Ουσιατικά προβλήματα αντίληψης και παρανοήσεις καταγράφονται καθώς τα media αναλύουν την κατάσταση στο μέτωπο της Ουκρανίας, την οποία προσεγγίζουν όχι στρατηγικά αλλά επιδερμικά, αντλώντας υλικό από τις ίδιες τις εξελίξεις όταν αυτό είναι διαθέσιμο και μέσα από πηγές που είναι αμφισβητούμενες ως πορος το σκοπό διόχέτευσή του. Έτσι, οι κινήσεις τόσο της Ρωσίας όσο και της Ουκρανίας αξιολογούνται πολλές φορές σε λάθος ή εντελώς παράτερο πλαίσιο και τα συμποεράσματα που εξάγονται εόναι πολλές φορές προ… αποφασισμένα.
Η εισβολή της Ρωσίας συνεχίζεται και η σύγκρουση ρωσο-ουκρανικών δυνάμεων είναι δυναμική και σε εξέλιξη. Τα media στρεβλώνουν σε μεγάλο βαθμό την επιχειρησιακή εικόνα καθώς εστιάζουν σε πληροφορίες που διανέμονται και όχι σε αυτές που προκύπτουν από την ανάλυση πεδίου. Από την αρχή της σύγκρουσης ως βασική επιδίωξη της Ρωσίας προβάλλεται η κατάληψη πόλεων. Ωστόσο, κάτι τέτοιο πόρρω απέχει από την υλοποιούμενη στρατηγική που εστιάζει στην ακινητοποίηση, περικύκλωση και τελική καταστροφή των τακτικών ουκρανικών δυνάμεων.
Αυτό φαίνεται να συμβαίνει σε Donetsk και Luhansk που έχουν περικυκλωθεί από 3 άξονες καθώς η Ρωσία φαίνεται να έχει μεγαλύτερη πρόθεση να καθηλώσει τις ουκρανικές δυνάμεις σε πόλεις όπως το Χάρκοβο.
Auditor’s note
Καθώς ολοένα και περισσότεροι εντρυφούν στην επιχειρησιακή εικόνα του πολέμου στην Ουκρανία, ο έλεγχος των πόλεων προβάλλεται ως αυτοσκοπός και οι μάχες γύρω απ αυτές ως καθοριστικής σημασίας. Ωστόσο, η γεωστρατηγική ανάλυση βασίζεται κυρίως στον προσδιορισμό της δυνατότητα, ικανότητας και βούλησης του εχθρού να αντιδράσει.
Υπ αυτό το πρίσμα, τόσο οι ρωσικές, όσο και οι ουκρανικές δυνάμεις δεν ενδιαφέρνται για τις πόλεις, αλλά για τη διαρήρηση της επιχειρησιακής τους ικανότητας σε επίπεδο που τους επιτρέπει να επιφέρουν καίρια πλήγματα στον εχθρό. Αυτή η στρατηγική δεν εκτελείται απαραίτητα σε πρώτο χρόνο, ούτε τη στιγμή που τα media προσδοκούν. Οι πληροφρίες για τον έλεγχο των πόλεων που αναμεταδίδονται από τα media εμπίπτουν κυρίως στον υβριδικό πόλεμο ηθικού, που στόχο έχει να πλήξει το ηθικό και να μειώσει τη μαχητική ικανότητα.
Στο επίκεντρο ο στρατός, όχι οι πόλεις
Αξιοσημείωτο το πυραυλικό πλήγμα κατά του Διεθνούς Κέντρου υποστήριξης της ειρήνης και Ασφαλείας στο Γιαβόροφ όπου σκοτώθηκαν 180 μισθοφόροι, σύμφωνα με το Υπ. Άμυνας της Ρωσίας.
Στόχος είναι η περικύκλωση και η καταστροφή μεγάλου μέρους των τακτικών ενόπλων δυνάμεων της χώρας κατι που θα αναγκάσει τον αντίπαλο να προχωρήσει σε συνθηκολόγηση.
Οι ουκρανικές δυνάμεις φαίνεται να ανθίστανται και να σημειώνουν επιτυχίες σε εσωτερικές γραμμές επιχειρήσεων , στοιχείο που έχει την δική του σημασία σε μία δεύτερη φάση συγκρούσεων , αν υπάρξει κι αν οι Ουκρανοί διατηρήσουν ηθικό, υψηλό φρόνημα, εξοπλισμό, επικοινωνίες, οργάνωση.
Οι Ρώσοι όμως κινούνται με στόχο την εξουδετέρωση του ουκρανικού στρατού.
Από τις μεγάλες πόλεις οι Ρώσοι έχουν καταλάβει Χερσώνα και ίσως να πέσει και η Μαριούπολη.Το Κίεβο δεν φαίνεται να πέφτει άμεσα.Ντόνμπας, Κριμαία. Παραθαλάσσιες περιοχές είναι σίγουρα στις επιδιώξεις της Ρωσίας τα οποία και θα ήθελε να προσαρτήσει ακόμη κι αν κατακτήσει το 25% του ουκρανικού εδάφους.
Δεν αποκλείεται να έγιναν λανθασμένες εκτιμήσεις από δυτικούς παρατηρητές ή οι ρωσικές δυνάμεις να εφάρμοσαν κάποια εναλλακτικά επιχειρησιακά σχέδια βλέποντας την αντίδραση των τακτικών ουκρανικών δυνάμεων ή των προβλημάτων ΔΜ που αντιμετώπισαν στον βορρά.
Το σημαντικό μήνυμα είναι ότι ο εισβολέας φαίνεται ότι ουσιαστικά “ατιμώρητος”. Οι οικονομικές κυρώσεις δεν υποκαθιστούν την ενεργητική άμυνα ή την αντεπίθεση.
Ο Ζελένσκυ θα αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο να κυβερνά μία ισοπεδωμένη χώρα.
Η ουκρανική εμπειρία πρέπει να αφυπνίσει την Ελληνική Στρατηγική Σκέψη και να προετοιμασθεί η ελληνική κοινή γνώμη για τις νέες απειλές ασφαλείας που καλούμασθε να αντιμετωπίσουμε, μόνοι!
