Στις κάλπες για την ανάδειξη Εθνοσυνέλευσης προσέρχονται οι Γάλλοι σήμερα, στον πρώτο γύρο των εκλογών, με την προσέλευση μέχρι στιγμής να κινείται σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα.
Οι κοινοβουλευτικές εκλογές, αυτή τη φορά, είναι εξαιρετικά κρίσιμες, καθώς διακυβεύεται η πολιτική σταθερότητα της χώρας. Το αντι-μακρόν μέτωπο υπό τον ακροαριστερό Μελανσόν επιχειρεί να κερδίσει για να επιβάλλει πρωθυπουργό, status quο που θα οδηγούσε σε de-facto δυσκυβερνησία.
Περίπου δύο μήνες έπειτα από τις προεδρικές εκλογές του περασμένου Απριλίου, οι Γάλλοι επιστρέφουν στις κάλπες αύριο, Κυριακή, για τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών μέσα από τις οποίες θα προκύψει η νέα σύνθεση της εθνοσυνέλευσης των συνολικά 577 εδρών.
Ενδεχόμενη πολιτική δυσαρμονία μεταξύ του προέδρου και του πρωθυπουργού θεωρείται βέβαιο ότι θα αυξήσει το πολιτικό ρίσκο για τη χώρα και τις αβεβαιότητες για την ΕΕ, δεδομένου ότι ο Μελανσόν είναι σκληρός επικριτής της ΕΕ και είναι υπέρ της ενίσχυσης των εθνικών κυβερνήσεων.
Τα στοιχεία
Σε εξέλιξη βρίσκεται ο πρώτος γύρος των βουλευτικών εκλογών για 577 έδρες στην Εθνοσυνέλευση της κάτω βουλής.
Περίπου 48,7 εκατομμύρια άτομα έχουν δικαίωμα να ψηφίσουν σε αυτήν την εκλογική αναμέτρηση, ο δεύτερος και τελικός γύρος της οποίας αναμένεται την επόμενη Κυριακή, 19 Ιουνίου.
Όσο για τους υποψηφίους βουλευτές που διεκδικούν την ψήφο των συμπατριωτών τους, συνολικά ανέρχονται στους 6.293.
Η συμμετοχή στον πρώτο γύρο των γαλλικών βουλευτικών εκλογών διαμορφώθηκε το μεσημέρι στο 18,43%. Το ποσοστό αυτό είναι 0,8 μονάδες χαμηλότερο από το 2017, όταν ήταν 19,24 τοις εκατό. Μειώνεται επίσης απότομα από τον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2022, όταν το μεσημέρι ήταν 25,48%.
Η Nupes, μια συμμαχία αριστερών κομμάτων – αποτελούμενη από το La France Insoumise (“France Unbowed”), Σοσιαλιστικό, Πράσινα και Κομμουνιστικά Κόμματα – αναμένεται να αποτελέσουν μια σοβαρή πρόκληση στη συμμαχία Ensemble («Μαζί») του προέδρου Emmanuel Macron.
Ωστόσο, αν ένα από τα δύο κόμματα αποτύχει να συγκεντρώσει ικανή πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, οι Ρεπουμπλικάνοι (το πρώην κόμμα του Σαρκοζί θα αναχθεί σε καταλύτη εξελίξεων).
Το σκηνικό
Οι εκλογές για τις 577 έδρες στην Εθνοσυνέλευση της Κάτω Βουλής είναι μια διαδικασία δύο γύρων. Το σχήμα του νέου κοινοβουλίου θα ξεκαθαρίσει μόνο μετά τον δεύτερο γύρο, μια εβδομάδα αργότερα, στις 19 Ιουνίου.
Ενώ οι εκλογές θα καθορίσουν τη μορφή της πολιτικής της χώρας για τα επόμενα πέντε χρόνια, υπάρχει ανησυχία μεταξύ των πολιτικών κομμάτων για την πιθανότητα μεγάλης αποχής ψηφοφόρων.
Οι κάλπες άνοιξαν στην ηπειρωτική Γαλλία στις 8:00 π.μ. (06:00 GMT), αφού οι ψηφοφόροι σε υπερπόντια εδάφη ψήφισαν νωρίτερα το Σαββατοκύριακο.
Από τον πρώτο στον δεύτερο γύρο
Προκειμένου να μπορέσει να εκλεγεί κανείς από τον πρώτο γύρο, θα πρέπει να καταφέρει να εξασφαλίσει πάνω από το 50% των ψήφων. Θα πρέπει όμως, επιπλέον, αυτές οι ψήφοι που εξασφάλισε να αντιστοιχούν και στο τουλάχιστον 25% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στην εκλογική του περιφέρεια.
Με δεδομένα τα παραπάνω, η εκλογή βουλευτών από τον πρώτο γύρο είναι κάτι εξαιρετικά σπάνιο στη Γαλλία.
Από την άλλη πλευρά, όσοι εκ των υποψηφίων καταφέρουν την πρώτη Κυριακή να εξασφαλίσουν τις ψήφους του τουλάχιστον 12,5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων στην περιφέρειά τους περνούν εν συνεχεία στον δεύτερο γύρο.
Με άλλα λόγια, στον δεύτερο γύρο θα μπορούσαν να περάσουν δύο, τρεις ή και περισσότεροι υποψήφιοι ανά εκλογική περιφέρεια.
Η πρωθυπουργία
Ο Μελανσόν από την πλευρά του ελπίζει πως μια πολύ καλή επίδοση θα του ανοίξει τον δρόμο προκειμένου εκείνος να γίνει πρωθυπουργός, υποχρεώνοντας έτσι τον πρόεδρο Μακρόν σε μια μάλλον άβολη και πολιτικά δύσκαμπτη συγκατοίκηση τα επόμενα πέντε χρόνια.
Για την ιστορία, μια τέτοια συγκατοίκηση θα θύμιζε την περίοδο 1997 – 2002 κατά την οποία ο κεντροδεξιός πρόεδρος Ζακ Σιράκ είχε υποχρεωθεί να έχει δίπλα του ως πρωθυπουργό τον Λιονέλ Ζοσπέν των Σοσιαλιστών. Σ’ημερα, όμως, οι άλλοτε κραταιοί Σοσιαλιστές έχουν πλέον πάρει θέση (μάλλον απρόθυμα) στο πλευρό του Μελανσόν.
Δυσανεξία στον Μακρόν
Σε κάθε περίπτωση, ο συνασπισμός υπό τον Μελανσόν και η ουσιατική απειλή για τον Μακρόν, αποτελούν ενδείξεις της πόλωσης που έχει φέρει ο κεντροδεξιός Μακρόν στη γαλλική κοινωνία.
Αν και το κίνημα των κίτρινων γιλέκων απέτυχει να μετουσιωθεί επαρκώς πολιτικά, ψήγματά του βρίσκονται σε όλους τους αριστερούς σχηματισμούς και κάποια -όχι αμελητέα- στην ακροδεξιά.
Η ακροδεξιά, της Λεπέν, δεν έχει την ίδια δυναμική στις βουλευτικές εκλογές με αυτή την προεδρικών, αλλά αποτελεί πάντα παράγοντα στην εξίσωση της πολιτικής σταθερότητας στη Γαλλία.
