Σε θρυαλλίδα εξελίξεων για την κεντρική πολιτική σκηνή της Γερμανίας εξελίσσονται οι χθεσινές εκλογές στα δύο ομόσπονδα γερμανικά κρατίδια, Βάδη-Βυρτεμβέργη και Ρηνανία-Παλατινάτο. Οι ήττες των Χριστιανοδημοκρατών είναι αποτέλσμα πλειάδας παραγόντων, που δεν περιορίζονται στα πλεονεκτήματα των αντιπάλων, αλλά χτυπούν στην καρδιά της διάρθρωσης εξουσίας στην Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης.
Οι εξελίξεις στη Γερμανία τώρα, παράγουν νέα δεδομένα που καλούνται να αξιολογήσουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αλλά και οι μεγάλες δυνάμεις. Καθώς η Άγκελα Μέρκελ αποχωρεί, η γερμανική πολιτική σκηνή, σε κομματικό και εθνικό επίπεδο επαναπροσδιορίζεται. Η αναζήτηση νέων συνεκτικών κρίκων για τα χριστιανικά κόμματα δεν έχει αποδώσει τους προσδοκώμενους καρπούς έως τώρα.
Οι επιλογές για πρόεδρο και το ενδεχόμενο άλλου προσώπου ως υποψήφιο καγκελάριο, αναδεικνύουν ακριβώς αυτό το κενό. Η διαδικασία της ωρίμανσης της διαδόχου κατάτασης δεν είναι μόνο επίπονη, αλλά και αργή. Ο χρόνος όμως εξαντλείται ενόψει των εθνικών εκλογών που θα διεξαχθούν τον Σεπτέμβριο.
Υπ’ αυτό το πρίσμα οι Σοσιαλδημοκράτες φαίνονται να είναι σε καλύτερη θέση, έχοντας περάσει στις προηγούμενες δύο αναμετρήσεις τη διαδικασία εσωτερικής αναζήτησης. Τα υπόλοιπα κόμματα έχουν επίσης ανασυνταχθεί και το κοινό μέτωπο κατά της ακροδεξιάς αποδίδει καρπούς.
Η ανάλυση του αποτελέσματος
Τα κόμματα αναλύουν τα αποτελέσματα, τις αιτίες για επιτυχίες ή αποτυχίες, όπως και τις συνέπειες που ενδεχομένως προκύπτουν για τις κοινοβουλευτικές εκλογές σε εθνικό επίπεδο το Σεπτέμβριο.
Η DW επικαλείται μάλιστα δηλώσεις του βαυαρού πρωθυπουργού και πρόεδρου της βαυαρικής Χριστιανοκοινωνικής Ένωσης (CSU), Μάρκους Ζέντερ, ο οποίος αναφέρει ότι
“η επιτυχία των Πρασίνων στη Βάδη-Βυρτεμβέργη και των Σοσιαλδημοκρατών στη Ρηνανία-Παλατινάτο δεν οφείλεται μόνο στη δημοτικότητα του εκάστοτε πρωθυπουργού. Και οι αιτίες για την αποτυχία των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) δεν σχετίζονται μόνο με την πολιτική των κομματικών οργανώσεων σε αυτές τις περιοχές”.
Στη μείωση της εκλογικής δύναμης του CDU συνέβαλε και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζεται η ομοσπονδιακή κυβέρνηση την καταπολέμηση της πανδημίας.Οι εκλογές έκρουσαν, σύμφωνα με τον κ. Ζέντερ, τον κώδωνα του κινδύνου για τα χριστιανικά κόμματα, γιατί έδειξαν, ότι μπορούν να σχηματιστούν κυβερνήσεις χωρίς τη συμμετοχή τους. Αυτή την πλειοψηφία διαθέτουν οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), οι Πράσινοι (Grüne) και οι Φιλελεύθεροι (FDP) τόσο στη Ρηνανία-Παλατινάτο όσο και στη Βάδη-Βυρτεμβέργη.
Οι επιπτώσεις από την πανδημία ήταν αναμενόμενες. Αυτό που φαίνεται ότι περίμεναν CDU και CSU είναι ο συνολικός αντίκτυπος.
Πλέον, η δυναμική που δημιουργείται θέτει επί τάπητος ανακατατάξεις σε εθνικό επίπεδο. Οι διορθωτικές κινήσεις που μπορούν να γίνουν σε αυτή τη φάση δεν είναι μεγάλες. Δεδομένης μάλιστα της αποχώρησης της Άγκελα Μέρκελ, η επιλογή υποψήφιου καγκελάριου για CSU και CDU θα αποδειχθεί μια ιδιαίτερα δύσκολη εξίσωση.
Ομοσπονδιακή κυβέρνηση αριστερο… κεντρώων;
Οι Σοσιαδδημοκράτες είναι ήδη σε προκλογικό mode. Το SDU επιχειρεί να προλειάνει το έδαφος για μετεκλογικές συνεργασίες που θα επιτρέψουν τον σχηματισμό ομοσπονδιακής κυβέρνησης χωρίς τους Χριστιανοδημοκράτες.
Όπως αναφέρει η DW, ο Γ.Γ. των Σοσιαλδημοκρατών, Λαρς Κλίνγκμπαϊλ δήλωσε ότι στόχος είναι ο σχηματισμός μιας κυβέρνησης συνασπισμού μετά τις εθνικές εκλογές του Σεπτέμβρη χωρίς τη συμμετοχή των χριστιανικών κομμάτων. «Για αυτό παλεύουμε τώρα», τόνισε Λαρς Κλίνγκμπαϊλ.
Ωστόσο, συγκρατημένα εμφανίζονται τα άλλα δύο κόμματα. Ενώ υποστηρίζουν τη συνεργασία των τριών κομμάτων στα κρατίδια, οι Φιλελεύθεροι εκφράζουν ενδοιασμούς για το σχηματισμό ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Ο πρόεδρος του κόμματος, Κρίστιαν Λίντνερ, υπενθύμισε ότι το 2017 το κόμμα του αρνήθηκε τελικά να συμμετέχει σε κυβέρνηση συνασπισμού με τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Πράσινους. Το ζητούμενο για τη συμμετοχή των Φιλελευθέρων σε μια κυβέρνηση είναι το περιεχόμενο, τόνισε ο κ. Λίντνερ.
Ενδοιασμούς έχουν οι πρόεδροι των Πρασίνων, Μπερμποκ και Χάμπεκ, να συνεργαστούν με τους Φιλελεύθερους σε μια ομοσπονδιακή κυβέρνηση
Πάντως, τόσο οι Σοσιαλδημοκράτες, όσο και οι Πράσινοι εξακολουθούν να αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο μιας κυβερνητικής συνεργασίας με το κόμμα Η Αριστερά, σε περίπτωση που τα τρία κόμματα συγκεντρώσουν στις επόμενες εθνικές εκλογές την απαιτούμενη πλειοψηφία.
Γεωπολιτικές ανακατατάξεις
Κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε επαναπροσδιορισμό του πολιτικού στίγματος και του γεωπολιτικού αποτυπώματος της Γερμανίας, για πρώτη φορά μετά από 16 χρόνια.
Το ενδεχόμενο υλοποίησης ενός τέτοιου σεναρίου προδιαθέτει για τεκτονικές αλλαγές που δεν πειρορίζονται στο Βερολίνο, αλλά εκτίνονται στις Βρυξέλλες και σε όλες τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Οι διμερείς σχέσεις της Γερμανίας με τις ΗΠΑ, τη Ρωσία καθώς και η ισρροπία δυνάμεων σε μια σειρά από μέτωπα θα τεθούν de facto υπό αναθεώρηση.
