Δυναμική πολιτικών ανατροπών διαμορφώνουν οι τοπικές αυτοδιοικητικές εκλογές στο Χονγκ Κονγκ, που έχουν προσλάβει χαρακτήρα Δημοψηφίσματος για τον ρόλο της Κίνας, καθώς η συμμετοχή έφτασε σε ιστορικά υψηλά επίπεδα 71,2%.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις αντίστοιχες εκλογές του 2015 η συμμετοχή είχε φτάσει στο 47%, ενώ κοινοβουλευτικές του 2016 είχε σκαρφαλώσει στο 58%, με αποτέλεσμα, τότε, την εκλογή 10 τοπικιστών βουλευτών.
Τα επίσημα αποτελέσματα δεν θα δημοσιευτούν έως τη Δευτέρα. Πολλοί θεωρούν ότι οι εκλογές αυτές αποτελούν ενός είδους δημοψήφισμα για το κίνημα των μαζικών κινητοποιήσεων στο Χονγκ Κονγκ.
Από τα πρωιμα αποτελέσματα προκύπτει συντριπτική επικράτηση των Δημοκρατικών, έναντι των υποστηρικτών του Πεκίνου, ανατρέποντας τον πολιτικό χάρτη που ήταν βαμμένος μπλε σε… κίτρινο.
Ειδικότερα, οι σχηματισμοί υπέρ του Δημοκρατικού Χονγκ Κονγκ εξασφαλίζουν τον έλεγχο των 12 από τα 18 περιφεριακά συμβούλια, εκλέγοντας συνολικά 278 συμβούλους έναντι 42 των υποστηρικτών του κατεστημένου. Στα ποιοτικά χαρακτηριστικά, ενδιαφέρον έχει ότι κατά των κομμάτων που υποστηρίζονται από το Πεκίνο ψήφισαν πλούσιες και φτωχές περιοχές, καθώς και σημεία με απόλυτη και μηδενική συμμετοχή στις διαδηλώσεις.
Σημειώνεται πως πάνω από 1.100 υποψήφιοι διεκδικούν τις 452 περιφερειακές έδρες και για την ανάδειξη περιφερειακών συμβούλων, οι οποίοι ελέγχουν ένα μέρος των τοπικών δαπανών και στις καθημερινές αποφάσεις τους περιλαμβάνεται μια σειρά από θέματα που εκτείνονται από την ανακύκλωση και τα μέσα μεταφοράς έως τη δημόσια υγειονομική περίθαλψη.
Το γεγονός ότι εγγράφηκαν για να ψηφίσουν 400.000 άνθρωποι που δεν έχουν ξαναψηφίσει θεωρήθηκε θετικό σημάδι από τους φιλοδημοκρατικούς διαδηλωτές.
Η μεγάλη συμμετοχή, θεωρείται ένδειξη αντικινεζικής κινητοποίησης, ως εκ τούτου η έως πολιτική σκληρής καταστολής που ακολούθησε το Πεκίνο στο Χονγκ Κονγκ φαίνεται ότι έγινε μπούμερανγκ. Το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται αποτελεί ευθεία αμφισβήτηση για τις πολιτικές του Σι Ζινπίνγκ στο ζήτημα του Χονγκ Κονγκ, με ό, τι αυτό συνεπάγεται για την ισχύ του στο κόμμα.
Το Χονγκ Κονγκ
Το Χονγκ Κονγκ είναι παραθαλάσσια περιοχή και σημαντικός λιμένας της Κίνας, πρώην Βρετανική αποικία. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Κίνας, η ομώνυμη πόλη μαζί με το Καουλούν και συνδέονται με υποθαλάσσια διπλής κατεύθυνσης σήραγγα. Δοκιμάζεται συχνά από καταστροφικούς τυφώνες. Το κλίμα είναι θερμό και υγρό.
Έχει έκταση 1.106,4 τ.χλμ. και πληθυσμό 7.524.100[2] κατοίκους, σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις του 2019. Υπήρξε βρετανική αποικία από το 1842 και ανήκε στη Βρετανική Κοινοπολιτεία έως το 1997, οπότε η κυριαρχία μεταβιβάστηκε στη Κίνα, σε μία μεγαλειώδη τελετή. Υπόψη ότι από τον λιμένα του Χονγκ Κονγκ γινόταν και συνεχίζεται σήμερα να διενεργείται, το μεγαλύτερο μέρος των εξαγωγών της Κίνας. Διαθέτει σπουδαίο σύγχρονο αεροδρόμιο και τον μεγαλύτερο σε αριθμό κινηματογραφικές αίθουσες που υφίσταται σε πόλη της Ασίας. Στη δεκαετία του 1970 άρχισαν να ανεγείρονται με ταχύτατο ρυθμό τεράστιοι ουρανοξύστες που δεσπόζουν της πόλης προσδίδοντας εικόνα μεγαλούπολης των ΗΠΑ.
Σήμερα κυβερνάται ως ειδική διοικητική περιοχή κατά τον βασικό νόμο του Χονγκ Κονγκ. Υπό τον όρο της σινοβρετανικής κοινής Διακήρυξης, η Κίνα έχει υποσχεθεί ότι το Χονγκ Κονγκ θα έχει έναν σχετικά υψηλό βαθμό αυτονομίας τουλάχιστον έως το 2047 γεγονός που το επιβάλλουν περισσότερο οικονομικοί λόγοι.
Το 2005 αρχηγός της κυβέρνησης έγινε ο Ντόναλντ Τσανγκ, ο οποίος επανεξελέγη το 2007. Αυτόν διαδέχθηκε το 2012 ο Λέουνγκ Τσουν-γινγκ και το 2017 η Κάρι Λαμ, πρώτη γυναίκα στο αξίωμα αυτό.
