Διαδηλώσεις γυναικών στο Αφγανιστάν: Πρόκειται ίσως για το πιο ριψοκίνδυνο εγχείρημα που θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, τη στιγμή που η χώρα έχει περάσει ολοκληρωτικά στον έλεγχο των Ταλιμπάν. Στόχος είναι να ευαισθητοποιηθεί η διεθνής κοινή γνώμη και να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης στις πολιτικές ηγεσίες προκειμένου να εντείνουν την κινητοποίησή τους στην κατεύθυνση της χαλιναγώγησης των Ταλιμπάν και της διευκόλυνσης της εξόδου από το Αφγανιστάν.
Σε αυτό το πλαίσιο τα media και τα social media αποτελούν πολλαπλασιαστή ισχύος καθώς διευρύνουν το αποτύπωμα των κινητοποιήσεων, καταγράφουν τις φωνές και καθιστούν μετρήσιμη την δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης για τη στάση των κυβερνήσεων.
Χάρη στην τεχνολογία και τη δύναμη των social media, η παγκόσμια προβολή των διαδηλώσεων των γυναικών καθώς και η βίαιη αντιμετώπιση τους από τους Ταλιμπάν, δημιουργούν αλυσιδωτές αντιδράσεις, αποτελώντας ισχυρό μοχλό πίεσης προς τις κυβερνήσεις. Παρόλο που στην αρχή η ευαισθητοποίηση των δυτικών υπέρ των Αφγανών ήταν μετριασμένες λόγω της έντασης γύρω από το προσφυγικό, εντούτοις ολοένα και μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού κινητοποιείται από τις εικόνες απόγνωσης ιδίως των γυναικών και των κοριτσιών.
Η πίεση που μπορεί να ασκηθεί είναι πολυεπίπεδη. Από την διενέργεια διαδηλώσεων έως την πτώση των δημοσκοπήσεων και μάλιστα σε μια ήδη τεταμένη περίοδο λόγω πανδημίας, οι τακτικές αυτές σε συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών όπως ΜΚΟ, μπορούν να μπουν σφήνα στις πολιτικές αποφάσεις. Σίγουρα η άνοδος του διαδικτύου προωθεί ως έναν βαθμό τις πολιτικές και κοινωνικές τάσεις στη Δύση, ως το τμήμα με την ευρύτερη εφαρμογή των δημοκρατικών αξιών. Ωστόσο ο βαθμός στον οποίο όντως θα επηρεαστούν οι δυτικοί ηγέτες, εξαρτάται από πολλούς άλλους παράγοντες.
Τι συμβαίνει
Μετά την πλήρη αποχώρηση των νατοϊκών δυνάμεων στο Αφγανιστάν, οι γυναίκες οι οποίες έμειναν πίσω βρίσκονται υπό καθεστώς συνεχούς φόβου ακόμη και για την ίδια τους τη ζωή. Οι ηγέτες των Ταλιμπάν, ενώ δίνουν εγγυήσεις στη Δύση ότι θα σεβαστούν τα δικαιώματα των γυναικών, το πρόβλημα έγκειται στο πλαίσιο το οποίο υπάγεται ο σεβασμός των δικαιωμάτων των γυναικών όταν εφαρμόζεται η σαρία για την ερμηνεία των νόμων, ειδικά από τη στιγμή που υπάρχουν μαρτυρίες και εικόνες σχετικά με τη αμφισβήτηση των λεγομένων του νέου καθεστώτος.
Για παράδειγμα, γυναίκες οι οποίες ανήκαν σε ανώτατα κλιμάκια όπως δικαστές, κρύβονται στην κυριολεξία από τους Ταλιμπάν οι οποίοι τις καταδιώκουν. Ακόμη και καλλιτέχνες κινδυνεύουν από τις συνέπειες της εφαρμογής των πολιτικών των φονταμενταλιστών ανταρτών, επιστρέφοντας στην πρότερη κατάσταση εξουσίας τα έτη 1996-2001. Γι’ αυτό τον λόγο και οι Αφγανές αντιδρούν μέσω διαδηλώσεων, διεκδικώντας τα δικαιώματά που με τόσο κόπο απέκτησαν την τελευταία εικοσαετία.
