Σκηνικό που θυμίζει Ιόνιο, επιχειρεί να στήσει τώρα η Τουρκία στο Αιγαίο, χρησιμοποιώντας τα αλιευτικά σκάφη ως επιθετικό όπλο και θέτοντας την Ελλάδα απέναντι στο δίλημμα: να αντιδράσει έναντι πολιτικών σκαφών ή να αποδεχθεί de facto συνεκμετάλλευση του Αιγαίου.
Έχοντας βγάλει περί τα 35 αλιευτικά σκάφη σε ελληνικά χωρικά ύδατα, φτάνοντας ακόμα και στη Μύκονο, η Άγκυρα επιχειρεί να δώσει εμπορικές και οικονομικές προεκτάσεις στις διαφορές στο Αιγαίο, αποδομώντας παράλληλα το επιχείρημα της Αθήνας για την επικίνδυνη συμπεριφορά και τις διαρκείς προκλήσεις. Η Άγκυρα, προσπαθεί, όψιμα, να θέσει θέμα επάρκειας τροφίμων, ώστε να εκμαιεύσει συμπάθεια και κατανόηση από την ΕΕ, υπονομεύοντας την προοπτική επιβολής κυρώσεων.
Συνολικά, περιμετρικά των ελληνικών χωρικών υδάτων, υδάτων, πλέουν πάνω από 130 αλιευτικά σκάφη, ενώ 35 έχουν περάσει σε ελληνικά χωρικά ύδατα, φτάνοντας ακόμα και ανοιχτά της Μυκόνου.
Συναγερμός έχει σημάνει στο Λιμενικό και στο Πολεμικό Ναυτικό, καθώς μεγάλος αριθμός τουρκικών αλιευτικών αφού συγκεντρώθηκε στα Δαρδανέλια κινείται προς το Λιβυκό πέλαγος.
Τα τουρκικά αλιευτικά βρίσκονται, τώρα, σε διεθνή ύδατα στο βόρειο Αιγαίο και αρχικά είχαν δηλώσει πως έχουν κατεύθυνση προς το Λιβυκό πέλαγος.
Οι αρμόδιες ελληνικές αρχές παρακολουθούν την κατάσταση, καθώς υπάρχει και το προηγούμενο των τουρκικών αλιευτικών που βρήκαν καταφύγιο σε ελληνικά χωρικά ύδατα στη Μύκονο, επικαλούμενα σφοδρούς ανέμους.
Όπως όλα δείχνουν η Τουρκία θα εκδηλώσει τις πρώτες ενέργειες εμπέδωσης του τουρκολυβυικού μνημονίου μέσω αλιείας στον βυθό. Έτσι, εάν οι ελληνικές αρχές επιχειρήσουν να παρέμβουν, η Άγκυρα θα έχει έτοιμο μηχανισμό που θα καταγράψει τις ελληνικές ενέργειες ως παρενόχληση πολιτικών και εμπορικών σκαφών, χρεώνοντας στην Αθήνα τη στρατιωτικοποίηση της αντιπαράθεσης.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ένα από τα ζητήματα που ρυθμίζει η συμφωνία Ελλάδας-Ιταλίας για τον ορισμό θαλάσσιων ζωνών, είναι αυτό της αλιείας, που επιλύεται με την παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, μοντέλο που φαίνεται ότι επιδιώκει τώρα και η Άγκυρα.
