Βαριές ευθύνες ασφάλειας πέφτουν στους ώμους της Ελλάδας, όπως προκύπτει από το άρθρο 10 της διακρατικής σύμβασης για τον East Med, που εστιάζει στα ζητήματα προστασίας του έργου και του προσωπικού και διαχωρίζει τις δικαιοδοσίες των χωρών ως προς αυτά.
Σύμφωνα με το άρθρο 10 της συμφωνίας, κάθε “κάθε συμβαλλόμενο μέρος μπορεί να λάβει τα μέτρα που κρίνει αναγκαία για να εξασφαλίσει την ασφάλεια του αγωγού και όλα τα πρόσωπα που βρίσκονται στο έδαφος αυτού του μέρους που εμπλέκεται σε δραστηριότητες του έργου”.
Επίσης, η διατύπωση
“τα μέρη μπορούν να διατυπώσουν πολυμερείς ή διμερείς συμφωνίες και διακανονισμούς σχετικά με συνεργασίες στα ζητήματα ασφάλειας που σχετίζονται με το έργο/ αγωγό”
σηματοδοτεί την ενεργοποίηση τόσο των περιφερειακών συμμαχιών όσο και τη συμμετοχή έτερων δυνάμεων για την επίτευξη των σκοπών, φωτογραφίζοντας -κατ ουσία- τις ΗΠΑ, που έχουν μόλις ψηφίσει και σχεδιάζουν την ενεργοποίηση του East Med Act, που αφορά στην ασφάλεια των συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πρόκειται βέβαια για ένα αρκετά γενικό πλαίσιο, το οποίο περιλαμβάνεται να στείλει μήνυμα στους επενδυτές και να αποτελέσει τη γέφυρα όπου θα “κουμπώσει” το East Med Act.
Το άρθρο 10
“Ξεκινώντας από τις αρχικές δραστηριότητες του σχεδίου που σχετίζονται με τον προσδιορισμό και την αξιολόγηση της διαδρομής και συνεχίζονται καθ ‘όλη τη διάρκεια του έργου, κάθε συμβαλλόμενο μέρος μπορεί να λάβει τα μέτρα που κρίνει αναγκαία για να εξασφαλίσει την ασφάλεια του αγωγού και όλα τα πρόσωπα που βρίσκονται στο έδαφος αυτού του μέρους που εμπλέκεται σε δραστηριότητες του έργου.
Τα μέρη θα συνεργαστούν λαμβάνοντας τα κατάλληλα μέτρα για να εξασφαλίσουν την ασφάλεια του αγωγού. Από την άποψη αυτή, τα μέρη μπορούν να διατυπώσουν πολυμερείς ή διμερείς συμφωνίες και διακανονισμούς σχετικά με συνεργασίες στα ζητήματα ασφάλειας που σχετίζονται με το έργο/ αγωγό.»
