Η πανδημία συνεχίζει να εξαπλώνεται. Το ένα κύμα διαδέχεται το άλλο και νέες παραλλαγές και μεταλλάξεις προκαλούν ανησυχία για το επίπεδο ασφαλείας ακόμα και των εμβολιασμένων. Ο ανταγωνισμός για τα εμβόλια που δημιούργησε ο Ντόναλντ Τραμπ και η εμμονή των φαρμακευτικών στις πατέντες, δεν επέτρεψαν στην παγκόσμια κοινότητα να δαμάσει αποτελεσματικά την πανδημία του κορονοϊου.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν έχει θέσει ως στόχο το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού να εμβολιαστεί κατά του Covid-19 μέχρι το τέλος του 2022. Επί του παρόντος, όμως, μόλις το 45% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει εμβολιαστεί πλήρως
Μιλώντας στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον Σεπτέμβριο, ο Μπάιντεν είπε: “Για να νικήσουμε την πανδημία εδώ, πρέπει να την νικήσουμε παντού. Και έδωσα και τηρώ την υπόσχεση ότι η Αμερική θα γίνει το οπλοστάσιο των εμβολίων όπως ήμασταν το οπλοστάσιο της δημοκρατίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο”.
Μετά από έναν χρόνο από τότε που το πρώτο άτομο εκτός κλινικών δοκιμών έλαβε εμβόλιο κατά του Covid,
η παγκόσμια εμβολιαστική κάλυψη υπολείπεται αισθητά αυτού του στόχου. Όπως δείχνει το infographic, η κατανομή είναι άνιση και ανεπαρκής. Το υψηλότερο ποσοστό του πλήρως εμβολιασμένου πληθυσμού βρίσκεται στη Νότια Αμερική, με ποσοστό 60%. Η Ευρώπη ακολουθεί με 59%. Ωκεανία, Βόρεια Αμερική και Ασία βρίσκονται επίσης στην ίδια κατάσταση, με πάνω από το 50% του πληθυσμού να είναι πλήρως εμβολιασμένο. Στην Αφρική, ωστόσο, μόλις το 8% έχει εμβολιαστεί πλήρως.
You will find more infographics at Statista
Αυτό δεν είναι μόνο καταστροφικό για τους ανθρώπους στην Αφρική, αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο και τη μάχη για τον περιορισμό της πανδημίας. Όπως περιγράφεται σε μια πρόσφατη έκδοση από το Ίδρυμα Mo Ibrahim:
«Όσο περισσότερο χρόνο χρειάζεται ο κόσμος για να επιτύχει δίκαια κατανομή εμβολίων,
τόσο περισσότερο επιτρέπουμε στον Covid-19 να μεταλλαχθεί και να γίνει πιο επικίνδυνος. Αυτή η νέα παραλλαγή καταδεικνύει ότι ο εθνικισμός των εμβολίων είναι μια κοντόφθαλμη προσέγγιση που αυτοκαταστροφική και μας θέτει όλους σε κίνδυνο. Ενισχύει την πραγματικότητα, για άλλη μια φορά, ότι κανείς δεν είναι ασφαλής μέχρι να είναι όλοι ασφαλείς».
