Σκληραίνει και περιπλέκεται η σύγκρουση μεταξύ εργαζομένων και διοίκησης στην Εθνική Τράπεζα, σε βαθμό που πλέον εμπλέκονται και media, ανεβάζοντας την ένταση και θέτοντας τις πρακτικές της τράπεζας στα ραντάρ εποπτικών αρχών, της κυβέρνησης και την απόδοση της διοίκησης σε διαδικασία επανεξέτασης από το βασικό μέτοχο και διεθνείς επενδυτές.
Key points
- Εκτός στόχου η εθελουσία
- Κόντρα διοίκησης εργαζομένων
- Πρόβλημα προβλεψιμότητας, λόγω αδυναμίας εκπλήρωσης συμφωνηθέντων
- Πιθανή αύξηση λειτουργικού ρίσκου και μείωση προσδοκιών κερδοφορίας
Τον ασκό του Αιόλου φαίνεται πάντως ότι ανοίγει η επιστολή του CEO, Παύλου Μυλωνά, προς τους εργαζομένους, τους οποίους φαίνεται ότι επιχειρεί να πειθαναγκάσει να ενταχθούν στο πρόγραμμα εθελουσίας εξόδου. Η διαδικασία έλαβε παράταση, καθώ, μέχρι τις 31/12/2019 δεν είχε συμπληρωθεί ο προσδοκώμενος αριθμός, εξέλιξη μάλλον προκάλεσε ανησυχία στο ανώτατο management, ενώ εκλαμβάνεται και ως αποτυχία της ομάδας που διαχειρίστηκε την εθελουσία.
Η έλλειψη ενδιαφέροντος για αποχώρηση προσωπικού, πάντως, υπονομεύει την προοπτική επίτευξης των στόχων που έχει θέσει και για τους οποίους έχει δεσμευτεί η διοίκηση απέναντι στις αγορές και κυρίως στον SSM. Δεν είναι όμως, μόνο ποσοτικό το ζήτημα αλλά εγείρεται και θέμα αξιοπιστίας και απόδειξης ικανότητας για τον Παύλο Μυλωνά, ο οποίος είχε στο παρελθόν προστριβές με το ΤΧΣ για τον τρόπο διοίκησης και την αποτελεσματικότητά του.
Με δεδομένο ότι η διοίκηση του ΤΧΣ δεν θα αλλάξει, παρά τις περί του αντιθέτου φήμες που κυκλοφόρησαν, η θέση του Παύλου Μυλωνά -αν και οι σχέσεις με τον Μάρτιν Τσούρντα είχαν βελτιωθεί- θα μπορούσε να επιδεινωθεί εκ νέου.
Η επιστολή και οι… κόντρες
Οι επιπλοκές με την εθελουσία έξοδο του προσωπικού, άλλωστε, δεν είναι τόσο μεγάλο ζήτημα για να προκαλέσει την ευθεία παρέμβαση της διοίκησης, η οποία προδίδει την ύπαρξη σειράς αστοχιών στην εκτέλεση των σχεδιασμών, που συνδυαστικά θα μπορούσαν να εκτροχιάσουν το business plan.
Το περιεχόμενο, ύφος και timing της επιστολής έχει ήδη προκαλέσει αρνητικές αντιδράσεις σε επίπεδο εργαζομένων, οι οποίες διοχετεύονται και ενίοτε αναδεικνύονται από τα media. Η αρνητική δημοσιότητα, όμως, δεν είναι ούτε το βασικό, αλλά ούτε το μόνο πρόβλημα του Παύλου Μυλωνά, αν και προστίθεται σε μακρά λίστα επιθετικών προς την τράπεζα και τον ίδιο, δημοσιευμάτων, τα οποία αξιολογούνται τόσο αυτόνομα, ως προς τη στόχευση τους και τις ενδεχόμενες επιδιώξεις τους, αλλά και σχετικά με την αποτελεσματικότητα και την προληπτική στρατηγική των τμημάτων που είναι επιφορτισμένα με αυτή.
Τα μεγάλα προβλήματα
Κυρίως, όμως, ο Παύλος Μυλωνάς, καλείται να αντιμετωπίσει τα ερωτηματικά που προκύπτουν από τα εν εξελίξει stress tests, την αξιολόγηση δομών και προσώπων και τα νέα δεδομένα που φέρνει ο υπό διαβούλευση στην EBA κανονισμός, για προσδιορισμό, την αξιολόγηση και την επάρκεια των risk takers. Τα προκαταρκτικά-πιλοτικά αποτελέσματα δείχνουν ελλιπείς και ασυνάρτητες διαδικασίες, καθώς και ακατάλληλο προσωπικό, που αυξάνουν το συνολικό λειτουργικό ρίσκο και επηρεάζουν στη βάση του το risk profile της τράπεζας.
Επίσης, ανοιχτό παραμένει το θέμα των αποτελεσμάτων και του πορίσματος της Επιτροπής Ανταγωνισμού για τις χρεώσεις στις κάρτες, καθώς θα μπορούσε να δημιουργήσει πρόσθετες αβεβαιότητες, ανοίγοντας την πόρτα για επί τα χείρω αναθεώρηση των προσδοκιών για τη λειτουργική κερδοφορία, αλλά και των δεικτών αποτελεσματικότητας του management.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, όπως επισημαίνει το businessdaily.gr που δημοσιεύει την επιστολή του Παύλου Μυλωνά, ότι σε αυτή γίνεται ξεχωριστή αναφορά στο νέο οργανόγραμμα, μέσω της επαναξιολόγησης και απλοποίησης. Συνήθως, η έννοια απλοποίησης έγκειται στη βούληση για περιορισμό των θέσεων γενικών διευθυντών, μείωση των ενδιάμεσων υπογραφών και ο συνδυασμός με το πελατοκεντρικό, παραπέμπει σε ενίσχυση των αυτοματοποιημένων εργασιών και της απευθείας σχέσης πελατών-τράπεζας, που συνεπάγεται διεύρυνση των θέσεων εξυπηρέτησης και συμβούλων πελατείας. Αυτά υπονοούνται άλλωστε στις διατυπώσεις για “αλλαγή δομής καταστημάτων και διευθύνσεων δικτύου”.
Μέχρι στιγμής, βέβαια, η πρόοδος στην υλοποίηση του νέου οργανογράμματος υπολείπεται των συμφωνηθέντων με τους ελεγκτικούς και εποπτικούς φορείς, ενώ όπως έχει επισημάνει το Crisis Monitor και στο παρελθόν, πολλές θέσεις παραμένουν κλειδωμένες, στελέχη που έχουν αποκτηθεί από την αγορά υποχρησιμοποιούνται και το οργανόγραμμα παραμένει εικονικό, καθώς το ενεργό διαφέρει ουσιωδώς σε δομές και πρόσωπα, αυξάνοντας το εγγενές και λειτουργικό ρίσκο.
