Κινήσεις με στόχο την αναψηλάφηση της υπόθεσης Novartis κάνουν δύο εισαγγελείς από την Ελλάδα, αποστέλλοντας στοιχεία και ερωτήματα στις ΗΠΑ, θέλοντας να εμβαθύνουν και να διευρύνουν το πλαίσιο της έρευνας, αλλά και να διαπιστώσουν κατά πόσο αντέχουν οι καταθέσεις των προστατευόμενων μαρτύρων.
Η στρατηγική που επελέγη για το θέμα, βέβαια, είναι προσεκτικά μελετημένη και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το επίπεδο των πολιτικών και αμυντικών σχέσεων των ΗΠΑ και Ελλάδας, γι΄αυτό και δημοσιοποιείται μετά την ολοκλήρωση και υπογραφή της συμφωνίας αμυντικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ. Επίσης, η ελληνική κυβέρνηση έχει στο μεταξύ προωθήσει τις πληρωμές για την αναβάθμιση των F-16, αποδεικνύοντας την ισχυρή βούληση της Ελλάδας για σύσφιξη των σχέσεων στον τομέα της Άμυνας, στοιχεία που εξετάζονται πάντα με ιδιαίτερη εύνοια από το περιβάλλον του Ντόναλντ Τραμπ.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της Ιωάννας Μάνδρου στην Καθημερινή, που επικαλείται πληροφορίες από ανώνυμες πηγές, οι δύο αντεισαγγελείς Ευ.Ζαχαρής και Λάμπρος Σοφουλάκης, πέραν του ότι αποστέλλουν όλες τις καταθέσεις που έχουν πάρει στην Προανακριτική, απέστειλαν έγγραφο στις αμερικανικές αρχές με ενδιαφέροντα ερωτήματα.
Στο ρεπορτάζ επισημαίνει ότι:
“Αν οι λεγόμενοι προστατευόμενοι μάρτυρες -τρεις αρχικά- που στήριξαν τις κατηγορίες κατά πολιτικών έχουν εξεταστεί και στις ΗΠΑ στο πλαίσιο των εκεί ερευνών για την Novartis, έχουν πάρει χρήματα σύμφωνα με τον αμερικανικό νόμο η αν προσδοκούν να πάρουν, αν κι άλλοι έχουν εξεταστεί και τί έχουν πει”.
Ενώ η έγκριτη δημοσιογράφος συμπληρώνει ότι:
“Αν αποδειχθεί ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες, πλην Νίκου Μανιαδάκη που αποχαρακτηρίστηκε από προστατευόμενος με δική του πρωτοβουλία, έχουν καταθέσει στις ΗΠΑ με αντικείμενο χρηματικό αντάλλαγμα η προσδοκία ανταλλάγματος τότε δεν μπορεί να είναι στη χώρα μας σε καθεστώς προστασίας και θα πρέπει να αποχαρακτηριστούν, δηλαδή να καταθέσουν ως μάρτυρες είτε στη δικαιοσύνη είτε στην Προανακριτική”.
Η παράγραφος αυτή σκιαγραφεί με μεγάλη σαφήνεια το σκεπτικό του αιτήματος, που στην πραγματικότητα είναι η αποδυνάμωση έως και κατάρρευση των καταθέσεων από τους προστατευόμενους μάρτυρες, εφόσον αποδειχθεί ότι είχαν συμφέρον για να καταθέσουν, χωρίς στην ουσία να εξετάζεται το αληθές ή όχι των ισχυρισμών τους.