Την πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, Αικατερίνη Σακελλαροπούλου προτείνει για το αξίωμα της Προέδρου της Δημοκρατίας ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Όπως δήλωσε κατά τη διάρκεια διαγγέλματος ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, αποτελεί προσωπική του επιλογή με στόχο να αφήσει στίγμα και να δημιουργήσει δυναμική.
Μεταξύ άλλων ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υποστήριξε ότι η κα Σακελλαροπούλου δεν προέρχεται από τον πολιτικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας, ενώ τη χαρακτήρισε μετριοπαθή.
Όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός, η επιλογή έχει χαρακτηριστικά υπερκομματικής πρότασης, με στόχο να έχει αντίκτυπο αντίστοιχο με αυτό που είχε η επιλογή του Κωνσταντίνου Τασούλα για την προεδρία της Βουλής.
Πολιτικά, στόχος είναι η επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής συναίνεσης στο πρόσωπο του νέου προέδρου της Δημοκρατίας, αν και μετά την αλλαγή του σχετικού νόμου είναι εφικτή η επιλογή προέδρου της Δημοκρατίας από τη Βουλή με 151 ψήφους.
Επίσης, η κίνηση αυτή ελευθερώνει μια θέση στο ανώτατο δικαστήριο της χώρας δίνοντας τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να ολοκληρώσει την τοποθέτηση ανώτατων δικαστικών της προτίμησής της σε όλα τα πόστα.
Η Αικατερίνη Σακελλαροπούλου (γενν. 1956) είναι Ελληνίδα δικαστής που από τον Οκτώβριο του 2018 υπηρετεί στην θέση της προεδρίας του Συμβουλίου της Επικρατείας. Είναι η πρώτη γυναίκα πρόεδρος στην ιστορία του ΣτΕ.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Η καταγωγή της οικογένειάς της είναι από τη Σταυρούπολη Ξάνθης. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Paris II. Εισήλθε ως Εισηγήτρια στο Συμβούλιο της Επικρατείας και εν συνεχεία προήχθη διαδοχικά σε Πάρεδρο (1988) και Σύμβουλο (2000).[1] Τον Οκτώβριο του 2015 τοποθετήθηκε Αντιπρόεδρος του ΣτΕ, ενώ τον Οκτώβριο του 2018 τοποθετήθηκε ομόφωνα στη θέση της Προέδρου του ΣτΕ.[2]
Έχει συμμετάσχει στην Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του ΣτΕ, της οποίας έχει διατελέσει γενική γραμματέας (1985-1986), αντιπρόεδρος (2006-2008) και πρόεδρος (1993-1995, 2000-2001).[1]
Κατά καιρούς αρθρογραφεί σε επιστημονικά περιοδικά ενώ έχει συμμετάσχει στη συγγραφή του βιβλίου “Οικονομική κρίση και προστασία του περιβάλλοντος στη νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας” (εκδόσεις Παπαζήση).[3]
