Μεγάλες, αλλά όχι πλέον απροσδιόριστες θα είναι οι επιπτώσεις της πανδημίας του κορονοϊού παγκοσμίως, αναγκάζοντας κυβερνήσεις και κεντρικές τράπεζες να πλημμυρίσουν με ρευστότητα την αγορά και να δηλώσουν ετοιμότητα για νέες παρεμβάσεις.
Τα πρώτα σενάρια ακτικτύπου για την αμερικανική οικονομία διαμορφώνουν μια ιδιαίτερα ανησυχητική εικόνα, καθώς οι απώλειες θέσεων εργασίας καλύπτουν ιδιαίτερα ευρύ φάσμα παραγωγικών τομέων, που συνεπάγεται αντίστοιχες και πολλαπλασιαστικές επιπτώσεις στην κατανάλωση και κατ επέκταση στην οικονομία.
Στην πρώτη φάση, ο κορονοϊός πλήττει ολόκληρη την οικονομία, καθώς η απαγόρευση κυκλοφορίας που επιβάλλεται παγκοσμίως και το lockdown που είχε προηγηθεί και εκτιμάται ότι θα διαρκέσει επίσης αρκετά, πλήττει καίρια το λιανεμπόριο και την εστίαση Παράλληλα, όμως, ολόκληρες χώρες και ήπειροι έχουν τεθεί σε καραντίνα, “χτυπώντας” όχι μόνο τον τουρισμό αλλά και τις αερομεταφορές.
Σε πρώτη φάση ο αντίκτυπος του κορονοϊού γίνεται αισθητός στο πετρέλαιο, όπου πρώτα η μείωση της ζήτησης από την Κίνα και εν συνεχεία από την Ευρώπη, δυναμιτίζει την ισορροπία. Η διάρρηξη της συμμαχίας ΟΠΕΚ+ και η κήρυξη “πολέμου” μεταξύ Ρωσίας και Σαουδικής Αραβίας, όμως, πλήττει -εκτός από τα έσοδα αμφοτέρων, τις ΗΠΑ. Η παραγωγή σχιστολιθικού αργού που αποτέλεσε το όχημα για την ανάδειξη των Ηνωμένων Πολιτειών ως μείζονος εξαγωγικής δύναμης, στις τρέχουσες τιμές τω 20-40 δολαρίων το βαρέλι, καθίσταται ασύμφορη.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Goldman Sachs, οι νέες αιτήσεις για επιδόματα ανεργίας στις ΗΠΑ ίσως ξεπεράσου τα 2 εκατομμύρια, την εβδομάδα που έληξε στις 21 Μαρτίου, αλλά αυτό μπορεί να είναι μόνο η αρχή μιας απροσδόκητης κρίσης στην αγορά εργασίας.
Σύμφωνα με τον Δείκτη Ποιότητας Εργασίας (JQI), ένα ερευνητικό πρόγραμμα από το Cornell Law School και τον Συνασπισμό για την Ευημερούσα Αμερική που αξιολογεί την ποιότητα των θέσεων εργασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες, περισσότερες από 37 εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης (κυρίως χαμηλού μισθού) ενδέχεται να επηρεαστούν λόγω της κρίσης του COVID-19.
Υποθέτοντας ότι η κρίση του κοροναϊού δεν θα έχει τελικά ως αποτέλεσμα εκτεταμένες μακροπρόθεσμες απολύσεις εργαζομένων που παράγουν αγαθά (δηλαδή ότι η κρίση θα είναι μέτριας διάρκειας), η JQI εστίασε την ανάλυσή της σε εργαζόμενους σε τομείς που αναγκάζονται να αναστείλουν τη λειτουργία τους ως αποτέλεσμα συστάσεων κοινωνικής απομάκρυνσης ή του κατοίκον περιορισμού.
Όπως φαίνεται στο διάγραμμα, η ευρύτερη βιομηχανία εστίασης, συμπεριλαμβανομένων όλων των εστιατορίων, των καφετεριών κλπ., Αναμένεται να πληγεί περισσότερο, με κίνδυνο απώλειας έως και 10 εκατομμυρίων θέσεων χαμηλού εισοδήματος. Οι λιανέμποροι, οι τουριστικές επιχειρήσεις, οι μεταφορές και οι επιχειρήσεις “ελεύθερου χρόνου”, αναμένεται επίσης να επηρεαστούν σοβαρά, με απώλειες 7,7 και 5,1 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας αντίστοιχα.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι τόσο ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, όσο και αξιωματούχος της Fed έναναν λόγο για εκτόξευση της ανεργίας στο 20-30%.
Αν αυτή είναι στην αμερικανική αγορά εργασίας, όπου υπάρχει σαφώς μεγαλύτερη ευελιξία, λιγότερα στεγανά και προστασία, οι πιέσεις θα είναι αντίστοιχες ή και μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Ο αντίκτυπος αναμένεται εντονότερος σε χώρες που ο τουρισμός, η εστίαση και οι μεταφορές έχουν μεγάλη συμμετοχή στο ΑΕΠ και τέτοιες είναι η Ελλάδα και η Ιταλία.
