Ένα μήνα μετά τον πολυεπίπεδο συμβιβασμό μεταξύ Γερμανίας-Ρωσίας και ΗΠΑ για την ολοκλήρωση του αγωγού Nord Stream 2, η γερμανική κυβέρνηση καλείται τώρα να αντιμετωπίσει νέες αντιξοότητες, οι οποίες θα μπορούσαν να υπονομεύσουν την αξιοπιστία της και να εξελιχθούν σε τροχοπέδη για τη λειτουργία του αγωγού.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για ένα σύνθετο πρόβλημα το οποίο δεν εμποδίζει την ολοκλήρωση του έργου, αλλά θα έχει επίπτωση στη λειτουργία του και στη διαχείριση ποσοτήτων και κερδών, καθώς η απόφαση, αν δεν ανατραπεί, αναγκάζει τη Gazprom να περιορίσει το ποσοστό της, χάριν του νόμου για την ενεργειακή ασφάλεια και τον ανταγωνισμό.
Η εταιρία, μπορεί να ζητήσει προδικαστική από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αλλά κάτι τέτοιο μπορεί να αποδειχθεί μπούμερανγκ. Έτσι, οι νομικοί επεξεργάζονται σχέδιο πολιτικών και νομοθετικών παρεμβάσεων προκειμένου να αποφύγουν τον σκόπελο.
Η ανάλυση
Σύμφωνα με ανάλυση από το Think Tank Geopolitical Futures, την ώρα που ο αγωγός έχει ολοκληρωθεί σε βαθμό 99%, και ο Οκτώβριος έχει τεθεί ως μήνας-ορόσημο για την έναρξη της λειτουργίας του, ανακύπτουν νομικά προβλήματα στο εσωτερικό της Γερμανία. Συγκεκριμένα, γερμανικό περιφερειακό δικαστήριο απέρριψε αυτήν την εβδομάδα την αγωγή διακριτικής μεταχείρισης που κατέθεσε η Gazprom, θέλοντας αποφύγει συγκεκριμένους κανόνες της ΕΕ, αναφορικά με τη λειτουργία του Nord Stream 2. Επομένως, η εταιρεία επιθυμεί τη δημιουργία ενός suis generis νομικού καθεστώτος στο οποίο θα εξαιρείται ουσιαστικά από τυχόν νομικές υποχρεώσεις της ΕΕ.
Παρόλο που η απόφαση δεν επηρεάζει την ολοκλήρωση του έργου 1.230 χιλιομέτρων (765 μιλίων) μέσω της Βαλτικής Θάλασσας προς τις γερμανικές ακτές, εντούτοις θα αναγκάσει τη Gazprom να απωλέσει ως έναν βαθμό τον έλεγχο του αγωγού, δίνοντας να εννοηθεί ότι το κοινοτικό δίκαιο είναι υπεράνω όλων, ακόμη και όταν πρόκειται για μεγαλεπήβολες επενδύσεις.
Και η Ουκρανία (;)
Σύμφωνα με τους επικριτές, ο Nord Stream 2 θα επιτρέψει στη Ρωσία να αποφύγει την διαμετακόμιση φυσικού αερίου μέσω Ουκρανίας, στερώντας τη χώρα από περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως και αφήνοντάς την παράλληλα έκθετη στην αυξανόμενη ρωσική επιθετικότητα.
Σε αυτό το σημείο, η Γερμανία δεσμεύεται ως ο μεγάλος νονός πως αναλάβει δράση εάν η Ρωσία εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα αυτό και εφαρμόσει επιθετική πολιτική εναντίον της Ουκρανίας καθώς και να χρηματοδοτήσει την τελευταία για την εκμετάλλευση εναλλακτικών πηγών ενέργειας.
Ωστόσο, η Ουκρανία δεν πείθεται από τα ανταλλάγματα και τις δεσμεύσεις καθώς έχει ήδη βιώσει τις συνέπειες του 2014. Παράλληλα, να σημειωθεί ότι η Γερμανία θα υποστηρίξει την Ουκρανία στην προσπάθειά της να εξασφαλίσει από την Gazprom παράταση της υπάρχουσας συμφωνίας διέλευσης φυσικού αερίου, η οποία όμως λήγει το 2024. Μετά το 2024 όμως, τι μέλλει γενέσθαι; Αυτό είναι το βασικό ερώτημα για το Κίεβο το οποίο δεν είναι εφικτό να απαντηθεί άμεσα.
