Στο επίκεντρο συζήτησης -αν όχι κριτικής- με πολλά επίπεδα και αναγνώσεις βρίσκεται ο Γιάννης Στουρνάρας και ειδικότερα οι αποφάσεις για τα στελέχη που τον πλαισιώνουν στην Τράπεζα της Ελλάδος. Το θέμα επιλογής συνεργατών και συμβούλων από τον κεντρικό τραπεζίτη επανήλθε στο προσκήνιο καθώς ενέταξε στο δυναμικό του τον Γιώργο Χουλιαράκη του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τυγχάνει παράλληλα και σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα.
Ζήτημα επιλογής συνεργατών από τον Γιάννη Στουρνάρα θέτουν αριστερά, δεξιά και κεντρώα media, χωρίς ωστόσο να επιτυγχάνουν τον αντίκτυπο που προοδοκούν, καθώς το πολιτικό προσωπικό δεν έχει διάθεση να παίξει με τους… θεσμούς. Στην πραγματικότητα, το ζήτημα δεν είναι μόνο η προέλευση των στελεχών αλλά η δυνατότητα επιρροής στη χάραξη πολιτικής που διαθέτουν.
Σε κάθε περίπτωση, ο Γιάννης Στουρνάρας φαίνεται ότι επιχειρεί να διαμορφώσει πολυσυλλεκτικό λειτουργικό μηχανισμό. Αυτό που δεν έχει γίνει ξεκάθαρο, μέχρι στιγμής, είναι τα κριτήρια κάτω από τα οποία επιλέγει τα πρόσωπα αλλά και οι… ποσοστώσεις. Αυτό τουλάχιστον υπονοεί σε άρθρο του ο Βηματοδότης.
Μέχρι στιγμής, πριν από το Βηματοδότη, τα μεν φίλα προσκείμενα στην κυβέρνηση media αντιμετώπιζαν την πρόσληψη Χουλιαράκη στην Τράπεζα της Ελλάδος και μάλιστα στο γραφείο του διοικητή, ως αυτομόληση του πρώην υπουργού Οικονομικών. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν ισχύει, καθώς ο Χουλιαράκης παραμένει και σύμβουλος του Αλέξη Τσίπρα. Από την άλλη πλευρά, τα αριστερά media αντιμετώπιζαν την κίνηση ως “άδεισμα” του Γιάννη Στουρνάρα στον Κυριάκο Μητσοτάκη, επιχειρώντας να δημιουργήσουν κρίση στο απέναντι στρατόπεδο.
Τα δικά τους παιδιά
Ο Βηματοδότης, όμως, φαίνεται ότι εκτός από πληροφόρησηγ διαθέτει και κατανόηση, ενώ κινείται στρατηγικά, αποφεύγοντας να δώσει πληροφορίες που ενδεχομένως έχει, αλλά εκφράζοντας ειλικρινείς -μεν- απορίες, που παράλληλα αποτελούν και οχλήσεις. Ειδικότερα, αφού θέτει και απαντά τα ερωτρήματα για ενδεχόμενες διαρροές και την εμπιστευτικότητα της πληροφόρησης, αναδεικνύει το ζήτημα των κομματκών ισορροπιών στο σωματείο της Τράπεζας της Ελλάδος.
Ειδικότερα, αναφέρει:
Πάντως για να τα λέμε όλα στις εκλογές της Τράπεζας το ΠαΣοΚ αύξησε τη δύναμη του και πήγε στο 52% (επί Προεδρίας Βαγγέλη Γερανιωτάκη) και ο ΣΥΡΙΖΑ (με τις συνεργαζόμενες δυνάμεις), παρά τις τόσες προαγωγές των στελεχών του από τον κ. Στουρνάρα, από 29% που είχε το 2013, έπεσε τώρα στο 12%.
Σε κάθε περίπτωση, όμως, τα παράπονα που ευθαρσώς εκφράζει η στήλη του Βήματος, ήταν αναμενόμενα, δεν βρίσκουν όμως ευήκοα ώτα στην Πανεπιστημίου…
Το θέμα είναι πιο σύνθετο απ’ ό, τι φαίνεται σε πρώτη ανάγνωση. Η διακοματική υπέρβαση που επιχειρεί ο Γιάννης Στουρνάρας δεν φαίνεται να υπακούει σε τοπικά πολιτικά σενάρια. Ο κεντρικός τραπεζίτης, που είναι παράλληλα και ο επικεφαλής της Επιτροπής Ελέγχου της ΕΚΤ, φαίνεται ότι με την πολυσυλλεκτικότητα επιχειρεί να προβάλλει ένα νέο προφίλ. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι το πώς και το πού θα παίξει ρόλο η νέα αυτή προσωπικότητα.
Παραλειπόμενα
Ο Βηματοδότης πάντως ξεχνά αφενός ότι ο Γιάννης Στουρνάρας ήταν καθοριστικός για την επιλογή στελεχών και για ιδιωτικές τράπεζες. Ήταν αυτός που προώθησε τον Δημήτρη Λιάκο στη Eurobank και αποδέχθηκε τον Μιχάλη Ανδρεάδη στην Attica Bank. Εν τέλει, ο Γιάννης Στουρνάρας αφού επέδειξε με κάθε τρόπο τη δυσαρέσκειά του με τον Γιώργο Ζαββό, αφού αυτός καρατομήθηκε, προσέλαβε στην Τράπεζα της Ελλάδος, σε χαμηλό επίπεδο, στέλεχος από το γραφείο Τύπου του πρώην υφυπουργού Οικονομικών.
