Με ανανεωμένη δυναμική εξελίσσονται οι διαβουλεύσεις για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Λιβύη που δρομολόγησε ο Νίκος Δένδιας μετά από επαφές και συνάντηση με τον πρόεδρο του Κοινοβουλίου της Λιβύης, αιφνιδιαστικά στις αρχές της εβδομάδας.
Τη δημιουργία επιτροπής ειδικών για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών μεταξύ Λιβύης και Ελλάδας προανήγγειλε ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου της ανατολικής Λιβύης, Ακίλα Σαλέχ, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο Sputnik.το οποίο ελέγχεται έμμεσα από το Κρεμλίνο.
Η εξαγγελία αυτή, εφόσον αποκτήσει σάρκα και οστά οδηγώντας σε συμφωνία, θα δημιουργήσει ένα ευθέως ανταγωνιστικό προς την Τουρκία αποτέλεσμα, το οποίο θα έχει τη σφραγίδα του επίσης αναγνωρισμένου από τον ΟΗΕ Κοινοβουλίου της Λιβύης. Η ανακοίνωση και μόνο της πρωτοβουλίας από Νίκο Δένδια και τον Ακίλα αλ Σάλεχ, θα μπορούσε να προκαλέσει αναταράξεις ή και αλλαγή στάσης άλλων παιχτών, ακόμα και της Άγκυρας.
Οι κινήσεις αυτές, αν και στοχεύουν στην ισχυροποίηση της διαπραγματευτικής βάσης, εν τούτοις δημιουργούν παράγουν αποτελέσματα που επιβαρύνουν και το στρατιωτικό μέτωπο, αντιβαίνοντας έτσι τη λογική της συμβολής στην αποκλιμάκωση. Ως εκ τούτου, οι πρωτοβουλίες που συμβάλλουν στην κλιμάκωση της έντασης, γίνονται αντιληπτές ως οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος εξισώνοντας Ελλάδα και Τουρκία, στα μάτια του διεθνούς παράγοντα.
Για την Ελλάδα, βέβαια, η χάραξη θαλασσίων ζωνών με τη Βουλή της Λιβύης θα μπορούσε να αποβεί καθοριστική στη διαμάχη με την Τουρκία και να δώσει την απαιτούμενη ώθηση για αντίστοιχη συμφωνία με την Αίγυπτο, όπου οι διαφορές -για την ώρα- παραμένουν μεγάλες και δυσεπίλυτες. Ενδεχόμενος καθορισμός όμως ΑΟΖ με τη Λιβύη, θα μπορούσε να δημιουργήσει ικανό προηγούμενο για την αντιστάθμιση της πολυεπίπεδης επιρροής της Τουρκίας, σε συνδυασμό με τη στήριξη των πρωτοβουλιών από τη Γαλλία και τη Γερμανία και με τις ΗΠΑ να επιμένουν στο δόγμα της διευκολυντικής -για τον Ερντογάν- αποστασιοποίησης ουδετερότητας.
Σήμερα, πάντως, Ο Νίκος Δένδιας, μετά τη συνάντηση με τον Κύπριο υπουργό Εξωτερικών, Νίκο Χριστοδουλίδη, εμφανίστηκε λάβρος κατά της Τουρκίας, χαρακτηρίζοντας, ούτε λίγο, ούτε πολύ, ενδεχόμενες γεωτρήσεις “casus beli”.
Όπως αναφέρει το Sputnik, ο Ακίλα Αλ Σάλεχ, ερωτηθείς, συγκεκριμένα, για την πρόσφατη επίσκεψη του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, Νίκου Δένδια, στη Λιβύη και τις κατ’ ιδίαν επαφές που είχαν, επεσήμανε τα εξής:
«Μιλήσαμε γι’ αυτά (θαλάσσιες ζώνες), αλλά αποφασίσαμε πρώτα να δημιουργήσουμε μια επιτροπή από Λίβυος ειδικούς, οι οποίοι θα μας στείλουν τις προτάσεις τους, θα αξιολογήσουν τα συμφέροντά μας, τα δικαιώματά μας, τα δικαιώματα των υπόλοιπων εμπλεκομένων πλευρών, και τελικά θα θέσουν το ζήτημα στο νομοθετικό σώμα. Θα αποφασιστεί πώς και υπό ποια μορφή, θα υιοθετηθούν αυτές οι συμφωνίες».
Πρόσθεσε δε ότι η συγκεκριμένη επιτροπή θα συγκροτηθεί αμέσως μόλις επιστρέψει στη Λιβύη. Άλλωστε, ο ίδιος βρίσκεται στη Ρωσία, όπου είχε επαφές με τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ. Στη συνέχεια, ο Σαλέχ θα επισκεφτεί τη Γενεύη στην Ελβετία, με πιθανούς ενδιάμεσους προορισμούς τη Ρώμη και το Αλγέρι.
Το παρασκήνιο των συζητήσεων για τις θαλάσσιες ζώνες
Υπενθυμίζεται ότι την Τετάρτη, ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας πραγματοποίησε ταξίδι-αστραπή στη Λιβύη, όπου συναντήθηκε με τον Σαλέχ.
Μετά το πέρας της συνάντησης, ο κ. Δένδιας υποστήριξε ότι υπήρξε συμφωνία για τον καθορισμό θαλάσσιων ζωνών στη βάση του Διεθνούς Δικαίου, και όχι στη βάση του «παράνομου», όπως το χαρακτήρισε, μνημονίου μεταξύ Άγκυρας και Τρίπολης.
«Συζητήσαμε για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης, στο πλαίσιο, βεβαίως, όχι της αυθαιρεσίας που συνιστά το φερόμενο ως μνημόνιο Σάρατζ-Τουρκίας, αλλά στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου, σε συνέχιση των συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης το 2010».
Οι εξαγγελίες Δένδια-Σάλεχ ακολουθούν μπαράζ επαφών του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών στο Κάιρο και την Τυνησία, οι οποίες εκτιμάται ότι συνδέονται με το τελικό αποτέλεσμα, της έναρξης των διαβουλεύσεων για τον καθορισμό των θαλασσίων ζωνών. Σε κάθε περίπτωση, ενήμερες για τις εξελίξεις στην περιοχή είναι παραδοσιακά Γαλλία και Ρωσία, ενώ γρίφος παραμένουν οι σχέσεις Αθήνας-Ρώμης, δεδομένου ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί την Ιταλία ως δίαυλο προς την Ευρώπη.