Καταγγελίες κατά του Ταγίπ Ερντογάν για τη δημιουργία δικτύου διακίνησης, εκμετάλλευσης και ενσωμάτωσης τρομοκρατών, βλέπουν το φως της δημοσιότητας, υπό διαφορετικές αφορμές και από ποικίλες πηγές, δημιουργώντας ένα ακόμα πλαίσιο πίεσης προς τον Τούρκο πρόεδρο που περιορίζει το εκτόπισμά του στη διεθνή κοινότητα και τον κατατάσσει απέναντι από τις δυτικές χώρες και τη Ρωσία, τουλάχιστον όσον αφορά το ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη.
Το θέμα προβάλλει από την οπτική γωνία της δημιουργίας σώματος παραστρατιωτικών μισθοφόρων από την Τουρκία για χρήση στη Λιβύη, το Bloomberg, δίνοντας έτσι μεγάλη έκταση και δημοσιότητα, που θα αναγκάσει media, πολιτικούς και οργανισμούς να εστιάσουν στην πτυχή αυτή της δραστηριότητας του Τούρκου προέδρου.
Η δυναμική που δημιουργείται, βέβαια, φαίνεται να εκπορεύεται από τον Μ.LNA, τον στρατό της κυβέρνησης της ανατολικής Λιβύης, που ελέγχει ο Στρατάρχης Χαφτάρ και υπακούει στο δημοκρατικά εκλεγμένο κοινοβούλιο.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες η Άγκυρα υπόσχεται στους μαχητές τουρκική υπηκοότητα και σειρά άλλων ωφελημάτων εφόσον πολεμήσουν στο μέτωπο της Λιβύης, στο πλευρό της κυβέρνησης εθνικής ενότητας (GNA), η οποία αναγνωρίζεται διεθνώς αλλά υποστηρίζεται στρατιωτικά μόνο από την Τουρκία, οικονομικά από την ΕΕ και στην οποία αντιτίθενται ενεργά η Ρωσία, η Ελλάδα, η Αίγυπτος, το Ισραήλ και η Κύπρος, ενώ οι ΗΠΑ έχουν λάβει αποστάσεις και έχουν υποστηρίξει κατά περιπτώσεις τον Χαφτάρ.
Τι συμβαίνει με την Τυνησία
Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, με αφορμή την αιφνιδιαστική επίσκεψη του Ταγίπ Ερντογάν στην Τυνησία υπήρξε έντονη φημολογία για το ρόλο που θα μπορούσε να παίξει η εκ δυτικών γειτνιάζουσα με την Λιβύη χώρα, η οποία απολαμβάνει -για τα δεδομένα της περιοχής- πολιτική σταθερότητα και κοινωνική ηρεμία.
Με δεδομένο ότι μεγάλο μέρος των συλληφθέντων και ανεξάρτητων μαχητών του Ισλαμικού Κράτους προέρχονται από την Τυνησία, η κατάληψη των εδαφών που δραστηριοποιούνταν στη Συρία από Τουρκία, Ρωσία και δυνάμεις του Άσαντ και ο περιορισμός της ισχύος του ISIS, δημιουργούν πλέον προοπτική επαναπατρισμού τους. Συνεπώς, η κυβέρνηση της Τυνησίας έχει κάθε λόγο να θέλει να κρατήσει τους παράγοντες αυτούς μακριά από τα εδάφη της, καθώς πρόκειται για ουσιαστικό κίνδυνο αποσταθεροποίησης, τον οποίο αντιμετωπίζει η Αίγυπτος στο Σινά και στα ανατολικά της παράλια.
Αυτό είναι το σημείο που φαίνεται ότι επιχειρεί να εκμεταλλευτεί ο Τούρκος πρόεδρος σε διμερές επίπεδο, απειλώντας με την απελευθέρωση των μαχητών αυτών στην Λιβύη, οι οποίοι εφόσον δεν θα έχουν στήριξη και χρήματα αναπόφευκτα θα κινηθούν προς τα πάτρια εδάφη. Εάν όμως η Τουρκία τους προσφέρει μισθοφορική εργασία και η Τυνησία υποστηρίξει την παραπαίουσα κυβέρνηση της Τρίπολης, τότε δημιουργείται ικανό πλέγμα ασφαλείας.
Σε αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση της Τυνησίας, αν και αρνείται να συμμετάσχει ενεργά σε οποιαδήποτε συμμαχία και διατηρεί την ουδετερότητά της, φαίνεται ότι εξετάζει, σιωπηρά, το σενάριο της υποστήριξης της Τουρκίας μέσω της ανοχής σε επιχειρήσεις περιορισμένου εύρους για μεταφορά φορτίων, μισθοφόρων και ενδεχόμενη χρήση ναυτικών εγκαταστάσεων.
Η σύνδεση με GNA- αλ-Σεράτζ
Σύμφωνα με το Bloomberg, η Τουρκία όπως και στη Συρία θα χρησιμοποιήσει τους “παραστρατιωτικούς ισλαμιστές” που έχει στρατολογήσει και στη Λιβύη. Όπως αναφέρεται στο σχετικό ρεπορτάζ “οι πολιτοφύλακες, οι οποίοι πολέμησαν μαζί με τον τουρκικό στρατό στη βόρεια Συρία, θα ενισχύσουν την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Fayez al-Sarraj”.
Οι δυνάμεις που θα στείλει η Τουρκία θα εκπαιδεύσουν τις στρατιωτικές δυνάμεις του al-Sarraj.
Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNA) της Λιβύης ζήτησε στρατιωτική βοήθεια από την Τουρκία και η Άγκυρα θα ανταποκριθεί σε αυτό το αίτημα, ανέφερε χθες ο διευθυντής επικοινωνίας του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Την Πέμπτη, ο Ερντογάν ανακοίνωσε ότι η τουρκική Εθνοσυνέλευση θα ψηφίσει στις 8 ή τις 9 Ιανουαρίου το νομοσχέδιο με το οποίο εγκρίνεται η αποστολή στρατιωτών στη Λιβύη, προκειμένου να στηρίξουν την GNA απέναντι στις δυνάμεις του ισχυρού άνδρα της ανατολικής Λιβύης Χαλίφα Χάφταρ, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για μια ευθεία τουρκική στρατιωτική επέμβαση στη χώρα αυτή.