Κινήσεις με στόχο τη διεύρυνση του γεωπολιτικού στίγματος της Ελλάδας και της βελτίωσης των σχέσεων με ΗΠΑ και Γαλλία κάνει η ελληνική κυβέρνηση επιχειρώντας να ανακτήσει απολεσθέν διπλωματικό και πολιτικό κεφάλαιο, έτσι ώστε να ανακόψει την υλοποίηση της τουρκικής αναθεωρητικής ατζέντας.
Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται οι πρωτοβουλίες για αποστολή των πυραύλων Patriot Pac-3 στη Σαουδική Αραβία και συμμετοχής στη δύναμη ασφάλειας ναυσιπλοΐας της ΕΕ στα στενά του Χορμούζ. Αμφότερες κινήσεις τείνουν στη σταθεροποίηση της κατάσταση στη Μέση Ανατολή, από τη μια στηρίζοντας τα αμερικανικά συμφέροντα στη Σαουδική Αραβία και από την άλλη τα γαλλικά και ευρωπαϊκά στο Ιράν.
Ταυτόχρονα όμως η Ελλάδα δείχνει αυξημένη δραστηριότητα τόσο σε διμερές όσο και σε συμμαχικό επίπεδο, προσδοκώντας ανταπόδοση στο μέτωπο της Ανατολικής Μεσογείου, στη μορφή της εδραίωσης του νέου γεωοικονομικού status quo που προωθείται μέσω του East Med και στην ανάσχεση των τουρκικών σχεδιασμών.
Οι κινήσεις αυτές, σε συνδυασμό με την υπογραφή των δύο σκελών της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ, την ενεργοποίηση του East Med Act και την προώθηση εξοπλιστικών προγραμμάτων με Γαλλία (φρεγάτες και Mirage), ΗΠΑ (αναβαθμίσεις F-16) και Γερμανία-Ιταλία (υπό συζήτηση νέες τορπίλες και αναβάθμιση παλαιών), εκτιμάται ότι μπορεί να έχουν ουσιαστικό αντίκτυπο στην ενίσχυση των ελληνικών θέσεων στην περιοχή.
Παράλληλα, η Αθήνα επιχειρεί να διατηρήσει ικανούς διαύλους και με τη Ρωσία, διευκολύνοντας τη διπλωματικής ανάπτυξη στην Ελλάδα και ιδιαίτερα σε σημεία έντονου γεωπολιτικού ενδιαφέροντος, όπως η Θράκη, καθώς και παρέχοντας υποστήριξη στον ρωσικό στόλο που κινείται στη Μεσόγειο με ανεφοδιασμούς. Συνολικά, η Αθήνα έχει επιτρέψει την ανάπτυξη έντονης κινητικότητας της Ρωσίας, με κινήσεις που σε πολλές περιπτώσεις καταδεικνύουν αύξηση της ρωσικής επιρροής στην ελληνική κοινωνία, καθώς η Μόσχα εκμεταλλεύεται ιδιαίτερα το πολιτικό και θρησκευτικό κεφάλαιο για την προώθηση στρατιωτικών δεσμών.
Το σύνολο των κινήσεων τείνει να δημιουργήσει μια ιδιαίτερα ευρεία βάση αλληλεπίδρασης με μεγάλες δυνάμεις που διαθέτουν και εξασκούν το ειδικό τους βάρος στην περιοχή και ιδιαίτερα απέναντι στην Τουρκία. Ωστόσο, δεν μπορεί να αξιολογηθεί -με τα διαθέσιμα δεδομένα- η αποτελεσματικότητα της στρατηγικής αυτής, όπως επίσης και ενδεχόμενες παράπλευρες ζημιές, όπως για παράδειγμα η αποδυνάμωση της ελληνικής αεράμυνας, ενδεχόμενο σαμποτάζ ελληνικών οπλικών συστημάτων στο εξωτερικό και ενδεχόμενη κάμψη της δυνατότητας χαλιναγώγησης της τουρκικής προκλητικότητας.
