Ο Νίκος Ανδρουλάκης (Ηράκλειο, 7 Φεβρουαρίου 1979) είναι Έλληνας πολιτικός μηχανικός, πολιτικός και Ευρωβουλευτής του Κίνήματος Αλλαγής – ΠΑΣΟΚ και Επικεφαλής της Ελληνικής Αντιπροσωπείας Σοσιαλιστών & Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Τον Ιούλιο του 2021, δήλωσε επίσημα την υποψηφιότητά του στις εκλογές ανάδειξης ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής.
Βιογραφικά στοιχεία
Ο Νίκος Ανδρουλάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο στις 7 Φεβρουαρίου 1979.[1] και η καταγωγή του είναι από το Χουμέρι Ηρακλείου.
Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και είναι κάτοχος μεταπτυχιακού τίτλου στο πρόγραμμα «Νέα Υλικά και Περιβάλλον». Επιπλέον, είναι υποψήφιος διδάκτωρ της Φιλοσοφίας.[2] Έχει εργαστεί ως πολιτικός μηχανικός και στον τουριστικό τομέα, ενώ έχει διδάξει στην Ανώτατη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης.
Στις 14 Μαρτίου 2013 εκλέχτηκε από το Πολιτικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ, Γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, λαμβάνοντας 109 ψήφους σε σύνολο 168 ψήφων.[3]
Στις 30 Μαρτίου 2014 ανακοινώθηκε η υποψηφιότητά του για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με την Ελιά – Δημοκρατική Παράταξη[4]. Εξελέγη δεύτερος με 113.719 σταυρούς προτίμησης.[5] Έκτοτε, συμμετέχει στην ομάδα της Προοδευτικής Συμμαχίας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Κατά την πρώτη του θητεία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμμετείχε στις επιτροπές Εξωτερικών Υποθέσεων και στην Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας Παράλληλα διετέλεσε αναπληρωτής στις επιτροπές Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Ασφάλειας και Άμυνας και στην Αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ – Λατινικής Αμερικής. Τον Ιανουάριο του 2016, μετά από πρόταση της Σοσιαλιστικής Ομάδας, επιλέχθηκε να συμμετάσχει στην Εξεταστική Επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά τις μετρήσεις εκπομπών στην αυτοκινητοβιομηχανία ως πλήρες μέλος (Σκάνδαλο Volkswagen). Κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας ήταν εισηγητής για την αναβάθμιση του Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας, γνωστού ως rescEU, εκ μέρους των Σοσιαλιστών. Επιπλέον ορίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εισηγητής για τον φάκελο ενόψει των διαπραγματεύσεων για τη νέα προγραμματική περίοδο.
Τον Νοέμβριο του 2017 έθεσε υποψηφιότητα για τον ενιαίο φορέα της Δημοκρατικής Παράταξης[6], όπου οι πολίτες που συμμετείχαν στον 1ο και τον 2ο γύρο, του έδωσαν 51.736 και 66.483 ψήφους αντίστοιχα.
Τον Μάιο του 2019, επανεξελέγη Ευρωβουλευτής με το Κίνημα Αλλαγής λαμβάνοντας 180.822 ψήφους.[7] Στη νέα του θητεία ανέλαβε Αντιπρόεδρος στις επιτροπές Ασφάλειας & Άμυνας, καθώς και στην Αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση ΕΕ – Λατινικής Αμερικής. Παράλληλα συμμετείχε ως βασικό μέλος στην Επιτροπή Διεθνούς Εμπορίου & στην Αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση Ίσης Εκπροσώπησης ΑΚΕ-ΕΕ, ενώ ως αναπληρωτής συμμετέχει στις επιτροπές Εξωτερικών Υποθέσεων, Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, Επιτροπή Αλιείας και στην Αντιπροσωπεία για τις σχέσεις με την Κοινή Αγορά του Νότου (Mercosur).
Τον Ιούλιο του 2021, ανακοίνωσε επίσημα την υποψηφιότητά του στις εκλογές ανάδειξης ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής[8].
