Πολλές φορές τυχαία -ή όχι και τόσο τυχαία- γεγονότα είναι αρκετά για να διαμορφώσουν τάσεις, αντιλήψεις και να καθορίσουν αποτελέσματα, ιδιαίτερα στη διεθνή πολιτική και διπλωματική σκηνή. Μια ματιά μόνο στην πρώτη σελίδα του site του State Department, όπου περιγράφονται τα βασικά γεγονότα πολιτικής και οι τελευταίες ενέργειες των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή είναι αρκετή για να σκιαγραφήσει κανείς την κατεύθυνση στην οποία κινείται ο μεγαλύτερος διεθνής παίχτης,
Έτσι, όπως φαίνεται και στην κεντρική φωτογραφία ο Μάικ Πομπέο ανακοινώνει τις κυρώσεις που επιβάλλουν οι ΗΠΑ στην Τουρκία, το δεύτερο θέμα είναι η ενημέρωση από τον ειδικό εκπρόσωπο για το Ιράν, το τρίτο ο διάλογος υψηλού επιπέδου ΗΠΑ-Κολομβίας, και τέταρτο ο οδικός χάρτης της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ. Τα γεγονότα είναι βέβαια τοποθετημένα εκεί με απλή χρονολογική σειρά και όχι με σειρά σπουδαιότητας.
Ακόμα κι έτσι όμως η αντίθεση αυτή είναι είναι ενδεικτική της κατάστασης που διαμορφώνεται και που καλείται να εκμεταλλευτεί η ελληνική εξωτερική πολιτική. Τη στιγμή που Αθήνα και Ουάσιγκτον εργάζονται για την εμβάθυνση και ενίσχυση της συνεργασίας τους, οι σχέσεις των ΗΠΑ με την Τουρκία βρίσκονται σε φθίνουσα και συγκρουσιακή τροχιά. Αυτό είναι το μήνυμα που λαμβάνουν μέσα από πολλά και διαφορετικά κανάλια, διπλωμάτες, πολιτικοί και επιχειρηματίες.
Πρόκειται για ένα παράθυρο ευκαιρίας, το οποίο προσφέρει χρονικά-ευαίσθητες δυνατότητες για την προσέλκυση επενδύσεων και την ενδυνάμωση σχέσεων. Η λέξη κλειδί όμως είναι “χρονικά-ευαίσθητη”, καθώς οι σχέσεις της Ουάσιγκτον με την Άγκυρα διέρχονται μια “προσωρινά παρατεταμένη” περίοδο κρίσης, η οποία δεν ευνοεί τα στρατηγικά συμφέροντα ούτε των ΗΠΑ, ούτε της Τουρκίας και ως εκ τούτου θα παρέλθει. Με δεδομένο μάλιστα ότι ο Τραμπ έχει άριστες σχέσεις με τον Ερντογάν, αλλά καθόλου επαφές με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, η συγκυρία είναι μοναδική και ενδεχομένως… ανεπανάληπτη.
