Με το Ιράν να βρίσκεται υπό τον πυρετό των επικείμενων προεδρικών εκλογών του Ιουνίου και την γενικότερα έκρυθμη εσωτερική του κατάσταση, φαίνεται αρκετά δύσκολο να επιτευχθεί άμεσα κάποια συμφωνία με τις ΗΠΑ.
Το σίγουρο είναι πως η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές θα έχει διπλό όφελος μέσω μιας οποιαδήποτε συμφωνίας που θα μπορούσε να προκύψει με τις ΗΠΑ έναντι της προηγούμενης κυβέρνησης: θα λάβει τα θετικά αποτελέσματα σε οικονομικό επίπεδο λόγω προοπτικής χαλάρωσης στις κυρώσεις. Επιπλέον, θα έχει ως πλεονέκτημα τη ρητορική του για όλα φταίνε οι προκάτοχοι, σε περίπτωση γενικής δυσαρέσκιας.
Διακηρυγμένος στόχος του Τζο Μπάιντεν είναι η επανεισδοχή των ΗΠΑ στη συμφωνία JCPOA, για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Η κίνηση αυτή εντάσσεται στο πλαίσιο της γενικότερης επαναφοράς των ΗΠΑ στην προ- Τραμπ εποχή.
Οι έμμεσες συζητήσεις που πρόκειται να πραγματοποιηθούν στο περιθώριο της διάσκεψης της Βιέννης, δεν προβλέπονται να έχουν κάποιο άμεσο αποτέλεσμα. Μείζον θέμα είναι η αναζήτηση modus vivendi ώστε οι δύο πλευρές να μπορέσουν να υπαναχωρήσουν από τις καταρχήν άκαμπτες θέσεις τους. Σε αυτό το στάδιο οι ΗΠΑ ωθούνται στην κατεύθυνση της χαλάρωσης παραμέτρων, όσον αφορά τις κυρώσεις. Η Τεχεράνη, που έχει βολιδοσκοπηθεί από τους υπόλοιπους εταίρους της JCPOA, φαίνεται διατεθειμένη να υπαναχωρήσει με τη σειρά της, εφόσον η Ουάσινγκτον κάνει το πρώτο βήμα. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί πρόοδο καθώς αμφότεροι παραμένουν εγκλωβισμένοι στο chicken game.
Ρόλο στις εξελίξεις στο Ιράν θα παίξει και το Ισραήλ, δεδομένου ότι ο Νετανιάχου ήταν αυτός που ώθησε τον Τραμπ να υπαναχωρήσει από την JCPOA. Σήμερα, η κυβέρνηση στο Ισραήλ άλλαξε, Το ερώτημα που ανακύπτει είναι τί περιθώρια ελιγμών διαθέτει ο ΝΑφτάλι Μπένετ τόσο στο πλαίσιο του κυβερνητικού συνασπισμού, όσο και εσωτερικά στην κυβέρνηση, δεδομένου ότι διατήρησε τον ίδιο υπουργό Άμυνας προκειμένου να ενισχύσει την κοινοβουλευτική του… ασφάλεια.