στήριξη των μεταρρυθμίσεων και συνεννόηση με την αντιπολίτευση.
Αναφερόμενος στη Δικαιοσύνη, ο έμπειρος δημοσιογράφος αναφέρεται στην πολύ αργή διαδικασία, που έχει ως επακόλουθο την παραγραφή αξιόποινων πράξεων, πλήττοντας την αξιοπιστία του θεσμού και συνολικά του κράτους.
Μεταξύ άλλων, ο Αλέξης Παπαχελάς, προειδοποιεί για έκρυθμες, πολιτικά, καταστάσεις και περαιτέρω υποβάθμιση του επιπέδου της αντιπαράθεσης τους προσεχείς τέσσερις μήνες. Το χρονικό όριο αυτό, πάντως, συμπίπτει και με την ημερομηνία των εκλογών, που έχει προβλέψει η Καθημερινή, την 9η Απριλίου.
Auditor’s note: Η ρετσινιά της αντιθεσμικής συμπεριφοράς
Συνδυαστικά, ο διευθυντής της Καθημερινής καλεί κυβέρνηση και αντιπολίτευση να κατεβάσουν τους τόνους, να αυτοπεριοριστούν και να αναζητήσουν ελάχιστο κοινό παρονομαστή για τη μεταρρύθμιση στη Δικαιοσύνη. Βέβαια, ο ίδιος, έχει σε προηγούμενο άρθρο του επισημάνει ότι η σημερινή κυβέρνηση έχει επιδείξει βαριά αντιθεσμικές συμπεριφορές, γεγονός που δεν την καθιστά κατάλληλη για να χειριστεί τη μεταρρύθμιση του κορυφαίου θεσμού στη χώρα.
Παράλληλα, ζητά ευρεία πολιτική συναίνεση και συνεννόηση για τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται στη Δικαιοσύνη…
Το άρθρο του Αλέξη Παπαχελά
Αναβολή έως το 2023, 2024…
Σοβαροί και συνετοί άνθρωποι υπάρχουν, και από τη μία και από την άλλη πλευρά του «φράχτη». Είναι πολύ λιγότεροι από τους ασόβαρους, που επίσης συναντάς παντού, συνιστούν οικουμενικό φαινόμενο. Υπάρχουν όμως και όταν τους μιλάς –πίσω από κλειστές πόρτες– λες «ναι, η χώρα έχει ελπίδα να πάει καλύτερα». Διαπιστώνεις ότι οι μετρημένοι και ικανοί άνθρωποι του δημοσίου βίου μπορούν να συμφωνήσουν στα ελάχιστα που μπορούν και πρέπει να γίνουν.
Παράδειγμα η Δικαιοσύνη. Πέρα από ιδεολογικές αντιπαραθέσεις ή και αγκυλώσεις είναι πλέον εδραιωμένη η πεποίθηση πως αν δεν αλλάξει κάτι στη λειτουργία και την απονομή της δικαιοσύνης ο τόπος δεν πρόκειται να πάει μπροστά. Κανείς δεν πρόκειται να επενδύσει, για παράδειγμα, αν δεν βγαίνουν γρήγορα και μέσα σε προβλέψιμο χρόνο δικαστικές αποφάσεις. Ούτε θα πιστέψει κανείς ότι οι θεσμοί λειτουργούν όταν πολύκροτες υποθέσεις χρειάζονται χρόνια για να εκδικαστούν, ενώ ενίοτε παραγράφονται. Το ζήτημα δεν είναι ιδεολογικό. Είναι πρακτικό και συντεχνιακό. Χρειάζεται μια κυβέρνηση που θα αποφασίσει να σπάσει αυγά και μια ευρύτατη συμμαχία που θα υποστηρίξει τη μεταρρύθμιση αυτή.
Είναι όμως από τις τομές που δύσκολα θα επιτευχθούν αν δεν συνεννοηθεί, σε κάποιον έστω βαθμό, η κυβέρνηση με την αντιπολίτευση. Οποια κυβέρνηση με όποια αντιπολίτευση. Ξέρω ότι αυτό ακούγεται παράδοξο, αν όχι γραφικό, στην εποχή μας. Εχει όμως σημασία να το πετύχουμε ή έστω να το προσπαθήσουμε. Τα έχουμε άλλωστε δοκιμάσει όλα προκειμένου να γίνουν οι δύσκολες μεταρρυθμίσεις. Από μνημόνια με το «πιστόλι» στον κρόταφο μέχρι ευρύτατες συναινέσεις (π.χ. για τις αλλαγές στα ΑΕΙ) που εξανεμίσθηκαν γιατί επικράτησε ο φόβος του πολιτικού κόστους.
Αν το καλοσκεφτεί κανείς, ποιος θα χάσει από μια τέτοια ειλικρινή προσπάθεια; Μπορεί να δυσαρεστηθούν κάποιες συντεχνίες. Αλλά η μεγάλη πλειοψηφία θα χαιρόταν να δει μια κυβέρνηση που θέλει να αλλάξει τα πράγματα και επιδιώκει τη συναίνεση με την αντιπολίτευση. Και επίσης θα επικροτούσε μια αντιπολίτευση που θα έβαζε πλάτη σε μια σοβαρή μεταρρύθμιση. Προς το παρόν, ας μην περιμένουμε πολλά. Προφανώς καμία μεταρρύθμιση δεν θα γίνει στη Δικαιοσύνη μέχρι τις εκλογές. Ή να το πούμε αλλιώς, η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση έχει πάρει αναβολή για το 2023, μπορεί και το 2024…
