Επιδεινώνονται πλέον νομοτελειακά οι σχέσεις Ελλάδας-Ρωσίας, καθώς η στρατηγική υπονόμευσης του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ευρωατλαντικής Συμμαχίας που ακολουθεί η Μόσχα και στην οποία παίζει κεντρικό ρόλο η Τουρκία, αναγκάζει την Αθήνα να πάρει αποστάσεις.
Οι δηλώσεις από τη ρωσική διπλωματία και το Κρεμλίνο για την Αγιά Σοφιά δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνειών: Η Ρωσία ακολουθεί ξεκάθαρα ανταγωνιστική ως προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και την Ελλάδα πολιτική, προκειμένου να αλλάξει η ισορροπία δυνάμεων στην Ορθοδοξία, δημιουργώντας ξεκάθαρα σχισματικές τάσεις. Οι εξελίξεις γύρω από την τροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί, σηματοδοτούν -αν μη τι άλλο- την πολιτικοποίηση της εκκλησιαστικής κρίσης, που είχε πυροδοτηθεί μετά την απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να αναγνωρίσει την αυτοκεφαλία της Ουκρανικής Εκκλησίας.
Στην Αθήνα, επιχειρώντας να διατηρήσουν ισορροπίες και να μην αποκοπούν από τον άξονα της Μόσχας, λόγω της Λιβύης, παραγνώριζαν, μέχρι τώρα, την αξία του εκκλησιαστικού ζητήματος, παρά το γεγονός ότι το έθετε μονίμως στο τραπέζι η ρωσική αντιπροσωπεία. Τώρα, αυτό είναι αδύνατο να αγνοηθεί, ακόμα και αν δεν ενταχθεί στην ατζέντα των συζητήσεων, θα πρέπει αν βρεθεί παράλληλη διαδικασία “θεραπείας”.
Άλλωστε, στην πρόσφατη αναθεώρηση το Συντάγματος, που ψηφίστηκε σε δημοψήφισμα, ο Βλάντιμιρ Πούτιν κατέστησε τον Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, σηματοδοτώντας έτσι την πολιτικοποίηση του ζητήματος της θρησκευτικής κηδεμονίας της Ορθοδοξίας, καθώς η Μόσχα επιχειρεί να δημιουργήσει αντίπαλο δέος ως προς το Βατικανό.
Οι πληροφορίες που μεταδίδει ο ανταποκριτής του OpenTV στη Ρωσία, Θανάσης Αυγερινός, για την αναβολή -αν όχι τη ματαίωση- της επίσκεψης του Ρώσου ΥΠΕΞ, Σεργκέι Λαβρόφ, στην Ελλάδα, που ήταν προγραμματισμένη για το καλοκαίρι, φαίνεται ότι επιβεβαιώνονται από τη ροή των γεγονότων και τη δυναμική των εξελίξεων.
Αυτή την περίοδο, οι σχέσεις Κρεμλίνου-Μαξίμου είναι προφανώς υποτυπώδεις, ενώ αντιστοίχως οι επαφές Πούτιν-Ερντογάν διαρκείς, όπως συμβαίνει άλλωστε και μεταξύ του Τούρκου προέδρου και του Ντόναλντ Τραμπ. Ωστόσο, στην περίπτωση των ΗΠΑ, οι διακρατικοί δεσμοί με την Ελλάδα, είναι εμφανείς, πολυεπίπεδοι και ισχυρότεροι.
Τούτων δοθέντων, η παγίωση της απόστασης Αθήνας-Μόσχας σε αυτή τη φάση είναι αναπόφευκτη και απόλυτα αναμενόμενη.
