Νέο, εκρηκτικό ράλι της τάξης του 65% καταγράφουν τα συμβόλαια του φοινικελαίου στη Μαλαισία, προσεγγίζοντας τα υψηλά της 12ης Μαΐου στα 4.465 δολάρια ανά τόνο.
Το νέο ανοδικό ξέσπασμα οφείλεται στη δημιουργία αποθεμάτων από μεγάλους εισαγωγείς, όπως η Κίνα. Παράλληλα, μεγάλα φορτία παραμένουν παγιδευμένα καθώς και οι αποστολές αντιμετωπίζουν μέτρα καραντίνας λόγω του COVID -19.
Τα αποθέματα φοινικέλαιου στα τέλη Ιουλίου στη Μαλαισία υποχώρησαν κατά 7,3% σε σύγκριση με τον προηγούμενο μήνα, στα 1,5 εκατομμύρια τόνους, σύμφωνα με το Malaysian Palm Oil Board.
Η παραγωγή μειώθηκε κατά 5,17% στα 1,52 εκατομμύρια τόνους, ενώ οι εξαγωγές μειώθηκαν κατά 0,75% στους 1,41 εκατομμύρια τόνους. Η συγκομιδή έχει επηρεαστεί από την έλλειψη εργατικού δυναμικού καθώς τα κτήματα φοινικιών που εξαρτώνται από ξένους εργαζόμενους αντιμετωπίζουν έλλειψη ανθρώπινου δυναμικού εν μέσω Covid-19.
Το φοινικέλαιο
Το φοινικέλαιο, όπως και το έλαιο καρύδας, είναι πολύ κορεσμένο σε φυτικά λίπη και ημιστερεό σε θερμοκρασία δωματίου.[4] Είναι κοινό συστατικό μαγειρικής στην τροπική ζώνη της Αφρικής, τη Νοτιοανατολική Ασία και μέρη της Βραζιλίας. Χρησιμοποιείται ευρέως στην εμπορική βιομηχανία τροφίμων παγκόσμια λόγω του χαμηλότερου κόστους [5] και της υψηλής οξειδωτικής σταθερότητας (κορεσμός) του καθαρού προϊόντος, όταν χρησιμοποιείται για το τηγάνισμα.[6][7] Μία πηγή ανέφερε ότι το 2015 οι άνθρωποι κατανάλωναν κατά μέσο όρο 7,7 κιλά φοινικέλαιου ανά άτομο.[8]
Χρήσεις
Η χρήση του φοινικέλαιου σε προϊόντα τροφίμων έχει προσελκύσει το ενδιαφέρον περιβαλλοντικών ομάδων ακτιβιστών· η υψηλή απόδοση ελαιοπαραγωγής από τα δέντρα ενθάρρυνε την επέκταση της καλλιέργειας, και πολλά Ινδονησιακά δάση αποψιλώθηκαν για να κάνουν χώρο για μονοκαλλιέργεια ελαιοφοινίκων.[9] Έτσι χάθηκαν περιοχές από τον φυσικό οικότοπο των τριών σωζόμενων ειδών ουραγκοτάγκου, εκ των οποίων το είδος Σουμάτρας έχει χαρακτηριστεί ως απειλούμενο.[10]
Το 2004, σχηματίστηκε η βιομηχανική ομάδα Στρογγυλή Τράπεζα για Αειφόρο Φοινικέλαιο για να ασχολήθει με τέτοια θέματα.[11] Το 1992, η Κυβέρνηση της Μαλαισίας, ως απάντηση στις ανησυχίες για την αποψίλωση των δασών, υποσχέθηκε ότι η επέκταση των φυτειών ελαοιφοινίκων θα περιοριστεί, με διατήρηση της μισής εθνικής γης ως δασικές εκτάσεις.[12][13]
Το Μάρτιο 2017, ένα ντοκιμαντέρ του Deutsche Welle έδειξε ότι με φοινικέλαιο παρασκευάζονται υποκατάστατα γάλακτος για την εκτροφή μόσχων σε τυροκομεία των γερμανικών Άλπεων. Αυτά περιέχουν 30% γάλα σε σκόνη και κατάλοιπα ακατέργαστων πρωτεϊνών από αποβουτυρωμένο γάλα σε σκόνη, ορό γάλακτος σε σκόνη και φυτικά λιπαρά, κυρίως λάδι καρύδας και φοινικέλαιο.[14]
