Τα βλέμματα διεθνώς τραβά η κινητικότητα στη γερμανική ακροδεξιά, εν μέσω κρίσεων που αναπτύσσουν δυναμική και προκαλούν δομικές και συνθετικές αλλαγές στην αρχιτεκτονική και την ισορροπία δυνάμεων της ΕΕ.
Ενώ ο κορονοϊός αποδεκατίζει τις χώρες της ΕΕ και αναγκάζει τους ηγέτες να αναστείλουν την εφαρμογή ροτ Συμφώνου Σταθερότητας και της Συνθήκης Σένγκεν, το AfD διαλύει την πιο ακροδεξιά του συνιστώσα που ονομάζεται “Πτέρυγα”. Η κίνηση αυτή ακολουθεί την πολιτική νίκη στη Θουριγγία, που προκάλεσε κλυδωνισμούς ακόμα και στον κυβερνητικό συνασπισμό και την παραίτηση του πρωθυπουργού στο κρατίδιο.
Ο επικεφαλής της και πρόεδρος της οργάνωσης της AfD στη Θουριγγία Μπγερν Χέκε, ανακοίνωσε ότι διαλύει την “Πτέρυγα”, κίνηση που ερμηνεύεται ως προσπάθεια αναδιάταξης για την εδραίωσή του κόμματος στην κεντρική πολιτική σκηνή.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του περιοδικού Der Spiegel, η ηγεσία του κόμματος άσκησε ισχυρή πίεση για τη διάλυση της «Πτέρυγας», μετά τον επίσημο χαρακτηρισμό της ως «αποδεδειγμένα εξτρεμιστικής οργάνωσης» από την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Προστασίας του Συντάγματος, η οποία παραδέχθηκε επισήμως ότι την θέτει υπό παρακολούθηση. Πολλά στελέχη ζήτησαν μάλιστα και την αποπομπή του Μπγερν Χέκε, όπως και του ομοϊδεάτη του επικεφαλής της AfD στο Βρανδεμβούργο, Αντρέας Κάλμπιτς. Κατά τη χθεσινή εξάωρη συνεδρίαση του προεδρείου του κόμματος δεν ελήφθησαν πάντως αποφάσεις για κυρώσεις σε βάρος προσώπων. Αποφασίστηκε ωστόσο ότι η «Πτέρυγα» θα πρέπει να διαλυθεί το αργότερο έως το τέλος Απριλίου.
Όπως αναφέρει το Spiegel, ο Μπγερν Χέκε έλαβε την σχετική απόφαση σε συνεδρίαση με κλειστό κύκλο συνεργατών του. «Εκφράζω τον σεβασμό μου στους πρωταγωνιστές της Πτέρυγας για τις γρήγορες διαδικασίες. Έκαναν ένα σημαντικό βήμα για την ενότητα του κόμματος», δήλωσε η επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της AfD, Αλίς Βάιντελ.
Η κίνηση αυτή δρομολογεί εξελίξεις στο AfD και ενδεχομένως στη γερμανική πολιτική σκηνή. Ενδεχόμενη μετεξέλιξη του ακροδεξιού κόμματος σε “πατριωτικό μέτωπο” αντίστοιχο της Λεπέν, μετά τις βαριές επιπτώσεις της πανδημίας στην κοινωνική συνοχή, στο σύστημα Υγείας και την οικονομία, θα μπορούσε να δημιουργήσει δυναμική ανατροπής των πολιτικών ισορροπιών στην ηγεμονική δύναμη της ΕΕ.